Alle inzendingen over mensen wisten waar z

Waar is mijn gevoel, mijn warmte, mijn kracht, ergens in mij, waar het...op jou wacht....…

Ik zie je wel, maar je bent het niet, nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet, waar is de oude jou, wat is er met je gebeurd? Waar is die mooie lach? Waar zijn de lieve ogen, Waar is de lieve jongen die ik altijd in je zag? waarom ben je zo veranderd?…

't naakt om me heen leeg mijn glas wars van al 't schoon hijs ik mijn jas vanuit 't schemer gaat mijn blik omhoog en lees: Rosie's bar is waar ik was…

Ik mis je zo vandaag Ik wil je zien, voelen, aaien, ja, ik wil bij je zijn waar je ook bent Ik wil bij je zien. Zwaar zijn de dagen zo zonder jouw lach. Lang duurt nu de nacht dat kost mij veel kracht. Je hebt de berg bedwongen waar ik nu halverwege op ben.…

Alles helder en voor elkaar Dan komt het Het is niet waar Ook nog dat Ach ja, het lijden doorstaan De vragen blijven bestaan Ware liefde Ik wel, het is wat…

de lach in het donker glimmend in het licht het verlangen gevonden een schaduw van jouw gezicht jouw ogen warm en lief ben jij mijn hartendief je armen om mij heen ik wilde niet dat je verdween dromen die niet stopten en ik die jou fopte gedachten over jou waar jij over denken zou ik wacht op je zwoele blik en de geur van je haren…

waarom zweeft men in het rond in het alles in het niets niets anders dan dat zweven door dag en nacht vloeibaar goud of silver zoals de kogel voor een wolf vampier of wat dan ook zie de mist zie het als rook zie het als mist weet je het zeker of heb ik mij vergist wie sist en schreeuwt de rapen zijn gaar wat is echt nep waar.…

Zij verdwijnt met de ouderdom Vrienden nemen haar mee In hun sterven Telkens wordt zij transparanter Mensen herkennen haar Alleen van nu Transparant kwetsbaar fragiel Even later Verdwenen.…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

langs het park een smal pad waar je stil staat wacht watervogels dansen in de ochtendzon mensen zoeken naar een god hoe het ooit begon de waarheid schuilt achter de sterren boeken praten letters vertellen het jeukt vleugels verbranden en vuisten slaan niet meer het is het uitzicht echt waar…

Wachten op de ware is als wachten op de jackpot Het is altijd tevergeefs, je vangt bot met elk lot. En de keer dat je vergeet dat je loten hebt gekocht Win je, en dan begint het leven dat je zocht.…

Als het ware Toch is het rare Dat, ” als het ware” Niet aan “het ware “ appelleert Maar dat enkel suggereert Als het aanvaardbare. Dat is het rare aan het ware Dat zich moeilijk laat verklaren.…

Je denkt terecht is hij de ware wel zoals ik denk ben jij de ware wel, onze tactiek en voorzichtigheid ten spijt van doet niets af aan het in waarheid gedeelde wat geen van ons verliezen zal.…

Alleen is waar waar alleen is daar daar waar het waar zich leent absoluut te zijn niets is minder waar daar waar het woord verwoord het vlees verbeend alleen is waar waar ziels alleen zich gelukkig waant.…

alles is waar absoluut maar onwaar is veelal waarder…

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar! De vedettes van toen weten het nog goed! Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet! Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…

wat trek je uit de kast om naar de maan te gaan? een helderwit astronautenpak met coating dan maar? als het grijze maangruis aan je kleeft als je in die rulle bodem boort een maanlanding is hartstikke moeilijk bijna niet te doen overigens vlieg over wit pakijs en blauw zeewater terug naar huis doe alles nu maar…

De oude goede tijd dat is waar ik naar verlang. Steeds langzaam begon ik te vervreemden van mensen, Terwijl ik mijn best deed met nog zoveel wensen. Opeens had ik niets meer, maar zag mensen die hetzelfde hadden en niet veel meer.…

En ieder die het hoorde, die wist niet wat hij hoorde en zei: ‘Zeg, hoor me dat eens aan, ik voel me werkelijk aangedaan.’ ----------------------------- uit: 'Waarom, daarom', 1967.…

Hij is pas weggegaan en ik hoop naar boven u weet wel de hemel, hij wist wel waar zijn huis woonde en verlangde hij er de laatste tijd naar toe, bij de Heer als u begrijpt wat ik bedoel. Mijn man was de laatste tijd zo moe.…

Doodse stilte Een grote leegte Jij bent er niet Veel lawaai En veel mensen Toen jij me verliet Een rotgevoel Helemaal alleen Jij bent er niet Wij met z'n tweeen In elkaars armen Luisterend naar een lied Ik alleen Op mijn kamer Jij bent er niet…

zijn stemgeluid is ongeëvenaard naast zijn poëzie natuurlijk zijn stem was voor het volk z'n gedichten goud waard, ik zou ook graag in een volks- tuintje willen wonen met een leuke vrouw naast me, en vro- lijk als een directeur die het circus opent, de mensen op laat zitten van spanning, Simon, de mensen aten uit je hand,…

De harde trekken van z'n gelaat worden verzacht, als het jonge hondje kwispelend naast hem staat. Het leven heeft hem hard gemaakt, het kruis van z'n leven was zwaar. Maar dat kleine beestje heeft de liefde in z'n hart geraakt. Als klein zwervertje kwam hij aan vermagerd, en een hongerige blik.…

Hier, waar oude boeken wachten, op toekomstig leven. Boeken, waaruit dode schrijvers, spontaan weer op gaan staan. Temidden van boeken luister ik, naar Wolfgang Amadeus Mozart, die nooit is doodgegaan. Temidden van vervlogen eeuwen, verlangen boeken naar mensen.…

de spiraal van geweld van altijd redelijke mensen begrijpen begrijpelijke lichamen blijven binnen…

Als ik mijn naam niet meer wist als ik niet meer wist 'waar' of 'hoe' en geen tijdsbesef had dan was er altijd nog dat Leidend Licht in de verte, aan het einde van de zwarte tunnel die me verder leidde waar ik moest zijn. Dat Licht: dat ben jij !…

Ik werd toen wakker en zag de chirurg hij gaf aan z'n collega een demonstratie van een geslaagde moeilijke operatie het oorzuizen in mijn hoofd is verdwenen.…