inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.749):

tot hier, tot waar

en dat het eenzaam wordt
voorbij die laatste waterplas

wanneer enkel de spraak van het zand
weerklinkt
in het lege huis

ik wil weg uit mezelf, daar
en dan

wil de diepte
of in verleden dagen
de onthoofding van de dood

wanneer ik het geraamte bedek
zo ontzettend
treurig

stil

met woorden
die jij niet horen kan, niet voorbij de tijd
of de geboorte van het dromenkind

hier en nu
in deze sneeuw


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 18 december 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 18 stemmen aantal keer bekeken 589

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

pama, 16 jaar geleden
" Uit de diepten van de lege schelp " resoneert jouw gedicht. Mooi geschreven
Peterdw., 16 jaar geleden
Waar ik een antwoord wil geven, ben ik stil.
elze, 16 jaar geleden
Kerima, ik de sneeuw geteld, ik kwam slechts tot jouw gedicht - schitterend -
alex mitchell, 16 jaar geleden
o
die tien komt van mij!
alex, 16 jaar geleden
uiterst belabberd.
waar heb je die tien van?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)