Alle inzendingen over schoenen OR lopen OR flaneren

of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld. Nog…

In gezwinde pas, lopen zij vier avonden van jong tot middelbaar, ik zag geen oude, of toch ja eentje die het lef had te gaan lopen voor een kruisje, geen heilig kruis ach welnee, hij loopt gewoon voor de gezelligheid mee, de kinderen rennen, gillen en lachen vier avonden lang, tot aan de intocht op de avond van de vierde dag.…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen.…

Van verwaandheid náást je schoenen lopen... Ik ga voortaan blootsvoets.... Spreken is zilver, zwijgen goud... Ja, maar ik ben al zólang stil.... Stóppen wil ik nu, met van m'n hart een moordkuil maken... Slechts één ding geef ik je mee... Liever bárrevoets door 't leven gaan, dan in joúw schoenen te moeten staan!…

Naast zijn schoenen lopen? De dichter moest maar teren Op haar punt een zeventje? een acht? Nou, wacht... ze zou 'm een mailtje sturen…

Wie de stoute schoen past, trekt hem aan. Morgen is nog ver, ik heb dromen te lopen, merries te verslaan, en nieuwe paden te ontmoeten.…

Gelukkig heeft Sylvana hier het recht Om nu in foute kringen te flaneren Zich als een Erdofan te presenteren Is dat niet waar een democraat voor vecht? Maar mijn recht is het dat ik tien keer DENK Voor ik nog aandacht aan zo'n dwaallicht schenk.…

Mijn schoenen dragen antwoorden, vragen, liefde en spijt, onhebbelijkheden van de dag. Het verlangen naar vrede, een lach en een traan die bevrijdt. Mijn schoenen brengen mij waar ik wil zijn. In voor en tegenspoed met vreugde of pijn. Op wegen in de zon, tevens onder hevige regen.…

Op goede dagen ben ik niet alleen loopt liefde mee, een stapje opzij is dan zo gedaan, als het ware in liefdes schoenen gaan staan en voelen en weten wat liefde zou doen, liefde die de ander begrijpt en neutraal houdt van iedereen, onrechtvaardig neutraal evenveel van iedereen omdat zij zoveel groter is dan wij Op goede dagen loop…

Ik ben gelukkig Zeg ik altijd Heb een gezin Drie katten Nooit gedacht dat ik me zo zou voelen dat schoenen passen zo opwindend kon zijn Ik keek je aan Jij keek mij aan Ik keek de laarzen aan Jij volgt mijn blik Maatje 6?…

en gebrek aan water nauwelijks uitzicht op een beter later dan hoef ik dit jaar niets in mijn schoen ik wil u vragen dat bij die kinderen te doen…

Lieve Sinterklaas het is niet veel wat ik vraag een klein dingetje voor in mijn schoen wilt u dit misschien doen dan geef ik het weer door aan een ander hoor als wij dat allemaal zouden doen dan heeft iedereen wat in zijn schoen.…

Ineens werd hij wakker naast zijn bed; zijn schoenen zag hij keurig staan, hij pakte ze en trok ze aan.…

Wat maakt hem zo aantrekkelijk die Paus Dat vrouwen zich door dichte massa's wringen Om hem uit pure hartstocht te bespringen Het beest breekt in ze los, 't heeft iets rauws Ze willen hem betasten, strelen, zoenen Ik wil ze óók, die vette rode schoenen!…

was eindelijk eigendom af het eerste wat hij kocht waren schoenen mooie glimmende schoenen voor op straat zo dat iedereen begrijpt dat hij niet meer hoeft te buigen voor de masra hij kan zijn hoofd heffen daarna kocht hij een hoed daar tikte hij tegen als teken van respect maar zelden nam hij hem af.…

zij flaneerde springerig haar een speelse wind in zondoorschoten lokken de zonnebril op een drukke boulevard ter grootte van een modegril voor ongewenste blikken taxerend spraken handen lange vingers dansten het eeuwig spel van komen en zich laten gaan ik groette zij bleef staan zag in onbedekte ogen golven schuimend overslaan…

— Het is flaneren Op 't koper; 't is in 't zomerschemeruur Met malse vedelsnaren fantaseren. 't Zijn hartsgeheimpjes, die ons de natuur Vertrouwt, bij 't dwalen op de hei, bij 't staren In zee, naar 't wolkje in het zwerk, of waar In 't biezig meer wat eendjes spelevaren; 't Is duivendons en klauw van d'adelaar.…

Vader Dood fluisterde hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

Vader Dood fluistert hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en de hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

zon, blad,pad schoenen, sokken, stokken langs 's Heeren paden sjokken na afloop koffie mèt vandaag kletskop op een prikker maakt je misschien ietsje dikker maar dan ga je weer lopen op je schoenen met sokken eventueel stokken op het pad met veel blad zon op je toet doet een mens verschrikkelijk veel goed.…

De mensen in de stad lachten zich slap het tafereel was zeker amusant: Een tochtdeur en een stoere wenteltrap flanerend langs het Damrak, hand in hand.…

ik zag je schoenen staan besmeurd maar toch onaangedaan wachtend op de stap waar ze voor gaan je hebt ze uitgeschopt je voeten weggestopt in het geitenwol van sokken zachtheid en hun warmte lokken we lopen niet meer paralel voeten kennen nu de wegen wel en gaan hun eigen gang niet bang om uit de pas te lopen jij bent geschoeid…

We lopen enkel nog op kunststof schoenen Op sneakers, met een plastic onderkant Zoek het maar op, in wolters of in koenen Echt leer is haast verdwenen onderhand!…

Natuurlijk kom ik terug, zei je en pakt de stoute schoenen ga maar, ga maar en tart mijn tere ziel loop langs de zilveren stranden en waai de wind die zacht je ogen kust en leg je lege lichaam in de duin, die afscheid heet ga maar, ga maar ik zal je later zoeken.…

ik sta op blote voeten, op zoek naar stevige schoenen om op door te kunnen lopen, om op de top te komen mezelf en me bagage mee te dragen, en me niet meer te laten verlagen ik wil niet meer dat het is zoals vroeger, ik wil dat het is zoals ik wil dat het gaat komen dat ik ooit ook ergens kan staan, dat ik niet meer naar beneden kan gaan dat het…

je kon wel vlinders vangen maar bleef hangen in die bruine schoen van een verkeerde leest lopen ging toen eindeloos je koos haar vlucht volgde met je netje het kleuren van de lucht struikelde over je eigen klucht het net had jou gevangen de schoenmaker gaf jouw verlopen geld helaas niet terug…

wankelt nog wel enk'le keren maar 't lukt, oh schoen met rode lak en haar dochtertje keek opgelucht en gaf mama twee zoentjes en zei toen met een diepe zucht mag ik ook rode schoentjes?…

opgejaagd en jachtig op weggetjes met kuilen, hobbels, tegen- liggers, zelfs met wind mee loop je met rode kop achter de dagen aan; tot slot vliegen schoenen door afgetrapte ruimte je laat je vallen, hier even thuis als daar nooit weggekomen ----------------------------------- uit: 'Zoek de lege gebieden', 2008.…

Het rouwproces voltooide zich in zwijgen en een onvoltooide brief, vond een weg in dromen die je niet kon beschrijven het graf was stil met de bloemen een kind van jouw liefde zong een lied zo blij was je in het liefdeshart gekomen dat je oude schoenen in de sneeuw konden lopen zonder zelfs het minste spoor van verdriet in een andere taal…