inloggen

Alle inzendingen over verrijzen

97 resultaten.

Sorteren op:

Bergen

poëzie
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.885
Zo zie ik nu de bergen met mij spelen, En na de top, die mij de hoogste scheen, Zag ik nog steeds een hoogre top verrijzen, En wat ik eerst een top dacht, was er geen. Toch klom ik voort en laat ze met mij spelen, Die grote bergen met hun logge kracht; Ze menen 't niet zo kwaad en vol vertrouwen Begeef ik mij weer telkens in hun macht.…

De appelboom

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.802
En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven alle bomen Een ogenlust, vanouds de mens verleidt. Wie, als een vlinder op uw geur gekomen, Wenst niet een weinig van uw zaligheid!…

Gij weent

poëzie
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.744
. - Verrijzen zij, 't is niet tot heling; maar Onwillig komen zij en traag voor brein en ogen; Wreed - pijnlijk - met een barning als van vuur. Dit alles voelt gij niet: - uw schreien Is onbedwongen - 't is het middel der natuur Tot sussing van uw smarte; - tranen leien Die af; - o! mochten zij 't geheel!…

Uitboezeming, bij de val van Napoleon.

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 975
dat zijn trots niet weder Met nieuwe kracht verrijzen zal! Weer, weer de tweedracht uit uw vanen! - Verdelg het monster, schoon het kermt: Het nijlgedrocht weent valse tranen. Wee uwer! - zo gij u ontfermt. Zijn wanhoopskreet dringt door de wolken; Die kreet vervangt zijn zegelied.…

De zee

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.127
Menig zag het land verrijzen, Waar zijn lijk slechts berging vond. Hoor, het murmelt luider in de touwen, En al woester zwalpt het toornig meer. De oever, straks zo lieflijk aan te schouwen, Kaatst de golfslag onheilspellend weer. Terug, vermeetlen! In de branding loert De Dood, van 't steil der klippen.…

Het dorpje.

poëzie
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.626
Die niet gekweld door driften Naar rijkdom, eer of aanzien, Door weelde niet bedorven, Naar zijn bestemming werkzaam, Bedacht op hoger aanzijn, De morgen ziet verrijzen, En telken reis, als de avond Zijn schaduw aan doet groeien, Met vreugde en rust kan denken Aan 's levens avondstond!…

Als geen drift of blind begeren...

poëzie
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 844
Kindren, bouwers van paleizen, hebt gij wel geteld, dat wat smetloos nu verrijze spoedig smelt? Het verblindend blank der aarde gaat in zonnebrand teloor, kus, die kuislijk gij aanvaardde, schroeit eenmaal der zinnen gloor.…
Dop Bles14 augustus 2011Lees meer…
Meer laden...