97 resultaten.
Bergen
poëzie
2.0 met 7 stemmen
1.885 Zo zie ik nu de bergen met mij spelen,
En na de top, die mij de hoogste scheen,
Zag ik nog steeds een hoogre top verrijzen,
En wat ik eerst een top dacht, was er geen.
Toch klom ik voort en laat ze met mij spelen,
Die grote bergen met hun logge kracht;
Ze menen 't niet zo kwaad en vol vertrouwen
Begeef ik mij weer telkens in hun macht.…
De appelboom
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.802 En in de hof, de dragende appelaar
Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
Met ronde konen en veel grijzend haar.
O eedle boom, die, boven alle bomen
Een ogenlust, vanouds de mens verleidt.
Wie, als een vlinder op uw geur gekomen,
Wenst niet een weinig van uw zaligheid!…
Gij weent
poëzie
2.0 met 9 stemmen
4.744 . -
Verrijzen zij, 't is niet tot heling; maar
Onwillig komen zij en traag voor brein en ogen;
Wreed - pijnlijk - met een barning als van vuur.
Dit alles voelt gij niet: - uw schreien
Is onbedwongen - 't is het middel der natuur
Tot sussing van uw smarte; - tranen leien
Die af; - o! mochten zij 't geheel!…
Uitboezeming, bij de val van Napoleon.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
975 dat zijn trots niet weder
Met nieuwe kracht verrijzen zal!
Weer, weer de tweedracht uit uw vanen! -
Verdelg het monster, schoon het kermt:
Het nijlgedrocht weent valse tranen.
Wee uwer! - zo gij u ontfermt.
Zijn wanhoopskreet dringt door de wolken;
Die kreet vervangt zijn zegelied.…
De zee
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.127 Menig zag het land verrijzen,
Waar zijn lijk slechts berging vond.
Hoor, het murmelt luider in de touwen,
En al woester zwalpt het toornig meer.
De oever, straks zo lieflijk aan te schouwen,
Kaatst de golfslag onheilspellend weer.
Terug, vermeetlen! In de branding loert
De Dood, van 't steil der klippen.…
Het dorpje.
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.626 Die niet gekweld door driften
Naar rijkdom, eer of aanzien,
Door weelde niet bedorven,
Naar zijn bestemming werkzaam,
Bedacht op hoger aanzijn,
De morgen ziet verrijzen,
En telken reis, als de avond
Zijn schaduw aan doet groeien,
Met vreugde en rust kan denken
Aan 's levens avondstond!…
Als geen drift of blind begeren...
poëzie
3.0 met 2 stemmen
844 Kindren, bouwers van paleizen,
hebt gij wel geteld,
dat wat smetloos nu verrijze
spoedig smelt?
Het verblindend blank der aarde
gaat in zonnebrand teloor,
kus, die kuislijk gij aanvaardde,
schroeit eenmaal der zinnen gloor.…