Alle inzendingen over zelfmoord OR telefoon

Niet depressief, tóch zelfmoord, da’s wel wrang. De fabrikant ontkent, laat díe maar lullen, voor hen staat Prozac voor: pro-zakkenvullen. ’t Is troep, maar dichters wisten dat allang. Voor ons bij stress, bij angst of zelfs paniek geen Prozac, maar uitsluitend Poëziec.…

Zit je net te eten, gaat de telefoon. Alles willen ze van je weten, want dat vinden ze gewoon. Willen weten welke krant je leest, Nou dan is het bij ons geheid al "feest" Het eten wordt koud en alles loopt fout. Steeds maar weer die telefoon er tussendoor.…

Maar bij het indrukken van jouw nummer voel ik mijn handen trillen dus leg ik de telefoon maar weer aan de kant Maar als jij eens wist hoe jouw stem in mijn gedachten brandt...…

lange dunne man grijpt naar zijn eigen billen hoorde telefoon zijn handen dansen betasten zijn hele lijf waar is dat ding toch mager lijf beweegt totaal theater op straat geluid uit zijn zak voorbijganger lacht ontvangt schouwspel als geschenk lichtpunt van de dag…

Een kwart is jong ? Dat móet ’n drukfout wezen ! Een speurtocht naar de waarheid werd beloond, al snel had ik glashelder aangetoond dat het onjuist was, wat daar stond te lezen. Volgens het telefoonboek van Hongkong heet daar een kwart van alle bellers: Yong.…

. ------------------------------ ...het plaatsen van nieuwe UMTS-masten stuit op steeds meer weerstand bij omwonenden, en: de overheid doet proeven met een alarmerings- systeem via de mobiele telefoon...…

zomaar een glimlach bewustzijn van de zegening ervaren van een zieleband je stem zo dierbaar door de telefoon helder en helemaal hier, ik zie en hoor en al mijn voelsprieten proeven je bent aanwezig zonder lijn geluk is groot en klein en metershoog peil ik de liefde met mijn derde oog…

Het zijn de snaren, Die door de ruimte varen; Een uitgespannen schaal Van stijve paal tot paal. Die snerpen en die fluiten Door 't nachtelijke buiten En gonzen in de wind, Gespannen, doof en blind . . . De snaren zijn 't, de snaren, Waar langs de stemmen varen Van velen, doof en blind En wetend niet de wind. De wind die aan de snaren…

Volop in het nieuws: het aantal zelfdodingen loopt terug, echter in slechts 1 week tijd, plegen drie mensen zelfmoord. SBS presentatrice Ariana, Joost Zwagerman en een onbekende knul, die dinsdag van een flat sprong. Maar: het aantal zelfdodingen loopt terug!…

De zon komt weer op de maan gaat weer onder, Voor de één vanzelfsprekend Voor de ander een wonder. Voor de één een start Een kans op een nieuw begin, Voor de ander een last, Want wat is de zin? Het lukte je niet om gelukkig te blijven, De ups en downs werden je teveel, Je had geen zin meer om te strijden En nu is alles stil.…

Als niemand weet wat er met je is Als niemand weet hoe moeilijk jij het hebt Dan zijn de dagen onvoorstelbaar lang Dan zijn de dagen een gevangenis van gevoelens Gevoelens die misschien niet te verdragen zijn Gevoelens die misschien blijven voor altijd Gevangen in je angsten voor wat gebeurd is Gevangen in je angsten voor wat komen…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

Hallo wat fijn dat u nu met ons belt Wij zijn op dit moment wat slecht bezet Dat is niet in de haak, maar is debet Aan management dat zuinig doet met geld Dus één moment nog, nee niet om te stangen Blijf, net als mijn collega, even hangen…

Bevreemdend is voor mij dat als ik denk Die Cees belt ook nooit meer en in een wenk Gaat dan de telefoon met Cees hoe gaat ie Ik heb dat ook met Joop en Jan en Henkie En soms worden mijn gedachten geleid Naar Cees, Jan, Henk Vincent en Joop Ik grijp de telefoon en bel geheid Nooit heb ik ook maar enige ijdle hoop Want altijd is er dan communicatie…

Je bent echt van middelbare leeftijd als je thuis zit op zaterdagavond en dan hoopt dat het niet voor jou is wanneer de telefoon rinkelt.…

Staren uit het raam, koffie koud laten worden, de telefoon als ie rinkelt, gewoon óver laten gaan. Dan komt manlief thuis en vraagt hoe was je dag vandaag, nog iets meegemaakt, nog iets gebeurd, was er nog telefoon? Zeg ik welnéé, ik was vandaag in Niemandsland, verder niks, het was héél gewoon?!…

Ophef over een nieuw onderzoek waarin gesteld wordt dat Vincent van Gogh geen zelfmoord pleegde maar door twee kinderen werd doodgeschoten.…

bent Wat is dan het bewijs dat je er was Is dat de herinnering aan je lach Je bankrekening Of dat je danste bij nacht Of het feit dat die telefoon nog steeds gaat Aan die andere oever Van je bestaan…

ze kijken mij aan verdronken mensen in New York, kapot geschoten kinderen in steden van Syrië, doodgevroren zwervers in portieken, wanhopigen, die zelfmoord plegen in mijn ontoereikendheid wil ik hen gedenken immers de sluier tussen dood en leven is nu dun bij een boeket witte lelies brand ik een kaars voor zielenrust…

In het kleine vakje op mijn telefoon, schieten de letters aan mij voorbij. Ik lees alles, maak de inbox weer schoon, en schuif mijn telefoon weer opzij.…

Nu sluit ik het lichtje van mijn mobiele telefoon. Slaap zoet…

Opkomen doe ik zomaar helemaal voor niets voor de vrolijke verdrietige zieke en gezonde voor degenen die met het zwaard om vrede strijden voor hen die met één woord haar bekomen ik kom op voor Levi en Esther Mohammed en Fatima voor de Koerden en Jihadisten de IS en voor allen die ze verwonden of meeslepen in een zelfmoord…

Toch gonst de telefoon-paal dag en nacht, onder de hemel. Het is een verlaten pijn, een onophoudelijke klacht... Als wij hem horen: ons hart breekt, in zelfpijn verloren. We weten dat over de ganse wereld de telefoon-paal klaagt, alsof ons eigen smart aan zijn draden knaagt.…

Maar als ik de telefoon en bel uitzet, me van niemand en niks iets aantrek, Dan heb ik ’t me toch rustig! Dus krijg je me niet te pakken, per telefoon of soms per mail Zegt dat eigenlijk niet zoveel: Maar dat ik gewoon geen zin heb!…

De telefoon in mijn hand, je nummer in mijn hoofd. Ik durf je niet te bellen, ik hoop dat je me gelooft. Ik durf je niet te zeggen dat ik je wil zien. Kriebels in mijn buik ik bel je zo, misschien.…

gaan doen bij aanvang voelde je nog niets hoe verder het komt in mijn visioen lijkt het geen zwaard maar een zeis zonder compromis welk niet meer snijdt maar alles maait en zonder aanzien steeds meer graait kon ik dat zwaard maar stelen dan deed het niemand ooit nog pijn ik zou zijn kracht verdelen in een dekentje van zonneschijn de zelfmoord…

Je zelf doden: zelfdoding is een recht en geen misdaad geen moord dus geen zelfmoord geen gunst maar een een eigen gave een eigen talent wat respect verdient maatschappelijk en een pil praktisch voor een mooie levensafronding Dan blijven tenminste de treinen ongestoord rijden!…

De man die bij mijn hek staat, naast de berk Is oud en mager, bleek en zwart gejast Een eender pak draag ik, naar ik bemerk Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast Net nu het droef geschuifel naar de kerk Versterft en dan, de dood bij mij te gast? Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk En leid hem om de tuin, een duivels werk!…

nacht toe voor ze de hoorn op de haak legde en alleen thuis achter bleef zonder hem het was alleen de wind die wist hoe eenzaam zij was en nu is omdat de telefoon nooit meer rinkelt in de nacht…

Je zwijgt tegen mij, geen woord op het scherm stilte aan de telefoon mijn hart kermt. Je sms blijft weg mijn fout heb ik gemaakt, Maar het zwijgen van jou is wat mij het meest raakt.…