Alle inzendingen over ex-liefde

Waarvandaan komt de vogel Uit de lucht die ik voorspel Ik vlucht niet meer Zij wel…

Laat me niet leven zonder jou, dan loop ik zo leeg door het leven Blijf alsjeblieft bij me, ik zal al mijn hoop en liefde aan je geven Ga nou niet weg, Ik zal alles voor je doen Zolang je maar bij me blijft, Kom op, dit kan je me niet aandoen..…

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…

na al het gissen na al het beslissen ben ik op en dit verhaal is top maar wat weet ik nu kom gewoon langs dan zie k je of er loopt iemand hier heen dan ga ik wel mee m'n hoofd is wat in de war schreeuwers in me kop beetje dom kom op ff normaal ik ken niemand daar…

Was ik een jongen te Pompeï die net zijn lief verloren had maar niet het lef genoeg bezat zich van het leven te beroven alle zegen komt van boven…

Ze waren bijna jong een avond, misschien twee had hij haar slechts verzwegen Hij was gewoon te jong geen schade en geen schande een fysiek om te bewegen Nu zijn ze eeuwig jong hij zwervend langs de kade zij stervend in de regen…

Rood waren m'n lippen, blauw m'n tranen. Groen was het gras waar we iets ondernamen. Geel was de zon, Paars m'n gezicht. Door de pijn die jij me aanricht. Zwart zijn m'n dagen, m'n maanden, de uren. Hard zijn de dingen die jou staan te verduren. Negen maanden ongelukkig in blauw, paars en zwart. Nu een kindje ik voel me verward…

Hoe leegte je hart kan vullen heb ik nooit eerder geweten Heel veel moeite heb ik gedaan om je eindelijk te vergeten Mijn ogen gevuld met tranen als ik naar je foto's kijk Die verstopt lagen in een lade die ik,normaal gesproken,ontwijk Een zware brok in mijn keel als gedachten aan jou het winnen Ik wil je zo graag terug maar weet niet…

Door zoveel steden heengereden langs stadjes en dorpjes gekeken kilometers ver van mijn ontstaan keek ik regelmatig uit mijn zijraam Nam jou mee in mijn gedachten over bergen heuvels en grachten honderd kilometers op het aanduidingbord lijkt zolang bij het lezen van dat woord Nog even en ik ben weer bij jou in de buurt dit keer heeft het…

Mooi van binnen en van buiten is m’n nieuwe partner; ze loenst een beetje best sexy maar storend in ‘t theater. Omdat haar hoofd tijdens de film naar links wijkt, heb ik het gevoel dat ze twee uur lang naar me kijkt. M’n pubergeest trekt het niet, beëindig de verkering; ze hoort me zwijgend aan en verdwijnt in ‘n slechte herinnering.…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

Je sprong huppelde struikelde en viel spuwde blies beukte tegen kademuren en ik ik stond daar aan de rand nat te worden likte zout van je lippen smulde lachte speelde toverbal met je tong en we smolten we versmolten iedere avond ballerina in een pose voor de zon wist ik dat de nacht later nooit meer rond zou zijn als toen geen…

Zelfdestructie nonstop repeterend Liefdesvragen angstig verwerend Genezing afbrekend zoekend Voldoening ten spijt Godvervloekend Engelen eeuwig dankbaar Levend respectloos per brancard Blaast Gabriël schel zijn trompet Zijn gemoedsrust wederom gered…

Als je ooit mijn lichaam vindt, verkild, verstild, verlaten door hartslag en door ademtocht, wees dan niet boos mijn lief. ’t Is waar, dat koude lijf zal nimmer meer jou koesteren en strelen. Maar mijn ziel, die bij je blijft, die met je leeft, rondom je zweeft, die jou beschermen zal en helen, die raak je nooit meer kwijt. Als je ooit…

Zij droomde hem dichtbij totdat zijn beeld verdween Zijn geur was vervlogen de zon niet langer scheen Ze zwaaide hem vaarwel tranen over haar wangen Een stilte in haar gevoel verloren van het verlangen Haar ziel vol van verdriet hopeloos en triest gestemd Zijn vlindertuin vol liefde niet meer voor haar bestemd Zij droomde hem ver weg…

Benieuwd Wanneer ik je weer zal zien Benieuwd Ook verbaasd Wanneer jij er zijn zal Ofschoon Vertrokken Met de noorderzon Welke zon dan ook Alleen jij wist jouw bestemming Maar Jouw hart ligt En dat weet je Hier bij mij Kom het halen En blijf - Thuis Waar jouw hart ligt…

Benieuwd Wanneer ik je weer zal zien Benieuwd Ook verbaasd Wanneer jij er zijn al Ofschoon Vertrokken Met de noorderzon Welke zon dan ook Alleen jij wist jouw bestemming Maar Jouw hart ligt En dat weet je Hier bij mij Kom het halen En blijf Thuis Waar jouw hart ligt…

Je vraagt mij naar mijn tranen of ze soms zijn opgedroogd, ingedampt tot scherpgerande zoutkristallen in mijn oog. Je vraagt mij naar mijn liefde of zij mijn hand nog leidt en mijn hart op het jouwe legt, gelippenstifte minnemond. Ik vertel jou van de broosheid, jou, porseleinen danseres, van de aalgladheid van momenten als regenbogen…

Al heb je mij verlaten toch zal ik je nooit haten Volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

Iets in je ogen behoort toe aan oude weduwen uit kleine bergdorpjes waar mannen drinken uit verse bronnen wat het precies is blijft voor mij een vraag het is niet het einde noch het begin of beiden misschien is het al zwijgend de terugtrekking van datgene wat we ooit betitelden als hoop…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

al heb je mij verlaten volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

vage schetsen sliepen in onze handen waar woorden uit druppelden in sporen van geleefde zomer waarin dingen komen en gaan in het kansspel van tijd waarin ik zoete liefdes proefde onder strelende lakens in zacht geruis, waarin ramen getuigden scheidt het zuur de tranen en tijd in een vangnet van vergeten aast mijn honger nu op de hoop…

Met jou naar de zee gekeken hoe de zon het late licht liet spelen op het oppervlak zag je tersluiks naar me kijken deed alsof ik het niet zag Luisterden naar het gezang van een nachtzwaluw op zoek naar warmte De nacht zou helder zijn en koud de slaap trok ons van het balkon naar binnen en het bed nodigde ons uit…

Zoekend naar de juiste woorden Malend door mijn hoofd Waar blijven toch de antwoorden Denk ik in mijn achterhoofd Steeds vraag ik me af Waarom moest het zo gaan Dan dwaal ik met mijn gedachten af En blijf ik er even bij stilstaan Ik hou me sterk, ik hou me groot Wil niets laten merken Geef me liever niet zo bloot Moet dit alleen verwerken…

Een vogel o zo mooi Met een prachtig veren tooi Kleuren zo prachtig als de regenboog Zowel bij nat weer als bij droog Zingen als een tierelier Want ben je toch een lekker dier Een lichaam geschapen door God Wat ben ik daar op verzot Vele jaren waren we samen Maar eens klinkt het amen Wat is nu een vogel in een kooi Het…

beeldschoon haar naam Charlot haar fruitige vormen verlinken dat mijn tanden in water verdrinken de spieren verstramd door genot siddering door streling van haar bleef bij haar komen zij speelde het klaar alles wat ik beleef in dromen ach ware dit terrein ongewonnen dan was die droom zeker niet verzonnen…

Denkend aan jou, denkend aan ons, aan toen ik vijfentwintig was en jij negentien. Ik wachtend op een vliegveld waar ik met je afgesproken had zomers, glimmend strak in T-shirt, strooien hoed en spijkerpak. Jij in een koude trui waarin ik toch kon zien hoe mooi jouw lichaam was. Denkend aan je Alweer denk ik aan je.…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst bleef…