35574 resultaten.
Ik weet dat jij er bent
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 623 Ik weet dat jij er bent
wanneer de tocht mij overvalt,
het dal mij opslokt,
het pad steil afloopt
en stenen zeer doen aan mijn voeten.
Jij zegt: kop op, als je
eens omhoog keek, jongen:
pijnbomen staan weer in bloei
en uit de rotsen groeit een plant
die hen in spleten breekt,
alles zal vlak worden, ooit.
Ooit alles vlak: het…
Zingen, hoe de donkre wereld
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.505 Zingen, hoe de donkre wereld
zijne ronde reize gaat;
zingen 'lijk de merel merelt
'lijk de nachtegaal, die slaat;
Zingen, blind, 'lijk vóór alle eeuwen
't laaien van 't onnozel licht;
zinge' als zon en maan, flambeeuwen
aan het duisterst aangezicht;
zingen: vreugde en smart, gesmeten,
al wat gloeit en al wat rijt
aan de gapend-geer…
LIEFSTE
gedicht
3.0 met 265 stemmen 65.193 Als ik er niet meer ben
deel me dan uit als brood
onder de levenden
en weet...
tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan
gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt
aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis
onthou de vuurdoorn…
oud het mens de mens
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.654 Langzaam de trechter vergetelheid
binnengezogen bleef zij houden
van haring met uitjes voorgeschotelde
hapjes bij beetjes met een gebit
klepperend genoegen genoeg nooit
genoeg en altijd geholpen bij happende
hahap ja zo zo goedzo
hahap.
Zo wordt van ieder
het laatste het eerste
en is elk menselijk eind
een bijna mensloos begin…
Scheppingsdroom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.450 Mijn kind, dít droomde ik:
je schamele geboorte
en je open blik…
En dat je spreken ging
en ik je vóór kwam zingen:
Zeg ken jij wel de mosselman,
die woont in Scheveningen…?
Maar ook vertelde ik je in de tuin
over de dwergen van Svart Alfa Heim,
bewaarders van de schat der Nibelungen.
Zo schiep ik als vanzelf in jouw bestaan
besef…
Oud Nieuws
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.635 Dit is een ironieuwsbericht.
Mijn moeder zat destijds in een gesticht.
Ze is er ongewenst niet overleden. Ze
heeft er weinig schade aangericht en de
geboden therapie aanbeden. Toen werd zij
naar een dof bejaardenhuis gebracht.
Tot dusver het journaal van ooit een nacht
en over naar de weerman van het heden:
Er wordt een handvol najaarsweer…
In de puntjes
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 645 Soms vallen hele stukken weg uit verzen,
soms zijn het een paar letters hi.. en da..
die puntje puntje pijnigen je hersens,
totdat je zoekend zoekend vindend vindt,
verdubbelt wat je ooit eens had als kind
en schrijft de ware poëzie
hihi dada…
helder (1)
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 508 iets willen schrijven dat
is niets dan tijd
verdoen doorstrepend
wat je schreef opnieuw
schrijven en ook dat weer
schrappen aangezien wat je
gedacht had slecht bleek
maar bij nader inzien
nog zo gek niet was misschien
zelfs bij benadering het beste hoe-
wel uiteindelijk toch ook
alleen maar bij benadering
en dus zo ongeveer precies
niet…
Helder (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 497 Helder
is iets willen schrijven
wat is en
dat is iets willen
schrijven over wat is
dat dat is dat of
wat is wat en intussen
nog veel meer onna-
volgbare volgzinnen
die geen volzinnen zijn of
wilen zijn of misschien wel
kunnen zijn
Helder is dus
zeer diffuus
maar toch duidelijk
ontelbaar…
toen ze belde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 463 ik las een lijvig boek het zei me niets
het ging over de oorlog lang voorbij,
maar nergens woorden over roepen
in een waterput zonder echo of antwoord.
ik kreeg een document in handen over kruiend ijs en
hoe de tijd kan kruipen wanneer angst
de schotsen zichtbaar maakt,
maar nergens iets te vinden
over liefde tot de lippen.
ik opende…
blue eyes
hartenkreet
0.0 met 4 stemmen 890 Zoveel weemoed in het vergezicht
waarop jij lijkt blue eyes, zoveel
blue sky dat er stapels wolken
aan onderdoor gaan.
Zoveel zomermelodie in
de speler rond je oren en
in je hoofd: pijn zingt rond
Zoveel weemoed in de wereld
lief, zoveel, takken van bomen
kraken onder dat gewicht
bij wijze van winter
en liefde wordt heilige pijn,
een…
webcam 1
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 548 Filmfragmentjes
met jou, compact en
5 seconden:
de schepping van een
godsoogdoosje
Met aanzien van jouw open
blond en blauw moet er
gedacht zijn dat het
zo wel goed was.
Het wordt een lied:
hoe mooi is het bewegen
van jouw lief gezicht dat
oefent op een schuchter
blooslachje.
Vangen, denk ik,
vangen jongen,
in een gedicht.…
heb ik je ooit teleurgesteld...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 437 Heb ik je ooit teleurgesteld,
het moet geweest zijn
als een bosrand grenzend
aan weiden, een versomberen
van licht en geurend gras.
Heb ik je ooit teleurgesteld,
het moet geweest zijn
in de scherpte van een strandwal
of een waterkering,
dorstige vloek van de najaden.
Heb ik je ooit teleurgesteld?
Ik kan mij slechts herinneren
het…
ik weet van jou
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.012 Ik weet:
noch van jouw leven
noch ook later van je dood
blijft er een stoffig huis
achter in de herinnering
die dan door de hemel waait.
Nee,
hoe ook de seizoenen over elkaar
uitgebuiteld zullen zijn,
en de jaren voor altijd zwijgen,
alles zal buiten zijn
van zon en liefdestuin
een nooit verdwijnen
van vlinders in struiken.…
Boekarest en de goot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 518 ...Want in Roemenië
goddelijk apathisch
waar al meer dan tien jaar
geleden een god werd
weggezonden omdat de mens
hem niet meer moest
draaien steden langzaam
om de as van de inflatie
draaien de nek om dragen
vrouwen het hoofd in
doekjes voor het bloeden
de jaren vijftig
wederopbouw
veegt men straten
die nog vol bladeren waaien zullen…
van lente en zomer
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 653 Eerst laat zij als kind
de koude moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht
uit de ogen: er komen klokjes,
er aarzelt groen.
Dan gaat zij voorzichtig lopen
met het vermoeden
van een feest verderop en
later en bloost het veld,
waar haar voeten gaan.
Maar dan bevangt haar een hals-
over-kop van levensliefde
en buitelt zij over…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Zij laat als kind een witte moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen:
er komen klokjes, er verzamelt groen
zich in eentonig groene regenbogen.
Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden
dat er een feest broedt verderop, of later.
En heel het veld bloost waar haar voeten gaan,
want twee, drie tinten dragen haar op handen.…
1964, een gedurfd jaar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 444 Dat jaar, The Beatles bloeiden,
moet er heel veel zonlicht zijn geweest.
Dat jaar, mijn vader sloeg een hoek om,
moeten er onaardse luchten zijn verwaaid.
Dat jaar, in jou wakker geworden,
moet zacht geritsel te horen zijn geweest
in bomen waar al fruit kwam rijpen.
Dat jaar was dus vol onbestendigheid,
en ik die week na week maar sliep…
KEW
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.038 Het meisje opgezweept,
muzikaal paard van een
gedegen stal: ja mijn moeder
en mijn vader ook jazeker als
het raam open stond en
de geuren van de klanken
als grashalmen binnen kwamen
zweven zo einde zomer…
Het meisje moet van alles,
om iedereen om kijkers en vooral
om ouders die zo rusten op haar schouders.
Het meisje moet en weet dat…
als jij er niet bent
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.093 Als jij er niet bent valt
alle beweging weg uit de dagen.
Het spoorschrijven in natte autowegen,
waar bomen deinen en het wachten
langs de kant een oversteken weifelt.
Het sukkelen in een fietsdrafje
over zandpaden, die vertraging
waarmaken.
Het voetstoots een boswandeling beginnen,
waar kraaien uit de bladeren opscharrelen
en triest…
stilstand
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 344 Als jij er niet bent valt
alle beweging weg uit de dagen.
Het spoorschrijven in natte autowegen,
waar bomen deinen en het wachten
langs de kant een oversteken weifelt.
Het sukkelen in een fietsdrafje
over zandpaden, die vertraging
waarmaken.
Het voetstoots een boswandeling beginnen,
waar kraaien uit de bladeren opscharrelen
en triest…
Vervarelijk festijn
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.455 Vervarelijk festijn voor onverzaadlijk dorsten:
zo hebben ze u gekend, bij smaad- of smeek-gebaar,
die, donker van begeerte of heller liefde klaar,
van u besmaald misschien, misschien u tarten dorsten.
o Bralle broeiïng van het schroeiïg-hete haar
dat ge als de kromme vlam van ene toortse torste…
De waarheid van de liefde
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 580 Wanneer de liefde wordt gewild,
zoals het bouwen van een huis,
dan is er wel een mooi gebouw,
maar staat de wereld stil.
Want dit is juist wat liefde wil:
het dak eraf, de brand erin
en hartstocht ongeremd.…
Groothertoginnelaan 1963
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 782 Toen we jonger waren en Den Haag een stad vol ijs
en weder dienende was: het gymnasium een winterfeest
omdat de wereld rondom er zo licht en begaanbaar
was als nooit.
Wij liepen er yeah yeah yeah met West Side-stoerheid
in benen en fingersnap zomaar het paradijs binnen
bij Tuschinsky-Metropole, welwillend toegeknikt
door Eline Vere, lieve…
Vaders dood
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.691 Nu komen met een laken
zusters witte bergen van hem maken
en dalen. Ik hoor het kraken
van hun schoenen.
Nu is hij mooi en licht
en heeft zijn strak gezicht
voor altijd ingedicht
in dit bed.
Dit is het uur waarop de namen
van mijn vader voor mij komen staan
in al hun vreemde stemmen;
dit is het ogenblik waarop mijn moeder
in het dodenhuis…
Wild geworden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 352 Sinds ik je ken draait
geen leven meer om
kind of kraai
haard of schoorsteen
Sinds ik je ken
ga ik stiekem mijn dak uit
ontvlucht ik een onzichtbaar huis
Dan vind ik je daar in
mijn dromen die wild zijn
je zit op de pannen
je hangt uit de ramen
hoe gekker hoe beter
want dat is toch eigenlijk
liefde in optima forma…
Gisteren ruzie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 555 Gisteren ruzie, alweer verdwijnend
tussen coulissen, doek dat viel voor het gebuig
van de speler, reprise, zweet in
zweet uit de kleedkamer van de ziel,
hij weet: zijn spel was slecht maar god
verdomme het publiek
Het leven als toneel of film,
en niemand weet meer beter,
tenzij een ander iemand roept
cut, of eenvoudiger kut
en terugkeert…
het was de ruigte
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 665 Het was deze ruigte tussen jou en mij:
emotievolle woorden, hoorn op de haak.
Was het een ruzie op berghoogte, gletscherijs,
was het eeuwige sneeuw?
Wat het ook was, laat eerst de regen komen
en dan spreekwoordelijk de wisseling van licht,
de bron.…
Roeping
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 341 Ik op de fiets:
een lijn door de straat,
een pijl naar de school.
Ik op de fiets peil
het kind in mezelf,
dat schooltje wil spelen.
Ik op de fiets en de regen
de regen verregent
het verscholen kind.
Ik arriveer,
zet de fiets in het rek,
hang een slot aan mijn ziel
en geef tamelijk tamelijk les.…
Queeste (een schrijfopdracht)
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.610 In roze wolkjes voel ik mij,
schreef het meisje, het kind
met de logische ogen.
Handen ingetogen
schoven een blozend verhaal
naar de rand van de tafel.
O en nooit sedert Frigga
die de wolken spon
waren zo teder twee handen.
Hoe ik ook mijn best deed
het opstel te lezen
ik moest:
plotseling reizen
mijzelf achterlaten
in minnen en plussen…