Gedichten

1931 - 2015

gedicht (nr. 4.699):

LIEFSTE

Als ik er niet meer ben
deel me dan uit als brood
onder de levenden
en weet...

tussen de klaproos
en de korenbloem
stond ik te wuiven
als graan

gedenk mij
wanneer de halmen rijpen
of als de leeuwerik
ten hoogsten hemel stijgt

aanhoor de elegie
van pijnboom en plataan
denk hoe ik was genegen
het zachte oeverlis

onthou de vuurdoorn
de zonnebloem
de goudenregen

en... liefste...
vergeet het wonder
van groeiend mos
tussen de stenen niet.

Zie ook: http://www.coquelicot.com.py/

Schrijver: Iris van de Casteele
Inzender: A.N. (H), 23 mei 2023

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: afscheid

liefste

mos

brood

3.6 met 263 stemmen

66.157

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

catrinus, 2 jaar geleden

Ontroerend mooi

Ralameimaar , 2 jaar geleden

Erg mooi!

t.rademaker, 14 jaar geleden

Wat een ontroerend,schitterend gedicht is dit.
Een van de mooiste gedichten die ik ooit gelezen heb.
Prachtig.

Jos Desmet, 20 jaar geleden

Eén van de beste gedichten op gedichten.nl

Stefan lover 4-ever!, 21 jaar geleden

Ik kan niks anders zeggen dan PRACHTIG!

petra, 22 jaar geleden

Dit gedicht raakt mij. Mijn moeder is pas overleden, ze was gek op haar tuin en vijver, dit gedicht had dus ook op mijn moeder kunnen slaan. Ik zou zeggen: doe wat met dit gedicht.

moenje, 22 jaar geleden

Ik vind dit zo een prachtig gedicht, toen ik het las kreeg ik er kippenvel van.

Geef je reactie op deze inzending: