Alle inzendingen over kunst

In dat tempo slijt de steen zijn ziel bloot tekent eeuwigheid en smelt tenslotte mee met sneeuw en zomerdooi vermengd met water zand voorbij een hand streelt blij de huid waarin de klei zich vormt tot stil genoegen…

Adembenemend machtsvacuum aanstaande verspreidt zich als gas…

Met het penseel in de hand, staar ik naar het platte land, wat op het doek staat afgebeeld. Met deze gekleurde stukken, probeer in verf uit te drukken, wat er op het landje afspeelt. Er staan koetjes in de wei, In mijn boeren schilderij, Te grazen levenslang. Nog een haal dan is het klaar. En hangt mijn schilderijtje daar, heel mooi te…

zorgvuldig kozen toetsen de juiste weg van leven nieuwsgierig en plots versneld gedreven naar richting gekozen vorm op glas in het geheugen voor eeuwig…

het idee is nog ver maar het beweegt het voelt nog klein en koud wat het nodig heeft is kleur dan wordt het een beeld misschien zelfs een mooi geheel de afstand wordt kleiner een beetje warm ook het blijft heel eenvoudig maar dat vind ik mooi het ijs is gebroken de afstand verdwijnt het idee krijgt leven ik kan het omarmen het is van…

witte vegen in het blauw vlekken groen rode stippen en wat geel aan de onderkant Jeroen het is met schilderen net als dichten je vindt het mooi of niet maar wat de maker ook bedoelde het is vaak iets anders dan wat jij ziet…

Ik zie een gele bron omringd door rode dromen een stralend middelpunt vol werelds groene tintenpracht het lieveheersbeestje in een zingend geheel ze lacht laat je gaan verlicht door kleuren stromen de zon voorbij en zweef voel je vrij en leef -------------------------------------------------------- Bij een schilderij van Sandra…

teken de liefde en schets de waarheid kleur de dingen zoals je denkt dat ze zijn symboliseer het verdriet en de liefde in één veeg de leugens van tafel en leef!…

Dansend in 't maanlicht bewegend als een elfje stralend als 'n ster glimlachend je gezicht omhoog 't Bewegen van jouw handen de expressie op je mooie gezicht Een genot om naar te kijken je danst vederlicht Al dansend laten zien wat je bedoelt uiting geven aan hoe je je voelt Je danst de sterren van de hemel soms…

Ik ben jaloers op àlle kunstenaars die zich kunnen uiten met veel bewonderaars hun dag voldaan besluiten. Ben niet jaloers op materieel bezit maar bij makers van muziek, een lied, sculptuur, schilderij, denk ik shit waarom kan ik dat niet!…

Het is een kunst zei Karel Appel om de eindjes aan elkaar te breien het is voor ons allen gesappel sprak de expressieve Corneille. Vroegen Dortemont en Constant ook Asger Jorn, de Deen hebben jullie vaak een klant? bij ons komt er nauwelijks één. Als we samen gaan exposeren onder een krachtige naam onze werken combineren verwerven wij…

triomfantelijk op het middelpunt van mijn kwetsen prijkt een engeltje met een fijnbesnaard instrument die prikkelende tonen over mijn rug laat lopen achter de gesloten luiken van mijn ogen doorblader ik de beelden voorheen onbekend die ik voor altijd op mijn leden heb laten etsen zoals ze zich trillend over mij verdeelde tot de krassen in…

Het knallen van woorden op papier Wordt soms ook wel kunst genoemd Tesamen vormen de letters 'n gedicht Waardoor mijn hersenen worden verlicht En om dat nu kunst te noemen Vind ik toch wel erg ver gaan Soms is 't wél erg speciaal Aan elk gedicht zit 'n verhaal Van sommige stukjes heb ik spijt Die had ik liever niet gestuurd Maar ik…

De lucht kleurt oranje, ik kijk verbaasd omhoog, voel opeens druppels vallen, nee, 't is niet langer droog. Aan de hemel staat fier en strak en zo verschrikkelijk mooi een REGENBOOG.…

Waren het je ogen, o zo ijzig blauw of lag het verscholen in dat gebaar waarmee jij iets schikte aan je haar of deelden jij en ik dezelfde kou Van een onstuimige liefde van weleer die zelfs voorbij het absolute nulpunt iets nieuws, geen verandering meer gunt slechts herinnering aan geleden oud zeer Liefde verandert in diepvriesspinazie…

Een kunstenaar moet lijden is mij eens verteld Maar in welke mate werd er niet bij vermeld Maar goed na een weekje was ik klaar met een zolderkamer bouwen Daar trok ik mij terug ver van drank en drugs en vrouwen Ik heb mij daar een doornenkroon op het hoofd gezet En ik hield mij verder verre van lol plezier en pret Starend uit het…

zijn lucht is oud en ruikt vergeten niemand wil meer van hem weten hij zoekt in armoe naar mijn naam en is jaloers op kunnen en mijn faam gebrek aan woorden vlaagt voorbij nietszeggend in wanhopige verbittering geen leugens meer nu eindelijk de waarheid als juweel in structurele schittering zijn schaduw is verloren, echte…

Een kunstenaar moet lijden is mij eens verteld Maar in welke mate werd er niet bij vermeld Maar goed na een weekje was ik klaar met een zolderkamer bouwen Daar trok ik mij terug ver van drank en drugs en vrouwen Ik heb mij daar een doornenkroon op het hoofd gezet En ik hield mij verder verre van leut en jool en pret Starend uit het…

mijn vingers zijn al afgebeten stompjes schrijven poezie ze kauwen lang op mijn geweten slikken doen ze echter niet mijn teksten blijken geniaal te zijn alleen hun geesten weer te klein ik schrijf met bloed in ieders hart, dat voelt vertrouwd en heel apart ben de blauwe bloem in het koren, ze maaien maar die kleur gaat niet verloren…

Gij, scherp en krochtig krijt des schreienden contrapunts, wie zong de elegie "Ik heb geschreid, mijn handen zijn als droge bossen."? Bladen (als deze) hebben dwaze (en lede) ogen, vader, hebt gij mij gehoord? De weg was leidend, verbrijzel(en)d de muze en hoe ik vaak en vaker leed, niet iemand heeft mijn toegegroeide ogen van een…

Hoewel het hem misschien een klant kost, heeft de schilder 't vrouw'lijk naakt niet getekend, maar gekantklost; hij heeft de vrouw van kant gemaakt.…

Oranje haar met dito strik de leden vederlicht en rank haar handen breed op het klavier. Haar bleek en blits geleend gelaat en blue de ogen bleu haar blik: mijn steels Heleentje van veertien.…

Laat mij dronken, vuil, verlaten Liggen in de lege straten. Laat mij achter in de goot. Ieder probleem is mij te groot.…

Gekras en geprik, lijntjes en helle kleuren, huid van perkament.…

De klok drupt en het bloed tikt op de loden plaat dit kwijnende gezicht en de kromming van mijn voet. Het zal niet lang meer duren voordat ik in tweeën splijt. Ik betwijfel of je weet hebt van mijn pijnen, want ondanks mijn zichtbaar lijden bid ik dat ik marmer schijn: glad, bijna onbreekbaar, nog de schaduw van een Sfinx op deze loden…

Boe laat altijd aan Appel denken, smijtend met verf in een volmaakt patroon ontstond een kleurrijk wezen duidelijk herkenbaar gevaar met hoorns nog, zwarte, witte vlekken op de huid een uier op barsten verlangen in de buik…

Nu weet ik waarom wij moeten schrijven Het staat vast dat op een dag Wij zullen scheiden van wie Ons lief was liever dan alles Te triest is het beeld van de eenzaamheid Leeg de handen vol de geest Van twijfel om ooit bestaan Erfenis moeten wij scheppen…

Zijn gedachten laten hem niet los niet voordat zijn werk volbracht is Zijn gevoelens uitgedrukt, beschreven hanteert zijn gereedschap zonder aarzeling Minuten, uren, dagen achtereen gaat hij door, als in een roes Niets kan hem ervan weerhouden totdat hij zijn stempel heeft gedrukt De perfectie, de schoonheid wanneer zijn creatie…

haar vinger maant voor de gesloten mond op de achtergrond haar opgemaakt gezicht met ogen dicht hoor toch hoe haar stem weerklinkt van alle dierbaren in hemel, hel, op aarde in het niets waaruit de toekomst geboren wordt als kraaiend kind haar ogen openen licht…

Mijn maat stoot me aan en fluistert samenzwerend moet je kijken joh lekker stel borsten een verdomd strak kontje ook maar ik luister slechts vast meer van haar genietend…