Alle inzendingen over muziek

Insensatez De adem voelbaar in een zoektocht langs de juiste kleppen Jobim op de toetsen rond de heesheid van Maria Toledo En opeens ontvouwt zich de bloem van de meester rollend koper wuivend riet vergezichten van klank in een volheid die rechtstreeks naar het hart gaat Zo wil ik klinken met jou…

wijd zijn de gespreide vleugels die speelse woorden dragen vederlicht vluchten klanken langs vingervlugge handen tot een volmaakte melodie ik vang gretig, en adem tijdloze muziek uit nevelnerven van het ongebleekte blad bespeel het heelal in koralen vervlochten met trompetgeschal van hemelse engelen, zeven in getal…

een man met een stokje niet groter dan de helft van Japans etensgerei hij houdt al die mensen en de muziek in zijn greep metronoom op een verhoog orkestraal, oorverdovend de macht van de instrumenten teniet gedaan met een houtje het publiek stinkt er in…

Geplooid in zacht satijn met muziek die in de avond valt op houten notenbalken toonaarden trillen de slaap waar jij bent vertellen snaren het lied dat de piano altijd zong componisten wekken de droom tot leven in de speeltuin van gevleugelde herinneringen melodieën fluisteren je naam die druipt van een kaars in de wind drijvend…

Had ik niet het lied dan had ik niet het ritme en niet de eindeloze deining van de tekst in mijn hoofd De melodie neemt me mee op golven van klanken Hij draagt zo de woorden op verre vleugels van gevoel Een lied van de wind Lied van onze dromen Een lied van de angst en voor altijd de spijt Lied van gaan en van komen van toch weer…

Ook al ben ik blind niet ziend in het donker Kan ik toch de toetsen bespelen en de noten verdelen Geluidloos in mijn oren niet horend Weet ik de juiste klanken te geven Zonder componisten aan mijn handen Open ik mijn gevoelens en geef ze klanken Waarmee ik toch weet de toetsen te bewegen En dat is hetzelfde als in mijn leven Opgesloten en…

de oude jas, het lange sluike haar een grauw gezicht, getekend door het leven een monument door grote haast omgeven geen tijd voor rauwe stem en een gitaar een allochtoon werd echte Hagenaar zijn geest is in de tijd van toen gebleven in jaren van een onbelemmerd zweven de heimwee sluipt door heel zijn repertoire muziek ontstijgt het Haagse…

Versje voor een Danseresje Op het rimpelloze water Strijken zacht twee zwanen neer Dat weerspiegelt even later hun sneeuwwit verenkleedje weer Aan de oever van het meer Staart een meisje naar het paar In haar hoofd weerklinkt een wijsje Wind speelt met haar lange haar Zie hun lange slanke hals Draaien in een teder strelen Sierlijk in…

Als in de bastonen de kerkklokken heel in de verte klinken blijft mijn hoofd daarbij hangen en dwalen gedachten ver af Maar als ik in de rechterhand de melodie volg dan zit ik zonder geliefde in de avondzon Wegdromen en vasthouden Oude en nieuwe beelden Soms moeilijk te combineren Schubert wist hoe het moest…

vierstemmig na het één voor één de lijnen zingen dat alles à capella de dirigent noemt men hier 'Chef de coeur'…

Ardens cafeetje oude jukebox in hoek stilte verzekerd…

Als op vleugels gedragen laat ik me meevoeren op de hemelse klanken van solisten en prachtig zingende koren Hun hartverwarmende stemmen het lieflijk geluid van violen strelen m'n oren Mijn hart bonst in m'n keel emoties komen naar buiten Even wordt het me te veel En komen er tranen die niet meer zijn te stuiten Dan sluit ik m'n ogen en…

Muziek in vele oren Gezongen Een fijne harmonie Close Van hoog naar laag En terug Ook door elkaar Iedereen tevreden Four voices A perfect match Waardering Doorgaan naar beter Veel beter Gevoel voor het hart And for the soul Het gaat over Orphéon…

De woorden en de muziek klinken heel melancholiek warm en zwoel het geeft je een rustig gevoel het laat je zweven ook al duurt het maar even zachtjes zit je mee te galmen in gedachten zit je tussen de palmen hoor je de golven en de zee de muziek deinst op de achtergrond mee loop je over het warme zand maar ondertussen zit je gewoon in Nederland…

Elke klank begint en eindigt met stilte…

Narcissus de leider van het gele blazers ensemble schudt zijn meeldraden op het ritme van de wind. Bijen in gangsterpakken zuigen bedwelming uit bloemen aan de rand van het slinkende etablissement. De merel gaat onder met stijl en zingt de blues terwijl hij in de keel van het zwarte gat glijdt.…

De Japanse meisjes giechelen, ze klinken als wind chimes, zilveren wind chimes wiegelend boven de golven. Hoor de vogels in de palmboom opgewonden fluiten! De zilveren meisjes tinkelen steeds luider, de drum van mijn hart slaat een vrolijk ritme.…

Hisashi is kort maar op geen enkele wijze klein zijn lach flitst als een laser over de dansvloer zijn sax lijkt wel een zilveren draak die uit zijn mond vliegt: brullend en fluisterend rokend en brandend. Hisashi is groot en altijd prachtig.…

Zijn hand daalt traag Neer op het zwart en wit Zachtjes wiegt hij met zijn hoofd De schelle toon Van een hard aangeslagen toets Schalt door het Victoriaanse huis Een terts Verandert de harmonieuze muziek Tot een ongemakkelijke compositie Een zacht gekraak Van de houten trap Doorbreekt de melodie Vol bewondering kijkt ze toe Naar…

als ik me ’s avonds laat verveel dan ga ik domweg zenders zappen vaak zie ik dan zo’n oude man die echt wel komisch zit te rappen gezeten op een rieten mat zingt hij zijn levenswijze verzen een klankenreeks die hotst en botst weet hij er sappig uit te persen en tussen strofen tokkelt hij de snaren van z’n instrument je ziet dat hij ervaren is…

oorlog en vrede daar kon ik nog iets mee vechtend voor liefde kwaad te moede, toch tevree een soort van jaren 60 gevoel experimentele maatschappij de keuze tussen thee en een joint het maakte niet uit, toch wel blij maar nu laveer ik, bewust tussen angst en schuld bang voor wat ik denk en wat ik niet schenk aan arme negertjes aan…

daar zit ik dan en mijn hart drumt de blues hand aan de voet van een glas bloedrode wijn die bij elke slok zoeter smaakt net als je afwezigheid het zijn de laatste -niet de glazen- katers die ik verdronken heb om, ja om wat om de gedachte dat ik je missen zou in de vierkwartsmaat waar ik zo van hou maar ik vergiste me er was…

Vijf vingers in verbondenheid vier snaren liefdevol omarmt De strijkstok hemelwaarts Ogen die sluiten zinnestrelend is je spel Met fluweelzachte tonen die m'n geest en hart verwarmt voelt het als een deken over m'n naakte vel…

Niet in de stemming zeg je? Ha! Vanavond gaan we los vilijn vals kreng als ik hitsig huilend achter je sta Je met mijn vingers in extase breng Kom in mijn armen ruige del Dan pak ik je, oh ja ik pak je daar Ik grijp je bij je slanke strot je staalzilveren haar Oh! Mijn vingers om je ranke hals Ja schreeuw maar lekker lustig stuk Wat…

als een klaagzang draagt het lied weemoedig door steegjes waar dagen slijten…

zwoel swingend en ontspannen word ik meegevoerd in vele maten opgezweept door de ritmes van mijn innerlijke drum zwoel cool swingend en ontspannen door het oergevoel dat zich uitbreid in universele vrijheid en voortkomt uit de ritmes van mijn innerlijke drum…

sierlijk danst de strijkstok over de snaren de anderen strijken volgzaam niet tegen de haren klinkt er een stem van uit de hemel die je beroert imposant hoe de violist de zanger langzaam vloert zwieren ze innig op de maat van de muziek samen één genietend van de akoestiek geïnspireerd door *~ Josh Groban 'Mi Mancherai…

Ik ben stil en luister naar een virtuoos pianist die mijn wereld voor even heeft uitgewist M'n hart verwarmt met hemelse klanken en mij doet janken ontroeren en mee laat voeren Van z'n lieflijk pianospel krijg ik telkens weer kippenvel…

Turina! Mooie Spanjaard, geselt genadeloos oren, hart en gevoel met zijn heftige ritmes, klanken, tonen, die veel dieper en scherper doordringen dan de oorspronkelijke, echte menselijke ziel zou kunnen verdragen of zelfs wensen Turina! Wat een schoonheid van tonen, klanken, ritmes! Jij hebt gekozen voor intrigante composities, die welhaast…

niemand wist waarom de schrijver stierf zijn naam werd opgenomen in het boek der zwijgzaamheid fladderende poëzie in ongeschreven wolken mysterieus ontsluierend uit neusvleugels en hoe alles verwaterde in de fontein die nu zwijgt in tonen van serene muziek…