Alle inzendingen over Gebeuren

Ik voelde de onbelangrijkheid van mijn bestaan, een onzichtbaar gebeuren op een nietige planeet, verwaarloosbaar in het kosmisch geheel. Iets wekte mij uit mijn betovering, ik stond nog bij het raam en ging maar weer naar bed.…

VOOR IEMAND DIE LEEST MET 10 VINGERS IS DUISTERNIS GEEN BEZWAAR…

Een dichter is een vrije vogel Pronkt met veren kakelbont Een zangeres een entertainer Een superster die ieder kent Dwingt met haar danslijf En haar zangmond Is zij zelf evenement? Welnee, zij is een schijnwerper Zij is niets zonder microfoon Beweging mensgejoel uit zaal En is zij in haar element, Dán is zij samen met publiek Experience…

waarom moest dit gebeuren. ik kan niet meer bij je zijn. je mooie lange haartjes strelen. dat zou me nooit vervelen. dit zijn nu alleen maar mooie dromen, ik wou dat ze uit konden komen. je was pas 8 jaar oud. nog in de bloei van je leven. in één ruk was je weg. je kon zoveel liefde geven. daarom dit gedicht, dat is toch onze plicht.…

Vervelende en leuke dingen gebeuren elke dag, dat 'k daar, met anderen, nog maar lang over schrijven mag!…

Een landschap gekoesterd door felle kleuren Ontvouwt zich als een gezicht De aarde draagt heel het gebeuren In tijdperken van vuur en van licht Wolken van verbeelding drijven mee met de rivier kreten van verrukte verwondering beantwoorden blikken verzadigd plezier Onvermoeibaar stroomt hij verder Glinsterend als een melkweg Met de hemel…

Echt, je zult me erna niet meer horen, 'k zal er niet meer over zeuren, maar weet je, 't zal bij ons tóch echt niet gebeuren! Maar áls....ja áls we een leuke prijs zouden winnen, wat zou ik dan het eerste beginnen,ach, wat ben ik toch aan 't doen? 't Gebeurd tóch niet. Dag poen. Maar stél je even voor....een MILJOEN..!?…

Rusteloos zit ik hier te wachten op hem die ik zo heel erg mis het kan toch niet gebeuren dat alles zomaar opeens over is ? Lieve jongen, "k maak me zorgen "k vraag me af hoe het met je gaat "k wil dat je altijd zult weten dat de deur hier voor je open staat.…

Nu mag jij nog duizend keer zeggen dat zoiets nooit zal gebeuren. Ooit kom je het weer bijleggen om mijn leven terug op te fleuren Dus ga nu maar, doe wat je moet doen en negeer mijn smekende ogen. Je geeft me nog een laatste zoen Al jouw liefde was gelogen....…

Rustig kabbelend als een helder beekje stroomt mijn leven door Steeds weer kan ik me ervan overtuigen dat ik echt waar, bij jóu hoor Waarom kan het dan gebeuren dat een man die ik nauwelijks ken het kabbelende water laat verkleuren mij laat herontdekken wie ik ben Verliefd is niet het gepaste woord Houden van doe ik verschrikkelijk veel…

Je zei ook dat je met me wilde trouwen Nu is het nog te vroeg Maar we hebben nog tijd genoeg Ik hoop dat het echt gaat gebeuren... Dat ik je vrouw mag worden Ik denk dat ik het pas besef Als we wat verder zijn Denken aan een paar maanden verder... Dat gevoel is fijn... Ik wil nooit meer zonder jou Echt waar schat, nooit meer...…

nog wazig voor hun ogen ze hadden zo oprecht in Hem geloofd voelden zich ontredderd en verloren had Hij Israël niet de redding beloofd piekerend gingen zij hun weg verder en merkten niet eens De Vreemdeling die achter hen bleef de waakzame Herder Hij hoorde alleen hun verdriet en twijfeling ‘ Wisten ze niet dat dit lijden moest gebeuren…

11 September 2001 aanslag WTC m'n leven gaat door grote veranderingen in de politiek m'n leven gaat door oorlogen dreigen m'n leven gaat door natuurrampen gebeuren m'n leven gaat door ziekte heeft me in z'n macht m'n leven gaat door verlies van m'n baan m'n leven gaat door afscheid van dierbaren m'n leven gaat door.…

Elfstedentocht een opgewarmd gebeuren waarover oudgedienden reppen.…

zie niet om als morgen straten weer rood kleuren van uiteen gespatte beloftes waar een laatste vlammetje het vuur nog smeulend houdt stikkend in eigen rook van de laatste wens nadat de mens het gebeuren langs zich heen laat gaan de troep blijft staan ja toen het knalde en de drank echt warmde het vuur laaide en loeide van wellust…

gefascineerd bleef hij kijken gevangen in een menselijke kramp van nieuwsgierigheid bewegingloos begreep hij wat er ging gebeuren hij dacht nog aan morgen zag daarbij gisteren of wat daar voor doorging maakte nieuwe plannen met de geur van verbrande synapsen en echo's van flarden bewustzijn in verstard grijnzende ogen gevangen ging hij…

wat gaat gebeuren als ik daar ben en jij nog hier? waar gaat men ziel heen? is het leven dan geleefd? of blijven ik en jij verbonden als een zandkorrel met de wereld. mijn ik aan jou. alles.…

De winterreiziger die het riet- mager plaatsje aandoet, moet wel veronderstellen: nergens binnen deze periferie, gevormd door trimsalon Pluto en Karins kapsalon, gebeuren droeve dingen, toch - De pottenbakker draait zijn schijf om er weer in te komen, uit eigen koude hand een schaal voor eigen fruit: één weemoed al voor wie dat ziet.…

toekomst aan enkele draadjes zag alleen ogen bewogen in kijkend lezen handen spraken met kleine gebaren woorden die adequaat werden begrepen dit protocol was niet hol maar hechtte het team in ervaren om samen ook deze klus goed te klaren subtiel werd ik verleid wat meer dan mijn lijf bloot te geven om zo de spanning van het gebeuren…

verstreken jaren hun wereld was niet bang geordend vol structuur afnemende kerkelijke censuur bloeiend verenigingsleven spetterend vuur in nieuwe muziek de anarchistische flowerpowergriet de huizen van vandaag kennen geen vraag naar energie zijn selfsupporting op ieder gebied alleen achter de deuren heerst angst voor wat er morgen weer gebeuren…

De dokter vindt het een heel gebeuren wil er na 't uitwippen over zeuren en 't samen naar een plek sleuren. Het is 't wippen dat me ongerust maakt hou je knie-en bij elkaar; is er plaats dan staat hij te zwaaien in de straat.…

Dacht heel even, het zal niet meer gebeuren, een moment, waarin ik verliefd zou zijn.... was de liefde ver te bespeuren, en mijn wereldje o zo klein... Voelde heel even, ze ziet me tóch niet zitten.. er is niets, wat ons samen bindt, heb heel even in je hart zitten spitten... om te ervaren, wat je écht van me vindt...…

Tranen stromen me over mijn wangen bij de eerste gulle lach in jaren… maar nog steeds is er diep in mij die angst voor wat er kan gebeuren al durf ik voorzichtig te hopen op een toekomst…

Tot de stilte valt en de schilder het laat gebeuren: het in lijst gevangen rivierenland, van binnen- tot buitendijk. Het roept beelden op van Roelofs koeien in de avondzon, daar waar het riet zich aan de oever hecht en zijn vee al wadend haar avontuur begon.…

vrouw Die kon lopen en kon praten En altijd het beste voor iedereen wou Na platgedrukt te zijn, geplet, Door grote wielen overreden In stukjes gescheurd Weggerukt uit haar oude leven Zit ze in een vreemd tehuis, Te staren uit het raam De minuten tikken weg En het leven vliegt voorbij De vroegere vrienden mompelen Het zou je maar gebeuren…

Hij droomde, dat het met 'm ging gebeuren en dat des nachts z'n levenskrachten staakten, zodat-ie vredig als een lijk ontwaakte. Wat zouden zijn familieleden treuren! Al was Jan Jaap bijzonder levenslustig, hij bleef maar van dit schone sterven dromen: zo 'n levenseinde leek 'm heerlijk rustig.…

Wat nooit had mogen gebeuren werd de harde werkelijkheid we hebben elkaar nooit meer gezien ineens waren we elkaar kwijt. Toch ben je nooit bij me weggeweest je hebt een speciaal plekje in m'n hart maar je terugvinden na ruim 50 jaar is toch wel een wonder en heel apart.…

Tot geen afgod werd mij hun lijflijkheid, maar zij zoog in zó zoete liefdesgeuren dat uit hen àl het liefst en zoetst gebeuren mijns levens opstaat, en zich om mij vleit.…

zee silhouet in het duister schim van een werkelijkheid met armen en benen een reiziger, vol grote emoties de nacht steeds wreder weg in het geroezemoes nadat schemerlicht valt als een gordijn van gefluister in lange schaduwen, voorzichtige adem van gesprekken en luisteren in doorzichtige lijven, voorzichtige scheuren van het verleden gebeuren…

Advent, wachten op het grote wonder Dat straks op deez’ aard gebeuren zal Tot heil en vree, voor ’t groot heelal Oh, Vredevorst, dank voor dit wonder.…