Alle inzendingen over emoties

We kunnen luchtig praten En staren naar de lucht We kunnen luchtig eten Of ons uiten met een zucht Maar als je lucht te kort komt Omdat je longen niet willen Of als je dan niet genoeg lucht hebt Om gewoon eens even te gillen? Als de trap veel te hoog is Je longen kunnen dat niet aan Als zitten eigenlijk te benauwd is En je daarom beter…

Jij tilt mij op in golven straalt mijn ogen mooi Jij kijkt mij zacht in vochtige nachten Jij proeft liefde in nooit gesproken woorden Jij leest mijn denken ongezien het weten Ja, jij, maar jij kent mij niet…

Het lijkt zo lang geleden en voor iemand anders dat jij danste in je brandnetel jurkjes, oogverblindend, met ijzel schoentjes. O Liefde! Kijk naar mij! De oude zottin en boze teef die blijft (aan wat over is) maanbot knagen.…

Als alles blijft zoals het was duurt het nog even... Dan speelt de sleur ons parten en ons leven Als ik toch kies voor hem duurt het nog even... Dan is de sleur doorbroken net als óns leven Moeilijke momenten wisselen zich af met heerlijke gedachten ik vraag me steeds weer af, Kies ik voor jou of kies ik voor hem Nog even..…

Talloze gedachten kwamen weer langs beheersten weer al mijn denken toch wilde ik er eerst helemaal geen aandacht aan schenken. Maar ze stonden me weer zo mooi en zo helder voor de geest ik kon er geen weerstand aan bieden zo mooi waren ze lang niet geweest. Ik zag opeens weer dat knulletje als ventje van een jaar of vier pret in zijn blauwe…

de peuter huilde elke dag wanneer moeder uit het zicht verdween zijn ogen zochten gevuld met tranen om zich heen hij brulde en stampte op de vloer denkend dat mama hem achter liet de puber claimde uit angst ging zeuren dreigen en volgen pijnigde zich met de gedachte dat zijn geliefde hem verachtte de man…

Toen ik jou zo nodig had kon je er niet voor me zijn wachtend op jouw schouder zat ik alleen met de diepe pijn Waarom liet je mij toen alleen juist op dat moeilijke moment smachtend naar jouw aandacht mijn hart zwaar uit haar isolement Met hoop bleef ik op je wachten ik had behoefte aan jouw hulp je liet mij over aan mijn eenzame lot…

De schoonheid draagt een verbeten sluier ze schijnt gemaakt van ondoorzichtbaar stof en toch ik wil haar ogen helder zien zijn ze bruinig of donker blauw of dof Is haar lichaam tastbaar zolang ik leef kan ik haar wel binnen tijd verbeelden ik denk dat ze niets om mij geeft andren spreken over haar waar ik zwijg En als ik merk dat ze is opgelicht…

Soms gebeuren er dingen, onverklaarbaar, niet verwacht, zomaar plotseling ,uit het niets, waar je nooit aan hebt gedacht. Misschien moet je dan berusten, en genieten van het feit, dat het is ,zoals het is, wat het wordt bepaalt de tijd Moet je alles analyseren, hoe het komt en waardoor, of gewoon je kansen grijpen, pak ze vast en ga ervoor…

soms heb jij een dag vol regen, soms is er nergens even een open deur, soms is de zon op zo'n dag een zegen, opeens heeft alles om je heen weer een andere kleur, soms heb jij het gevoel niet te worden begrepen, soms sta jij daar teleurgesteld, soms laat jij je onbewust meeslepen, ach door de woorden voel jij je verstikt en bekneld, soms…

Ik maak een reis door vlinderland sterren stralen daar zelfs overdag ik volg mijn hart, niet mijn verstand en ik zie kleuren die ik nooit eerder zag De drempels van verleiding zijn laag de mooiste glimlach weet mij te ontroeren ik merk dat ik gelaten de weelde draag en mij simpel door passie laat ontvoeren Lopend over de heuvels van puur…

Ik creëer mijn eigen wereld Het is een spel dat ik vaak speel Ga dan al mijn grenzen over Durf dan alles, bijna te veel Moet soms eventjes ontsnappen Uit mijn dagelijks bestaan overstijg mijn eigen kunnen Daarna kan ik weer verder gaan…

Hij glimlachte en trok een wenkbrouw op keek haar aan hoe heet ze.. vroeg ze Nu was het haar beurt om te lachen ze voelde iets van woede en zweeg een hele tijd Oh god mompelde hij ik begrijp het niet als je me vraagt of ik in dromen geloof...…

Soms dan moet ik huilen Vocht hoopt zich op over mijn ogen Niets kan ik dan meer zien Alleen een wereld van wazige weerzin Een klein meisje Houdt zichzelf voor de gek Ontneemt zich haar eigen zicht Geeft haar naasten een andere plek Even wachten op troost Even wachten op het onmogelijke Even wachten, want wie kan komen? Wie komt als je…

Het is stil in mij knarsende tanden slijpen briljante woorden…

natuurlijk houd ik van zalig zonnig weer en donkere dagen gaan mij ook niet echt voorbij sta er toch niet vaak bij stil probeer te genieten ondanks vele ups en downs want weet je elke dag die is van mij…

Je kunt jezelf verliezen in een speciaal persoon alsof je gaat verdrinken het overkomt je gewoon Nooit kunnen dromen dat mij dat overkwam mijn hart écht verliezen voor hem in vuur en vlam Mezelf helemaal verloren in een liefde van één kant mijn hart ging kopje onder en gevoelens waren gestrand…

meisje van onzichtbaarheid door de tijd verborgen inmiddels vrouw geworden het kleine meisje kwijt heel af en toe komt ze even naar voren schreeuwt huilt heeft groot verdriet om al het onrecht wat haar is geschiedt vervolgens gaat ze zichzelf weer verstoppen maar ze zal nooit verdwijnen want zij heeft zichzelf diep in mij verborgen…

Ik geloof niet dat er zoiets als het lot bestaat dat iedere beweging ieder woord bepaalt hoe je leven verder gaat dat alleen met slecht gedrag god je straffen mag dat alleen als je leeft zoals God dat verwacht een leven vol geluk en liefde op je wacht want het lot bestaat enkel in het hoofd van God…

Ik wilde dat ik slapen kon en deed daarom mijn ogen dicht en voelde in gedachten toen jouw handen op mijn koud gezicht. Je sprak daarin zes lieve woorden: mijn schat ik heb je lief. maar toen ik weer mijn ogen opende lag er alleen die kille brief. Ik wilde het pakken en lezen maar wist al dat erin zou staan dat jij je koffers had gepakt…

Van het verleden moet je leren, weten wat wel kan en wat niet, geef een plaatsje aan de woede, aan de pijn en het verdriet. Sta niet toe dat het verleden, je nieuwe toekomst zo bepaalt, dat het zo is dat het verleden, je nieuwe heden achterhaalt.…

Steeds als ik 's avonds door het donker fiets breekt het zweet me uit. Angsten en eenzaamheid nemen de overhand. Angstig kijk ik om me heen: ben ik echt wel helemaal alleen ? Steeds als ik iemand passeer denk ik: dit is de laatste keer. Het komt denk ik door alle verhalen over enge mannen die je komen halen. Dan ben ik toch heel erg blij…

Ik zal fragiele muren bouwen Om het land van jouw verraad Ik bind mijn passie om de jouwe Jij bent de weg die niet bestaat Ik ben niet meer wie ik ooit was Het zijn illusies die ik fluister Gevoelloos zwijg ik bij jouw graf Ik hoor de klanken van jouw luister Ik wacht in angst, ik maak mij klein Het bloed druipt langs de lege muren…

Dagen die achteloos aan je voorbij gaan. Dagen waarin jezelf voorbij bent gelopen. Of dagen die zwaar van leegte waren. Niemand gezien, niks gedaan. Dagen waarvan je je herinnert dat je moeitevol bent opgestaan. En je afvroeg: waarom ben ik opgestaan?…

Wat is het leven met je auto over de snelweg of met je fiets over een hobbelig pad een gatenkaas een lekkere reep chocolade het einde van de wereld wat je leven ook is je mag er trots op zijn…

Waarom laat ik me zo overrompelen Waarom knaagt het zo in mijn buik Waarom voelt het toch zo pijnlijk lekker als ik in mijn gedachten duik Ik mag mezelf niet verliezen Op beide benen blijven staan Ik moet mijn gezond verstand aanspreken mijn gevoel niet de vrije loop laten gaan De verleiding is enorm Om toe te geven aan dit heerlijke geweld…

Kwetsbaarheid Is dat geen dapper moment Moet het perse slecht zijn Dat je even bang of onzeker bent Huilen Is dat geen eerlijk moment Dat je je masker even laat liggen En even één met je verdriet bent Lief zijn Is dat geen onzelfzuchtig moment Is het slecht dat je even jezelf vergeet En er even voor die ander persoon bent Algemeen…

Ik dans door het donker op weg naar het licht zo geef ik aan mijn angsten een heel ander gezicht. Ik dans door het donker ook al trillen mijn handen 'k zal angsten gaan overwinnen en leg het aan banden. Ik dans door het donker bekijk het door een roze bril want eenmaal die angst overwinnen is alles wat ik graag wil. Ik dans het…

dat is al maanden aan de gang natuurlijk het spijt me ze keek naar haar nagels hij zag bleek de gordijnen zaten potdicht denk daar maar eens over na daar breng ik je straks naar toe er volgde een opname hij glimlachte...…

o jezus, hij deed zijn ogen dicht stond met een glas wijn in de hoek... ik weet het niet hij staarde naar het plafond misschien kan ik beter gaan ze knikte dof een deur ging dicht…