De jacht
Haar benen snellen voort
op het duinpad naar de zee
opgewaaid zand dempt
haar woeste passen
de ogen gesloten voor
de schoonheid van een
nieuwe lente strikt zij
haar zinnen in een knoop
ontworteld en verbijsterd
vertrapt zij schelpen
nietsontziend verbrijzeld
zij het heden en swijlens
nieuwe scheuren worden
geboren lijmt ze het
verleden aan een toekomst
de jacht is begonnen
msn.comGeplaatst in de categorie: emoties
De jacht 2.0 met 6 stemmen 
491
491
Geef je reactie op deze inzending: