Alle inzendingen over vers

engelen vliegen laag deze ochtend op kruishoogte ontmoeten zij vogels veren dwarrelen door de lucht ze vallen voor mijn voeten vogel of engel wie zal het zeggen...…

laat me vliegen zonder vleugels land oppervlakkig in mijn bed van leugens zonder je te bezeren streel ik de tijd zie ons in je ogen in zwarte veren van spijt…

Ogen wijd open Ver op weg Drie hoog Gegrepen Zie de meeuwen Hoog gegrepen Om de twijfel weer schreeuwen…

Een stripteuse uit het Zeeuwse Veere Gaat regelmatig uit de kleren. Zij toont dan haar klanten Haar mooiste kanten, Die dat zeer kunnen waarderen. Maar het is buiten kijf, Het heeft niet veel om het lijf.…

Ik luister naar de nacht De stilte is zo zacht Ik laat mijn gedachten gaan Wil jij ze ontvangen maan Of mijn speciale ster Zo dichtbij en toch heel ver.…

Heb je meer met pech, Dan is geluk ver weg En sta je onder druk. Ik heb ervaring met alle twee En ben daar gewoon gelukkig mee.…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…

Wolkenloze schaduwen tussen duinen Alles is ver weg, als de branding Jij slaapt, rust in een duinkom Ik raak enkel huid en zand…

ik hoorde de hoge ijle roep van een strandleeuwerik ik zag de weerkaatsing van het licht op zijn veren ik ademde helderheid in een zee van licht voor even was niets meer hetzelfde…

Ik koop mooie klederen Ga mij flink feromonederen Ik begeef mij naar de buurvrouw Om haar te seducederen Een zeer romantisch vers Zal ik declamederen En haar persuadederen Met mij te copulederen.…

weg Ver van waar jouw wieg staat Daar wordt haar vader gearresteerd Gearresteerd omdat hij onrust zou veroorzaken Een bedreiging zou zijn voor het huidige politieke regime Ergens anders, ver weg Ver van waar jouw wieg staat Moet een kind haar vader missen Misschien wel voor altijd Een moeder alleen Eigenlijk is de strijd zeer ongelijk…

en ver, daar daar -- en nu ligt het weer schaterend uit te lachen naar alle kanten, alsof ze wat zagen, de lucht is boven wittig teer, rondom valwolken en vèrgaande bomenrijen om, niet heel ver is het àl gestoomde nevel, molens en bomen even, even.…

Zie de palmboom en dan omhoog naar de blauwe lucht om daar ver weg te zijn steeds verder steeds hoger van het geraas weg van oorlog een steile stam leidt tot de top tot de vrede tussen takken verstopt in de bladerkroon waar het woeden ver beneden als krioelend woelende rode mieren achterbleef draag een bladerkrans in de palm van mijn…

Het is zolang geleden, maar ik besef… ik hou nog steeds van haar Een echo uit een ver verleden, zo duidelijk en klaar, geeft mij een blij gevoel. Komt steeds mijn dagen kleuren, brengt mij een levensdoel.…

Hij was nooit ver. Nooit ver genoeg dat wij ons buiten waagden zonder christendom. Van Heere Heere zingend liepen wij door zijn jachtgebied, keken niet op of om. Naderend tot zijn water voelden wij zijn ogen die de sterren konden doven.…

de wegen van de wereld zijn soms wel ver niet zo ver is de weg naar ons een brug die men dan bouwde werd gevoed door met de plons de werelden vertrouwde een vlucht van zwanen zwierend de schemering omlijst hetgeen je zag die nacht mooier alles dan het lijkt maar wat wat wacht in het bos ruikt het kabouterig smeulende geuren dringen binnen…

In tere schaduw zilverblauw sloegen witte wieken en een gerucht voer om; er werd een grote zucht gewekt, een wensen, dat ver weg wou.…

ga maar slapen doe je ogen even dicht laat de wereld zachtjes rusten zet je zorgen uit het zicht proef de vrijheid van niet wezen als je in je dromen zakt om een andere kant te lezen waar de zon je ziel weer pakt waar de wind je mee laat rijden op de vleugels van je geest ver verwijderd van het lijden zo ver van al wat is geweest…

Verlangen roept en draagt ons wachten, verlangen slaat en zalft elk mens, tot ver voorbij het diepst betrachten, doorbreekt het zelfs de laatste grens.…

o vroege morgen laat mensen wandelen ver over de velden in verse morgen maak wakker die lome poppen kom nader duidelijk zichtbaar maak los in ontmoeting van omhelzingen verhul je in tastbare grijpbaarheid laat ze voeden in zachte geluiden en in boodschappen van nieuw licht laat ze proeven van je vocale snaren geboeid…

Ik wandel door de leegte en alleen de wolken zijn mijn gezel Ver, heel ver hoor ik een zilveren lach de stem van de jeugd… denk ik toch… of is het verbeelding misschien… het smachten van mijn eigen, stil verlangen… Zacht raak ik de schors aan van een oude beuk, eindeloos hoog die zijn schaduw werpt over mij en mijn mijmeringen Wees…

'k ben nu te ver Van je afgedwaald Ben té verliefd En moet dus kiezen Ben bang dat jíj Mij gaat verliezen ...…

Zon valt op de gevel een zoveel duizenste tegel verlicht door een ster aan de hemel Wij verven de wolken blauw zingen op die steiger dansen door tot de dauw De zomer komt eraan een groot feest hier ver vandaan Dans dan mens en laat je gaan ver weg o maan o maan waar komen wij vandaan waar gaan wij naar toe toe het toeval bestaat…

Pluvius, oh Pluvius voed toch ons gewas daal zachtkens neder in druppels van glas wij dansen en zingen slaan de trom en mediteren tooien ons met turkooizen veren Pluvius, oh Pluvius bescherm ons gewas daal zachtkens neder in druppels van glas wij dansten en zongen sloegen de trom en mediteerden tooiden ons met turkooizen veren…

Zingend vliegend over het woud en over de zee, van noord naar zuid en andersom, als je je veren goed draagt kom je heel ver! En je kunt er gewoon voor blijven zitten-…

De Renaissancetafel van de veiling gelaagd in stof ver weggemoffeld schuilgaand onder sterk verschoten Perzen staat na een lange rit onder een grijze huif te wachten op de uitgestoken handen van wie herstellen zal in eer en glorie.…

naast de waarheid waar ik koortsachtig naar zocht zo ver naast alles iemand die liegt weet wat de waarheid is spreek je de waarheid merk je niet dat je liegt dat is literatuur nou ja,zogenaamd dan…

je bent hier maar zweeft ver weg Droom je ook van mij?…

Behoudens deze steen, waarop geschreven: de dichter van het vers, dat niet bedierf. -------------------------------------------- uit 'Osmose'…

met carnaval in 't mooie Veere zag ik een WC-pot flaneren gevraagd naar 't waarom antwoordde hij dom: voor brildrager wil ik gaan leren…