Alle inzendingen over zaken

hoe wist je van het kistje met de liefste dingen uit mijn leven ik had het weggeborgen om ooit te bekijken in tijden zonder zorgen jij hebt al flitsjes gezien van zaken die mij raakten herinneringen dieper maakten wij zijn alles rustig door gaan nemen hebben edelstenen weer nieuw licht gegeven het kistje is niet meer gesloten…

Met een zak vol wind gevoelig als een kind vrij van baar geluiden ver van huis gearmd met een jeneverfles en de kleur van een verlegen hoer hongerig vreet verdriet aan mijn lijf zoet geklaag van moeder de wind onder mijn voeten is de grond onder mij vandaan gevlogen met lege handen wacht ik verdomme steeds langer op een volle fles…

Zwemmend door de aarde Zak ik langzaam weg Mijn lichaam schokt Een oog dat zich opent Voorwerpen op de tafel Schimmen in een auto De deken om me heen Genieten het antwoord Ik slinger als een aap Het plafond vol haken Mijn hoofd draait mee De glimlach die niet wijkt Op het feest met onbekenden Alleen en toch verbonden Zet ik je in…

Die balen van dat negatieve saldo: “En uitgerekend door die zak Ronaldo.”…

“Nee hoor, alleen een zak chips.” -“Pinnen?” “Dolgraag”, dacht ik. -“Een fijne dag.”…

Salaris Kijk de vijand gaat weer oogsten met hem te werken elke dag verandert hoogte variatie Collega’s Acht uur vrienden lachen om de zaak delen oppervlakte gescheiden samen tussen muren dik Op straat Een ogenblik zoeken ogen naar elkaar, het stinkt de auto’s razen verloren is de tijd…

In je doodshemd zitten geen zakken!…

weet wie je bent ben je wie je bent maar voordat je weet wie je bent ben je niet een ander maar ook jezelf soms bekender bij een ander dan bij jezelf De zoektocht naar jezelf je eigen zijn en wezen duurt soms een leven lang maar blijft ook verrassen tenminste als je voor verrassingen open staat en vergeet niet "HET HEBBEN VAN DE ZAAK…

de stilte had iets statigs een hoog plafond en donkere ornamenten de schouw beheerste de entree met muren vol strengkijkende regenten het stemgeluid heeft het verbruid hier ritselen papieren getekend tot besluit het witte boord in zenuw opgeknoopt met water aan de lippen ze laten je zo stikken nog is er geen opening van zaken…

Op de lage tafel een vaas met bloemen van de rhododendron, paars en teer een hommel kroop in en uit en zoemde weer naar buiten in de zonnige tuin Een groene spin liet zich zakken aan een draad en wandelde over de tafel heen en weer en sprak in gebarentaal met mijn vingers Een cursus over verandering over stromen van energie en zin het…

Ik heb van veel zaken diep berouw de dood komt nu zeker gauw jij bleef mij al die tijd toch trouw jij was de enige die bleef en droeg er zorg voor dat ik nu nog leef maar ook jij weet dat dat alles tevergeefs was de dood staat om de hoek te wachten en niemand kan die verwachting nog verzachten of het is diegene die mijn kist stiekem reeds…

herinnering is Daar waar mijn geest zich niet meer ontlaadt Daar waar ik niet meer zal dromen maar ook niet rustig slaap Daar waar de klok mijn leven weg tikt Daar waar zijn getik mij schrik aanjaagt Daar waar onzekerheid overheerst en zich tegen mij keert Daar waar ik val in een put zal er dan iemand zijn die het touw laat zakken…

te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk ervaren tot verstaan en weten van mijn huid specifieke zaken…

Maar Hack zijn broodjes smaken beter dus die Coeck die blijft een zak. ----------------------------------- Uit: 'Lees maar lang en wees gelukkig', 2013.…

Stiller, stiller, stiller zakken Nacht en dagen om mij heen – Als de sneeuw de dorre takken Dekken zij ’t verleên. Doch hun hout wacht, diep verborgen, Menig, menig wederkeer, En mij komt de jonge morgen Nimmer, nimmer weer!…

Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet En de ziel, de ziel geniet Schreeuw het niet van hoge daken Dit is heilig en mystiek Dit betreft occulte zaken Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet Tot aan het verbaasd ontwaken Om wat binnen is geschied Introvert, kosmopoliet Laat de alchemie u raken Niemand,…

Maar vaak gebeurt het wonder… ik zak erdoor, zodat ik vrolijk wezen kan.…

brak een arm van de tijd zij schoudert in mitella in die rust kregen we eindelijk respijt zonder uren en minuten tellen gaan we samen orde weer op zaken stellen met de handen in elkaar ja ik ben klaar om jou daar te ontmoeten te begroeten in de bloemen mijn vlinders vliegen overal alleen jij weet echt waar…

Nog niet zo lang geleden Je zat in zak en as Het leven ging aan je voorbij Je had het niet eens door Je liet het allemaal op z'n beloop Je vocht er niet meer voor Met alle kracht die je nog had Zo een jaar of twee geleden Kon je eindelijk jezelf weer zijn Dat had je veel te lang vermeden Nu heb ik wat ik altijd al wilde Heb ik de pappa…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan.…

Er liep een jongetje voorbij De basisschool was uitgegaan Over zijn korte grijze jas hing aan een koordje rond zijn hals een veel te grote zware tas Hij had zijn handen in de zakken Het kortgeknipte blonde haar liet zijn bewolkte voorhoofd vrij Het hoofdje hing wat achterover en op zijn sombere gezicht waren de twijfels al geschreven ze zogen…

Het delen van kauwgum schept een band tussen mensen die kauwgenoten worden, zoals een kudde koeien die dezelfde maalbewegingen maken na het grazen liggend in het gras Onder liefdesparen en kinderen komt het wel voor dat hetzelfde stukje kauwgum van mond tot mond gaat Ernaar kijkend blijft het heden een onverteerbare zaak…

Nee, als ik je verlies, dan hoop ik dat ik op mijn zakken sla, een poosje zoek en dan ineens bedenk dat jij allang gevonden bent door wie je liever ziet. Dan zal ik kunnen rusten. Anders niet. --------------------------- uit: Raster 89, 2000…

Welke zaken zijn versleten een jas, 'n schoen, een sok en opa niet te vergeten loopt al jaren met een stok. Een versleten vriendschap door té intensief gebruik op het trottoir een voetstap het oor van een aarden kruik.…

In de vroege ochtendschemering zie je dauwdruppels aan de takken je kunt ze daar eenzaam zien hangen tot ze zachtjes naar beneden zakken Zoals dauwdruppels in de morgen glijden mijn tranen naar beneden want het is voor mij niet te verkroppen dat ik geen afscheid heb kunnen nemen Achter het vochtige raam van mijn hart wordt er met liefde…

Een huis waarvan de bewoners zijn vertrokken op eentje na laat voelen dat er geesten zijn ravotten met de haren van de hond de tocht als er een deur opengaat drie engelen binnenlaat één zet er thee, ruimt de aanrecht op die met tonsuur gaat wandelen met de te dikke hond, één zoekt de kleren uit, de bruikbare in zakken dan praten ze nog wat…

de kale man kijkt naar de maan met zijn handen in zijn zakken hij heeft zijn ochtendplicht gedaan want het brood is bruin gebakken en boven langs de hemelbaan daar groeien de sterrentakken het lijkt of ze heel langzaam gaan net als glinsterende slakken de kale man lacht heel voldaan maar laat zich niet verlakken al gaat hij op zijn tenen…

jaarringen vertelden de sage verbonden zijn levensverhaal gegeven in acht blinde lagen zij droegen die zwijgende taal waar dromen je ogen bedekken doolt eenzaam de roep van zijn geest vertrekken stil scheurende takken daar zijn koude uren geweest toch laat hij zich huiverend zakken achter het lied van de maan schuifelen op bebloemde paden…

ik speel met licht op je gezicht laat schaduwen dansen in nog onbekende kansen altijd was er contrast dat alles tot zachte proporties bracht in dat vage schijnen konden er ongezien zaken verdwijnen nu uitgelicht laten liefde en pijnen hart en ziel verschijnen kon je gezicht dromen maar de realiteit geeft een andere kijk…

Het is 'n blauwe donderdagavond aan de straat staat mijn vuilniszak niet alleen Op m'n gemak kijk ik dezelfde straat in als de kraaien Zij zitten alleen enkele rangen hoger op de nok van ons dak Bespieden als ik de wandelaar met zijn hond die nieuwsgierig snuffelt aan de zak driemaal raaien wat de vogels zullen doen…