Alle inzendingen over welzijn

Vertrouwen in jou vertrouwen in mezelf Vertrouwen in de ander, dan gaat de dag vanzelf... Lief zijn voor jou is liefde ontvangen Lief voor een ander... gewoon onbevangen... Wat je geeft, krijg je terug en werkt als een boomerang geloof daar maar in... het is van levensbelang!!!…

Een nieuwe morgen Een nieuwe dag Gister nog verborgen ben benieuwd wat deze dag mij vandaag brengen mag... Nieuwe kansen, nieuwe hoop? Nieuwe uitdaging in mijn levensloop... Iedere dag een nieuw begin Ik maak er wat van... zonder tegenzin...…

Een ambtenaar met status A zat met een dichter in zijn maag Moest deze wel in vakje B dat was nog maar de vraag Hoe hij het ook probeerde de dichter raakte klem Hoe de ambtenaar ook wurmde de dichter bleef adrem Eerst moest het hoofd het vakje in dan de beide benen Maar zo trapte de dichter hem telkens op de tenen Toen werd dan maar…

het lijkt zo eenvoudig om met je ogen dicht een paar minuutjes stil te staan met een stalen gezicht is de balans van binnen net zo goed als van buiten dan sta je als een huis niemand krijgt je om je bent niet te stuiten nu je zelf kunt ervaren je schiet wat tekort sta je er toch van te kijken je weet nog niet wat er eigenlijk aan schort…

Een idyllische zonsondergang, er waait een zachte lauwe bries die als duizende handen je lichaam streelt,het bijna stille gefluister van de bomen achter je, het iets luidere antwoorden van de golven in de branding, recht voor je aanschouw je het hemelse kleurenpalet van de in zee stervende zon,... en heel even zou je zweren dat het ultime nirvana…

ik kijk naar ze en voel dat ze het weten als ik het vraag wil ik ineens het antwoord niet meer weten dan lachen ze en zeggen ben je mal gillend schreeuw ik nee want dat woord ken ik al in gezichten lees ik vaak mijn verdere leven weet mezelf niet meer zeker omdat ik nooit een spiegel zag ik hoor aan stemmen in mijn hoofd hoe ik me…

De oude sering staat krom gebogen te wachten op het nieuwe leven dat de lente hem belooft te geven als de nachtvorst is vervlogen Ik kijk dromend naar de boom en zucht weer komt er een nieuw voorjaar aan waarvan ik vraag hoe die zal vergaan omdat mijn winter er niet voor vlucht Te lang heeft de kou mij in zijn macht ik ben vergeten hoe…

neem niet alles op je schouders dat is voor jou veel te zwaar laat problemen bij diegenen maar luister er wel aandachtig naar neem niet alles op je schouders niemand is er bij gebaat als jij door de druk van anderen jezelf weer een keertje in de steek laat neem niet alles op je schouders zie de zaak wat zonnig in het leven is dan stukken…

wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel word ik sterker mentaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel beleef ik intenser mijn eigen verhaal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel sta ik sterker spreek ik mijn eigen taal wiegend op het ritme van mijn eigen gevoel is opkomen voor mezelf heel normaal…

en nu nog één keer adem in inhouden nog even zie je die kleuren het rood van je gezicht de gele sterretjes als je je ogen sluit voel je die duizeling en hoor je die stem adem dan adem dan je wil te overleven is er nog lief blaas nu maar uit…

Vroeg in de ochtend geboren Geen ouders om hem te begroeten Meteen al zijn jeugd verloren alsof hij voor het leven moet boeten De tijd gaat snel, is beperkt Geen ruimte om volwassen te groeien De tegenslag is niet verwerkt als zomaar een romance op gaat bloeien Hij schrikt van de aanblik 'dag leven' en wordt steeds maar banger…

Het zou fijn zijn als ik me en met kracht kon omringen voor het wezen dat eens niets aan het toeval overlaat; fijne wolken voor Helios dan het overdrijven opvingen, aan een tempelingang tot beding mijn prejudiciele staat.…

Ik, die het leven duizelingwekkend hoog doe beleven voel, bijgekomen, in de doeken gedreven. Die verlossing is mij warm: ontspannen en schijnbaar vrij sta in D'n Frater, ik afzonderlijk door te geven.…

gloeiend heet de roodgebrande punt vooruitgestoken in de mond niks lezen van de tekst met “doodsgevaar en ongezond” het is de steunpilaar voor hem en haar de gloeidraad van de zenuwen de vlam er in en klaar de rust komt weer en inhaleer en blaas weer uit je ziet het ritme van de opengaande twee de longen die zich vullen en toch is…

Door in te zien wat menselijkerwijs voor het oprapen ligt laat je voorts bijdragend markant rijke ontdekkingen doen; een portefeuille met inhoud houdt een beloning in zicht, van iemand erna vertellend over gemiste kansen van toen.…

De onraad niet stilstaand af te schuiven op de maatschappij leert hoe of wie je bent in de schaduw van het duister; ondanks schaduwzijden elkaar kunnen overlappen zij aan zij, eens alleen zonlicht andere cellen streelt uit die kluister.…

Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen; die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen, de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…

Voor mij nog geen hosanna van een overgang in het uitzicht te willen delen in gebonden tafelbloemen voor hun bloei; haast ingewijde handen knoppen draaien door aarzelend licht, alsof rozen beschrijvend raken aan de verandering ter groei.…

Een moment aan de prille aanvang van het belovende jaar volgens teleologie ik vooruitloop onder een lichte vorst; op sneeuwwitte tegels plots mijn schaduw glijdt in gebaar, licht van glijdende mobiliteit de verlichte toekomst morst.…

Alias meubelstuk enkel te dagen houdt hard leven aan in het kijken zonder schim naar een kaars in brand; wat niet weet ook niet deert zonder het begaan, harteloze daad alsof paraffine de pit wast uit je hand.…

Het aan te zien dat je alle leed kunt dragen leef je min of meer jezelf tot het optreden; je vacante liefde dan komt aan diepe lagen, volgens de ziel zich aardend tot onbekende zeden.…

We planden alles als in een roes hamerden op het saillant geven en nemen, door een brug te doen slaan tot moes een zachte brij in elkaar versmolten te claimen. Herinneringen opgehaald voor de doortocht zongen we het begin schipper mag ik overvaren, keken achteloos achterom naar wat afgesloten tot mee fietsenden draaiden in historische gebaren…

Meteen na de ontvangst kijkt zij wild rond door de ruimte tussen ruwe bakstenen in gelijke fragmenten. Bij de buren klinken groetende geluiden in uitgelaten vorm met de jeugdige spiraal zonder dure slotsom langs oprotpremie, geen mishandeling voor ontnuchtering ze weten wil waar dat vandaan komen goed voor mag zijn schijnt mijn bevestiging…

Wat valt te bezien kan men niet resoluut leiden in het kiezen onder daadkracht naar enuntiatief welzijn; ook bezienswaardige zaken kunnen liefde niet verleiden, wat zelf in te vullen vormt het welzijn pas fijn.…

Het leven op zichzelf uit te kunnen dagen schijnt in het reine onder straffeloze zeden; men het gemak ervan neemt zonder lastige vragen, de lijn die op handen gedragen naar dwarse breking gemeden.…

Momenten van stilte een slaapkamer gehuld in de nacht een vrouw droomt over haar belevenissen terwijl een volgend etmaal geduldig op haar wacht Met haar rug naar het raam gekeerd lijkt zij zich af te wenden van wat er te wachten staat terwijl zij als auteur van een nieuwe dag zelf over de inhoud gaat De nacht is als een zwart doek…

Op het eerste gezicht neem ik haar waar daar ik het massief bedenk wat een geheel; op afstand gedijt liefde als massief gebaar, dan door haar in te vallen ik de klim bewonderend veel.…

De ongebreidelde promiscuiteit te weerstaan van grenzen in zekere tijd te breken; het beeld een meisje over nutatie door een laan, aan de staart voor een mond bezweken.…

Oud verwassen hemd Foto's voor het raam. Wie heeft hij gekend en wat heeft hij gedaan? Bezoek op vaste dagen per week maar een keer. Ik zou wel willen vragen, Voelt u zich alleen meneer? Dat ik hem niet goed ken vergeten wij. Want wanneer ik er ben is hij speciaal voor mij…

De nacht valt, de natuur rust. Gevoelens worden in slaap gesust. Zorgen wegen minder zwaar. Dromen worden voor even waar. De maan en sterren houden wacht. Het leven verzamelt nieuwe kracht. Zuigt zich vol met nieuwe moed. Die diepe rust maakt alles goed.…