Alle inzendingen over overig

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Vandaag ben ik eens bij de neus genomen. Ik had hem iets te lang gemaakt. Maar ja, 'k laat mij niet ringeloren, maar werd er toch diep door geraakt. Ik kreeg de wind van voren, de puntjes kwamen op de i. mijn oren weer goed schoongewassen. Ze staan nu diep in't rood als ik ze zie. De kaas is van mijn brood gegeten. Maar 'k leerde zo bescheidenheid…

Schepping: geesten die uit vlees lichamen blazen -- en zich bottelen.…

verdekt opgesteld in digitale loopgraven vuren ze anonieme aanvallen af verpakt in modder en het slijk van de aarde woedend vastgelopen op ijzige wegen op de dingen zoals ze lijken te zijn en nu de moed om slijk modder en de loopgraven te verlaten en dan de dingen zichtbaar beter te maken dan ze zijn…

Ik word steeds ouder: meer eigen ervaringen -- meer anders dan jij.…

Mensen denken wel: hij heeft een goed geheugen -- maar ach, het heeft hem.…

Wat bevalt het me toch goed, te slapen op het zachte kussen van mijn geweten, ja, ja. Mijn laken is nooit tekort, nee, nee. En mijn goedheid voelt, als een warme deken. De nachten nooit te donker, De dagen nooit te lang. Het is toch wel bijzonder, als je zo rustig leven kan. Heb ik nu teveel opgeschept? Was mijn lepel te vol? Ja,…

Het vuur laait hoog op, en onze verhalen ook -- We gloeien ervan.…

Liefste woordkunstenaar je wijst aan wat je ziet en de façades storten in elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij…

We dansen, sporten, fietsen en zingen mee met de liedjes van ons leven, zolang we niet op de woorden letten Anders zouden we struikelen door de klap van de boodschap of over onze gedachten over het bezongen verdriet of de onbeholpenheid van de tekst, hoe de zanger die uit het hoofd heeft kunnen leren? En dat het zo'n toeval is als…

Ik nestel me graag tussen mijn dikke poezen -- de divankussens.…

De monnik naait, naait, trekt, trekt de draad door de stof -- Geen knoop aan het eind.…

Wolken zijn het bloed van de Aarde, mijn moeder -- het bloed van mijn bloed.…

Af en toe een boot, een auto, de bezorger -- De stad is verdorpt.…

Dat heb ik bereikt: dat jij niet kunt geloven -- hoe erg het toen was.…

Als ze ruzie had, las ze hem woedend de les -- uit zijn gedichten.…

Een glimp van opa, hij is alweer vertrokken -- maar ik ruik hem nog.…

Etend in de trein, schrijven we op de ruiten -- tekens van leven.…

De ambtenaren in hun lichtblauwe hemden -- om te weinig borst.…

Luister naar mij, zo half als ik ben Praat tegen mij, praat over mij tegen je liefsten, tegen je vrienden Praat! over mijn grote ogen, mijn dwaze dromen En ik, wat ik wil, is van alles vertellen dat jou raakt Ja, dat is het .....Alsjeblieft, dit is wie ik ben .....Hier sta ik, bloot voor jou, ja .....ik ben bang .....Hier sta ik, stil in…

Soms is een nieuw begin dor hout in zwart slijk of in geblakerde grond na een verwoestende vloed een snelle vuurzee, of menselijke domheid Dan ontwaakt de aarde van de Aarde en gaat haar zaadkluis open Alles bloeit weer op waar we bij staan maar we kennen onszelf en durven niet er volledig op te vertrouwen We zijn zonen van Noach…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

Wat is een nieuw jaar waard als er niets nieuws aan is en ook niets ouds? Als ik mezelf niet meer ken mijn oude zelf niet meer ben en moet gaan leren om te houden van de ander met mijn naam en mijn lijf die ik liever niet ben Die mijn capaciteiten mist die veel te lang moet nadenken voor ze iets terugzegt die niet zo grappig en gevat…

Halverwege Plasmolen en Mook daar ligt de Mookerhei waar Spanje op oranje dook, een vreselijke slagerij! De duizenden doden die vielen door pijl en bijl en zwaard, huursoldaten met verdorven zielen, Gods absolutie niet waard. Hun zwaarverminkte lijken, of losse delen daarvan, zullen in rust de grond verrijken zodat de hei weer bloeien…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

Hier is de hotspot: een lange slinger mensen -- die een prik willen. ------------------------------- De bordjes Welkom leiden me de doolhof in -- Bij Prik ben ik uit.…

het poreuze laveert tussen leven en brisante stilte lawaai en papier tussen broze woorden en een zwevend teken op vleugels van het licht het poreuze rust op breekbare takken tussen leven en dood laveert als een danser tussen woord en beweging het poreuze vaart doorzichtig door een smalle zee heen en weer tussen leven…

Waarheen de wind ook waait daar raken de mensen verliefd tot het gif is uitgewerkt je liefste de pijl uitrukt en jou aan het huilen maakt Geen lieve woorden meer alleen de populaire liedjes over je eigen zieligheid het wijdverbreide ongeloof in echte echte liefde en de algemene jaloersheid op goedkope sensaties, alsof mensen niets anders…

.....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Onderweg naar huis wee van verlangen naar hele dagen met ons gezin .....Ik hier, jij daar .....Weg van elkaar .....Onze liefde een bed .....vol gemis Wilde, wilde paarden kunnen ons niet scheiden Wilde, wilde paarden zullen we berijden .....Ik…

in de zee van mogelijkheden dobbert een verlaten boot veilige aankomst vervlogen in oceanen van overvloed varen cruiseschepen verveelde dromen na op het eiland van verlatenen waait een kille tegenwind dwars door zielen en dekens heen in havens van hebzucht meren superjachten voor gouden kansen aan in baaien van bezinning stromen…