Netgedichten

netgedicht (nr. 78.587):

Het netwerk

Om iets te doen te hebben
poetst de bediende de pompen
In het bos is het al donker

Hier blijft het licht, open
als je even wacht
tot hij zijn bed uit is

Maar dat hoeft hij 's nachts niet meer
De dorpelingen tanken overdag
en passanten rijden voorbij

De economie blijft bewegen
Het land, iedereen, leeft dank-
zij het netwerk (het concrete)

en het zal nog wel even duren
voor dat geautomatiseerd wordt
Dan zal er af en toe iemand komen

om de pompen schoon te spuiten
blijven de restjes van vliegjes zitten
en is in de was zetten er niet meer bij