Alle inzendingen over Voldoende dichterbij

Ik denk niet dat ik onze beide zonen (wacht eventjes, het zijn er meen ik drie) wel in voldoende mate spreek of zie. En dat leidt tot misdadige patronen?? Om voor dat grote risico te waken ga ik toch maar eens met ze kennismaken.…

Bedankt voor jouw rol in mijn Leven, bedankt voor de liefde die je me hebt gegeven bedankt dat jij me voor vol aanziet bedankt dat jij me accepteert, zo mijn wezen is en vooral bedankt, dat als ik bij jou ben, alles in evenwicht is, voldoende is en ik niets meer mis.…

Een jaar voorbij...ik blik even terug Er waren weer voldoende rampen De mensheid nog verdeeld in kampen Zo sta ik peinzend op de brug Verschillen overbruggen tussen mensen Is wel het beste wat ik nu kan wensen…

het lopende pad onder haastige voeten kronkelt eenzaam door ultiem en onverslagen mijn run stilt de honger naar vrijgegeven grenzen knielen voor het unieke geluk is houden van voldoende zweet dat deze kilometers lust…

Twee biergiganten willen gaan fuseren In monopolievorming wringt de schoen Men moet veel merken van de hand gaan doen Om toezichtclubs voldoende te kalmeren Aldus wordt daarbij Grolsch te koop verklaard Maar wat is iets uit Twente nu nog waard?…

de woorden beelden de vorm de woorden vormen een beeld ik en de wereld , zijn beeldende vorm…

Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend naar de dood, ben jij dichterbij dan ooit. En toch nooit zo dichtbij dat je niet los kunt laten.…

nergens was dichterbij en twee straten verder dan ergens hier of daar en ook donkerder want niemand zag dat je je thuis voelde of eigenlijk niemand zag meer…

Langzaam maar zeker heelt de wond Beetje bij beetje keert het tij Stapje voor stapje komt een mooie toekomst dichterbij…

Een glinstering in de verte, maar steeds iets dichterbij. Het verleidt me, betovert me, als pure tovenarij. Geen afstand meer, ik verdrink... Ik heb niet het vermogen om te zwemmen in jouw ogen.…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

Dichters verwijderen zich om dichterbij te kunnen komen. Dichters naderen om afstand te kunnen doen. Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Daarvan zou 'n herhaling niet misstaan Alsof niet al voldoende is herkauwd Wordt straks nog zelfs De Muur weer opgebouwd…

Wie lang getrouwd is, scoort voor seks een zes En dat is op zichzelf nog net voldoende, Maar als je vroeger nou veel fijner zoende Dan moet je toch voor bijscholing op les. En weet je het daar goed van af te brengen Dan mag je weer je vrijbewijs verlengen.…

Ik heb hiermee voldoende aangetoond dat God nog altijd hier in Frankrijk woont.…

al die grootspraak moed gevonden uitgegroeid tot reuzenmens blijkt zomaar in het niets verdwenen zichtbaar is geen ene grens er is slechts klein voldoende lafheid stil als een muis en veel verdriet er is geen kracht om jou te dragen het spijt me maar ik kan het niet…

Nu heeft ze weer een boek om te promoten, voor wie nog niet voldoende van haar weet. Zij stelt zich over drie jaar kandidaat, dus hoop ik dat de wereld ècht vergaat.…

Ik houd van je, ik weet niet of ik je trouw blijf, maar ik houd van je, zo erg dat het me pijn doet Ik weet niet of het genoeg is voor ons twee of voldoende maar ik zal samen met je zijn En waar jij of ik even klein zal zijn zal ik je weer voor me winnen en kunnen we opnieuw beginnen.…

Voor mij heeft hij voldoende doorgepakt, En is behoorlijk door het ijs gezakt.…

Ik ben lelijk en verlegen Jaren liep ik van eenzaamheid krom Toen bestelde ik uit wanhoop Een verloofde bij bol.com Zij werd bezorgd in een doos Met voldoende luchtgaatjes erin We zijn nu 1 jaar samen Het leven heeft eindelijk zin.…

Er was één man, hij scheen niet veel maar voldoende en leerde me mezelf lief te hebben, ook al vond hij zo, zijn bestaan "een vergissing". Ik probeerde hem liefde te schenken: lerend, gierend; het was genoeg ... om nooit te vergeten, altijd te weten hij was, is er voor me ook al hadden we ons vergist.…

De zon gaat onder Een rode gloed over het water Orde wordt gecreëerd Een pen schrijft woorden Met de woorden komt stilte Een verlichte stilte, voldoende volmaakt Alles omvattend, bestaande uit niets Het is nacht, een verlichte nacht…

“Doe rustig aan vandaag, want het is heet, Draag lichte kleding, drink voldoende water, En stel wat je nog doen moet uit tot later.” Aan mij zijn die adviezen niet besteed. Ik heb een taak, zeg maar een zware klus: Poëet bij veertig graden Celsius.…

Als het golven van een metafoor jou, het kleinste beetje, dichterbij zou kunnen brengen. Zou ik je ogen vergelijken met de glimlach van een kind. Jouw woorden rond zien waaien met een zachte zomerwind. Ik zou schrijven tot je danste op het deinen van die ene metafoor. Schrijven tot je dansend, langzaam dichterbij kwam.…

dode arm schommelde in zachte golven dichterbij streelde ik hem met mijn oog mijn wimpers vielen op de kade hij beviel mij de schaduw van de stad op afstand gadeslaand.…

Het rommelt in de verte 't komt steeds dichterbij ook schieten flitsen langs de donk're hemel voorbij. Het rommelen komt nader steeds dichter- en dichterbij nog heel even, dan knettert 't hier bij mij. Het rommelde in de verte nu spookt het hier enorm want wat net ver weg was is nu hier, wat 'k je brom.…

Je strekt je kleine hand uit en streelt de maan je neemt hem als een parel tussen duim en wijsvinger maar tot je verbazing lukt het je nèt niet hem dichterbij te halen.…

zag de hand van de wind in je haren het zand aan je voeten de zee herfstig grijs maar je ademde mijn geuren de zon wolkte jou dichterbij…

Gelukkig wordt voldoende geld geboden om te verhuizen naar een andere code.…