Alle inzendingen over blijdschap

komt er een dag die ik kan beginnen met een lach waarop ik huil van geluk en bij mezelf denk gelukkig ben ik nog niet stuk zal deze dag voor mij nog komen waarop ik blijdschap vind tussen de bomen komt er nog wel een dag die ik kan beginnen met een lach…

Eenzaam verdwenen, vermoord door de tijd, haar blijdschap verdreven door de dood die haar leidt. Eenzaam gestorven, gewillig vermoord, en niemand die haar angstschreeuw hoort...…

Het leven is blijdschap, het leven is verdriet. Hoe iemands leven is, dat zie je meestal niet.…

." Boven de blauwe box braadde buurvrouw bijna een biljoen betonnen bakvisjes, die met hun blotebillengezichtjes bij iedereen blijdschap op het gezicht brachten.…

"Dégustation de vins français" Dat is het enige wat ik ken In deze streek van mist en regen Waar ik gevestigd ben, Dat nog wat zon zet in de hemel En blijdschap in een dor gemoed, Want waar het leven onbeleefd is Zijn Franse wijnen dubbel zoet…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Ik loop met mijn hoofd in een grijze mist Gevoelens verdoofd blijdschap vermist Niemand kijkt of ziet mij staan Alles ontwijkt mijn komen en gaan Elke dag en niemand ziet Achter mijn lag schuilt een donker verdriet…

Dagen blijdschap, er na verdriet, reden van, die zie ik niet Weten wat komt, erger nog, wat gaat, niks kunnen doen, gewoon te laat Woorden tollen, vraag na vraag, wachten op, de nederlaag Onzichtbaar klein, grote pijn, onvermijdelijk, mag niet zo zijn...…

De armen van de dageraad die met haar stralen op doet lichten laat uit het duister van bestaan het oog op blijdschap zich weer richten Het is maar klein wat er gebeurt onzichtbaar voor gesloten ogen maar zaad van vrolijkheid ontkiemt gevoel van toch weer leven mogen…

Dromen In weerspiegelingen van de gracht waarin twijfel wacht zij wel of niet zal komen tegenwerking gaat er door vergetelheid schoorvoetend water in het licht van een lantaarn een handbeweging welke ooit een beeld achterliet blijdschap naar verdriet van eindige tijd.…

Adressen te weten waar je heen armen die je ontvangen (geen punt van elleboog of aarzelende afstand) Een lach, blijdschap om jou, jij om die ander, die geraakt wil jou aan durft raken, een wederzijds vertrouwen. Dat plots bijzonder blijkt…

Zo af en toe dan heb ik van die dagen dat ik wat sikkeneurig ben en mat, maar hoor ik jou dan vrolijk aan mij vragen ~Wat zal ik eens gaan koken lieve schat,~ dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt: omdat je dan zo lief en olijk kijkt.…

Vroeger dansten rode schoentjes de hele wereld rond nu walst een rode rok de hele kamer door op de wals der verliefden niet te stuiten laat zij zich meevoeren in melancholie en blijdschap volledig dronken gedraaid geeft zij zich over aan de kracht van de verbeelding…

Dat is mijn kus, dat is mijn groet, dat is de blijdschap in mijn bloed, dat is elk woord in elke brief, dat is mijn hart: ik heb u lief. Ik heb u lief, ik heb u lief! Dat is mijn zorg, dat is mijn zang, dat is mijn roem, mijn leven lang. Slechts Hij, Die mij tot u verhief, kent gans mijn hart: ik heb u lief!…

gebarsten druppels blijdschap vloeien traag voelbaar sijpelend weg het glas eens zo helder van klank is dof geworden kan de wijn niet meer omvatten, die door de scheuren weggelopen is. door de spleten dringt de wijn de droesem blijft dit sterven doet geen pijn…

Er blinkt iets Een nieuwe sleutel tot geluk Maar ook een kleine traan van iedere herinnering De deur gaat dicht maar niet van het hart dat dit huis omsloten heeft De deur gaat open Een nieuw begin Geluk & liefde een traan blijdschap Vult de kamer…

in zwaaien harmoniëren handen en vingers maar armen stokken in reiken ogen ontmoeten blijdschap spreken verstaan van het immense verdriet zonder woorden is zijn ontbreken voelbaar gemis wordt verzwegen het grote geheim dat zich geluidloos openbaart in samen weten…

Zo zoek je naar woorden en dan komen ze op alsof ze altijd al op die plaats hoorden dat maakt het leven zo bijzonder zonder gedonder of gezeur staan woorden voor je deur je schrijft door en nog voordat dat je het beseft sta je ergens voor voor blijdschap, verdriet en vrijheid en wat nog meer en dat keer, op keer, op keer.…

Dat de rivier zal uitmonden in de zee onze dromen in de realiteit vriendschap in liefdesband genegenheid zo teder als de wind blijdschap onschuldig als een kind heb ik niet durven denken jij kunt het mij schenken zoals de natuur onze cultuur niemand zal ons krenken.…

over koorden van woorden zweven gevoelens heen en weer verdriet en zorgen blijdschap en humor schoonheid en ernst vanuit de ondertoon van liefdevolle aandacht door de magie van warme zinnen halen ze elkaar letterlijk dichterbij maar de afstand blijft platonisch…

schreef ooit ene Jan Foudraine Van steen ben ik -bij mijn weten- ...........niet Ik ken blijdschap en verdriet hoeveel handjes en vingers strelen me niet een echt 'standbeeld' in 'n stadshart ben ik ook al niet Ooit heeft een kunstenaar mij uit hout ....gesneden Uit goed hout.... want lijk ik niet?…

Een kinderlijke blijdschap. Een luxe glans, vandaar dat ik het niet aanraakte. Maar toen de wind jou blies had ik toch spijt.…

De stemmen voor Europa zijn weer geteld De V.V.D. ligt kreunend in dit Veld S.P. en P.V.D.A die lachen zich een kriek De Haagse coalitie ligt slecht bij het publiek De blijdschap overheerste toch bij de meeste heren Maar Eurlings breekt nog eens zijn tong, bij 't snelle debateren.…

Schaduwen van de wolken heersen Bladeren fluisteren donkergroen De wind stuurt water van de hemel Langs en in bomen, over steen Het vuil vervalt bij deze schone dag Van blijdschap dansen takken De droge dorst verlaat vragend wat is Het gras wacht op de bakken…

ik zag in je lach een glimp van je ziel hemelse schoonheid voorbij de schaduw van leven mimiek componeerde blijdschap uit stukjes geluk je ogen straalden een zomerse zon in uitbundige verhalen op dat gouden moment wist ik dat onze liefde eeuwigheid kent…

Van blijdschap of verdriet, ik weet het niet. Je opent je ziel, Je hart begint te praten, vol met liefde, haat, zo gelaten. Is het nu van opluchting of verdriet Ik weet het niet. Je gaat me alles tonen. Liefde, pijn, verdriet. Hoe moet ik dat bekronen? Ik weet het niet.…

vandaag ga ik naar mama ze woont niet meer in haar oude huis er is geen kamer meer en ook geen kast alleen een stenen bed toch weet ik zeker dat zij me verwacht en naar me uitkijkt ik zoek zorgvuldig de mooiste bloemen uit mijn lentetuin en zie reeds hoe haar ogen van blijdschap glanzen…

Met blijdschap vertelde hij in een gesprek Dat hij zich van de diensplicht had verlost En nu bekleedt hij daar de hoogste post De verkeerde man op de verkeerde plek? Aangezien niemand zijn uitspraken slikt Is hij voor de strijdkrachten….ongeschikt!…

Tranen van geluk rolde over zijn wangen, tranen van blijdschap over zijn nieuwe baan.…

Het enige wat ik kan doen is uitbundige en met blijdschap het leven vieren voor de schoonheid van het leven en zeggen: “ohhhhhhhhhhhhh”…