Alle inzendingen over geld

Van ons eigen geld. Van al ons wereldgeld. Van een nieuwe wereldmunt.…

Nee, sprak toen de Gauwdief, wat ik zo neem is alles ook van mij, Heel snel nam Goochelaar met gemak, het geld uit Gauwdiefs binnenzak, en dacht; gek is toch in het leven, hier mag je niet het geld terug meer geven.…

Zee-kanaalsluizen Zwart geld in wit versassen kleurloos gewassen…

Ach, denk ik dan maar ik woon in een vruchtbaar land water en geld stroomt.…

Speelt geld geen rol? Dat is een bekentenis! Jij bent een vijand!…

Z'n busbedrijf bezorgt hem duiten, zodat-ie dure kost kan winnen. In 't Gooi bezit de man een buiten. Zo is-ie met z'n buiten binnen. Hij heeft er buren, rijke, dikke en voelt er zich geweldig tussen vanwege financiële blikken: z'n bussen zijn collectebussen. Door bussen strijdt-ie tegen nood. Hij appelleert aan mededogen. Z'n financiële…

Een dubbeltje voor je gedachten een heitje voor een karweitje een joet, een geeltje, een knaak Waarom ben ik nog niet gewend aan die verdomde eurocent ? Een daalder op de markt een duppie voor de tandenfee een piek voor een eindejaarswens Waarom ben ik nog niet gewend aan die verdomde euro cent ? Anderhalf jaar moet toch genoeg zijn dan…

Hij verdient vele miljoenen vrouwen vinden hem om te zoenen. Niet om zijn lijf of markant gezicht ze zijn op status en luxe gericht. 'Rijkdom' geeft hem aantrekkelijkheid al draagt-ie wollen sokken van een geit. Toen hij rijkdom nog níet had verworven kon hij ons in de kroeg nog 'n lach bezorgen. Gister zat hij naast me op een terras wist…

varend zonder vaste koers sla ik al zittend op de bank geen munt uit deze situatie het schip met geld varend op juiste geldstromen meert hier niet af grenzenloos is mijn investering van verlies en winst met als batig saldo opnieuw voor de euro...pezen!…

Zwervend over vlakten Eenzaam en blut Dronken door uitdroging Op zoek naar m'n hut Uitgekleed door de maatschappij In de commercie verdonken Een berg onzinnige produkten Stonden naar me te lonken Ik heb alles gekocht Ik heb alles uitgegeven En daarvoor de duurste prijs betaald Ik blijf blut mijn verdere leven…

De koopman zit op zijn kantoor en somt bij 't walmend licht der lamp de winst van 't jaar: Hij telt zijn posten preevlend bij elkaar En cijfert tot zijn rug zich dieper kromt, als de balans niet sluit. Hij peinst en gromt, Half-binnenmonds en met verstoord gebaar Telt hij opnieuw, ontstemd om 't zoeken naar Een cijfercent, die niet te voorschijn…

Wat is het leven toch ontzettend duur! De prijs van bier is waarlijk godvergeten, Ik kan maar één keer wekelijks uit eten, Die euro maakt het leven grauw en zuur. Met reizen is het voortaan passen, meten: Eén voorjaarsweekje naar de Côte d'Azur, Misschien een reis naar de Chinese Muur, Maar méér vakantie kan ik wel vergeten. Dus Greenpeace…

Leve de lol en lol in het leven hebben, dat wordt nu wel lastig, zonder een euro, maar ach, wat maakt het uit? We kwamen tenslotte met de komst van de euro ook al in de problemen, dus ach, wat maakt het uit? Allemaal gaan we achteruit, of het wat geeft, welnee, of je de zorg nog verder omlaag laat gaan, de pil uit het pakket, voortaan moet…

Ik blijf wel goochelen met mijn geld, want wat moet je met miljóenen doen? Ik zou 't bij God, niet weten, maar ietsie meer dan ik nu heb, zou bést welkom zijn! Geen miljoenen, ben je mál, ik zeg je dat met een tón ik al tevreden zijn zal.…

er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten met donk're luiken staart het blind, en laat de stroom, die voortglijdt, praten en luistert niet naar 't fluist'ren van de wind maar vroeger, toen hoogmogenden der staten, daar in de zomer poosden van't bewind en staat en krijg, voor huis en vree vergaten en kind'ren stoeiden over 't melkwit…

Hij kwam men zag hij overwon en nu op deze dag lijkt het een munt die ‘t leven alleen maar duurder maken mag Een puur product van Europese politiek Bedacht door hen die eenheid wensen Maar de gewone man die hem gebruikt wordt ziek wordt er steeds droever van Een dwingeland voor alle prijzen Die alsmaar stijgen tot groot verdriet…

de snijdende samoem bestuift de heuvels van de gekliefde geest die wacht op teder dingen van haar dura mater die wacht op later tot eindelijk een piepklein duizenddollarvisje zich gastrologisch heeft geschoold in het bakken van brioches in de nisjes van haar strenggelijnde hoofd…

constant uitgeteld ontspringt hij bezuiniging centen zijn niets waard ook besparen lukt niet meer waarvan zou hij niet weten…

de hele week excuses en vrijdagavond collecte lopen voor Alzheimer wilt u hondenweergekte huis aan huis munten inzamelen voor een goed doel niet uit te roeien wilt u iets de storm woedt de regen valt zelfs in de rammelbus onverdroten gaan we verder kletsnat wilt u iets geven kloten- klus waar je geen demente bejaarde voor naar de…

drie omroepkwajongens in de sneeuw op het scherm beginnen heel enthousiast te rollen van minuscuul naar groter en groter en groter 112 miljoen over de breedte vrucht van veler inspanning met glimmend gelaat kijkt bekend/onbekend Nederland naar het geweldige resultaat ieder gluurt nog eens goed naar de immense sneeuwbal die abrupt door…

Onverwijld ga ik met vijftig eurocent een winkelkar huren, het geld roept nog: Tuuttuut, hé mag ik niet mee? Maar nee, stomme vent die ik ben, ga gedachteloos de schappen langs: boterhamzakjes, Becel, zure haringen, ontbijtkoek… Bij de kassa trekt mijn beursbodem nog steeds een grimas.…

De kerel blijft een nachtje bij d'r over. Hij ziet 'r in d'r grote tuin en stopt er. De afstand noopt 'm tot een helikopter. Daarvoor verkocht-ie zelfs z'n dure Rover. De vent bezoekt het blondje vliegensvlug. Tot weekends moet-ie dit helaas beperken, omdat-ie heel ver van d'r bed moet werken. Zo vliegt-ie elke zondag weer terug. De man…

Rammelende munten draag ik onmogelijk formaat ik ben niet blind genoeg te voelen welke waarde zie te weinig ongewapend met het oog ik raad vertrouw de andere kant waarvan ik klant ben obstinaat omdat men dofheid baarde met de komst van deze munt een klinkend onderscheid had voor het zelfde geld ook wel gekund…

Hier liggen mijn crediteuren die mij zo godvergeten konden plagen, En -liggen zij er niet- och God! dan wou ik dat ze er lagen!…

temperend mijn stierse drang stuivend meel wekt roes, zo rustig stilte dempt mijn zielekwaal in ruis deemsteren de sporen van mijn wereld, hard, brutaal mag magnolia mij redden met schoonheid, geur, in glundertaal ach, ‘k veracht beurzige vrienden hoogschoud’righeid is zo banaal diep platonisch vult mijn leven zich zielsgewijs; het geld…

Jan droomde van een kist vol goud. Hij werkte zich krom en werd veel te snel oud. Het goud heeft hij op een haar na gemist. Maar iedereen vond het een heel mooie kist.…

Ze heeft d'r knappe smoeltje opgemaakt en al d'r geld aan dure uitgaanskleren. Die investering stelt de stoot in staat om rijke mannen naar zich toe te halen. Ze zegt, dat kosten uitgaan voor de baat en kleren voor de mannen die betalen.…

Door geldbehoefte werd z'n vrouw bezeten. Hij had daarom een bankbiljet gestolen en bij fouillage bleef de flap verholen, want honderd euro wist-ie op te eten. De kerel was hierdoor nog niet bij machte z'n vrouw tevree te stellen met de poen. De boodschap, die ze in de stad wou doen, moest op de boodschap van d'r eega wachten. De tijd…

Met geld is zo veel goeds te plegen Het stilt de honger niet alleen, Het warmt en kleedt niet enkel, neen! Het houdt de misdaad tegen. Wij gaan met bus en schalen rond En slaken huis aan huis een bede: Tast, tast toch diep de buidel in. En gaf uw rijke buur te min Zo geef voor hem wat mede. Geef!…

Als ik het nieuws van vanochtend weer zie proza met pravda geen grein poëzie krijg ik de kriebels en overal jeuk en zin om te emigreren misschien naar Portugal misschien met jou maar hoe dan ook naar een warmer land waar men sans problème zonder blikken of blozen ongezien heel gewoon z'n kont nog kan keren naar een land zonder…