Netgedichten

netgedicht (nr. 70.415):

Wereldgeld

Geld was ooit bedoeld als middel.
Om te delen, maar werd een doel.
Een middel om te wisselen.
Een middel om te bezitten.
Een middel om te hebben.
Een middel om de macht.

Munten moeten lekker kunnen rollen.
Kapitaal moet groeien als kinderen.
Met knikkers moet je kunnen spelen.
Wie hebben wil heeft nooit genoeg.

Geld kan ongelukkige mensen helpen.
Mensen die arm of ziek geworden zijn.
Een virus houdt ons een spiegel voor.
We krimpen van de schrik.
Hoe moeten we dan helpen? Hoe?

De economie moet zich herstellen!
Dan kan geld opnieuw gaan rollen,
naar de machtigen op aarde
en naar de rijke mensen toe.

Er bestaan dromers en dichters,
die hopen dat dat niet waar is.
Zij wijzen ons een liefdevolle weg.

Er bestaan politici en machtigen,
die geloven in hemels op de aarde.
Die de zin en die de waarden kennen.

Van ons eigen geld.
Van al ons wereldgeld.
Van een nieuwe wereldmunt.

... Het wordt hoog tijd dat de rol en de betekenis van ons goede oude geld vernieuwd wordt. Dat oude en jonge mensen leren samenwerken. Mensen die geloven in en werken voor een nieuwe wereldmunt. De Mondalo. ...

Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 27 maart 2020