4736 resultaten.
Gedicht voor het mensdom
gedicht
3.0 met 1 stemmen
4.441 Men wordt geboren en krijgt daardoor een naam.
Men doet wat in het leven: spelen eerst met liefde
en bespelen later tot men oud wordt, schuw en eenzaam.
Dan met dikke longen vol stenen, men stikt op de peluw
of ergens in een werelddeel ver van de moedertaal,
Men verdwijnt achter de kiezen van de kannibalen.
Vrienden, mag ik het vertellen?…
Humor.
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
589 De humor, da’s een heel speciaal geval.
Behulpzaam helpt ze spanning te bevrijden,
ze vecht om de verzuring te bestrijden,
ze brengt verlichting in dit tranendal.
Al kan haar glans niet iedereen verblijden,
vertoont ze zich maar best niet overal,
ontsnapt ook zij niet steeds aan wat verval,
ze blijft verheugd een warme gloed verspreiden.…
Taal en wereld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
349 Als taal de waarheid sprak
dan zou ik haar volledig leren
Mijn weg omkeren
Beminnen met achteloos gemak
Haar wereld is daar ergens
Mijn taal voldoet niet
Mijn woorden doen slechts teniet
Mijn woorden zijn een grens
In de ervaring willen we samen zijn
Maar haar taal weerspreekt de mijne
Geen woord kan de afstand verkleinen
Zij versluieren…
Archeologisch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
317 ik heb je opgegraven
onder vele vreemde
aardlagen en nog
goed geconserveerd
de tijd gaf mij de
spade aan om veertig
duizend jaren de
geschiedenis na te gaan
zocht en vond
een tropisch regenbos
nog gaaf onder een
ontdooide permafrost
een ijstijd van eonen
gaf zo lucht aan dromen
over de opstanding van
het eeuwig regenwoud…
Levens-etaleur!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
402 Ik heb te lang winkeltje gespeeld
om de winkel per direct te sluiten
zouden mijn klanten helemaal niet begrijpen
Niet dat ze me begrepen toen ik open was
maar mijn etalages waren zo aardig
zo begrijpelijk en verrassend leuk
niet dat ze er meer door kochten
Maar als ondernemer houd je rekening
met de wensen van je klanten
ook al is het voor…
Langzaam verbinden
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
349 mijn gedachten
drijven niet in de
chaos van mijn hoofd
lijken meer op
vogels die vliegen
alsof ze opgesloten zijn
voor ik het weet
zwermen ze met velen
vleugelen samen beelden
die kleur en
vorm ontdekken in
een langzaam verbinden
de juiste contouren
vinden om in zinnen
het sprekend bewijs te zijn
van een mooie vlucht
dat het…
Wie dan leeft
gedicht
4.0 met 2 stemmen
6.605 Wie dan leeft zal omkijken
en denken dat wij zonder zorgen waren,
maar wij zijn niet zonder zorgen,
dat wij ons druk maakten om een dode mus,
maar wij maken ons niet druk om een dode mus,
maar om een levende, een levensgevaarlijke, een
dodelijke mus
en dat wij gelukkig waren
en niet beseften
hoe dood wij spoedig zouden zijn.
---…
Competitief gedrag!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
391 Competitief gedrag heb ik altijd gehad
niet omdat ik altijd wilde winnen
of de beste, de eerste wilde, moest zijn
maar om er gewoon bij te mogen horen
Want ik deed zo ontzettend mijn best
dat ik m'n grijze muis ben verloren
en soms lijk ik een kater, een tijger
ben zeker niet meer voor de poes
Ben in feite nog gewoon op zoek
naar wie ik…
De wolken
netgedicht
4.1 met 7 stemmen
638 De wolken tekenen luchtkastelen
en vinden ook de elfen uit.
Ze willen met ons dromen delen
en maken nieuwe sprookjes buit.
Ze schilderen dieren en zelfs bomen,
proberen lichte tinten graag;
ze jagen voort of durven schromen
en vatten ieder bij zijn kraag.
Maar ’t leven gaat niet als de wolken;
het lacht en schreit maar keert nooit weer…
Eenvoud.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
506 Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij zelden gewaardeerd.
Die drang om naar de kern te gaan,
de zoektocht naar wat telt,
waar schone schijn en ijdelheid
meteen worden geveld.
Hoe mooi de eenvoud soms kan zijn,
hoezeer zijn kracht het hart beroert,
toch wordt hij dikwijls genegeerd.…
Waanzinnige dromen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
351 Wanneer ik iets erg graag wil,
wil dat helemaal niet lukken.
Wanneer ik iemand verwacht,
komt iemand anders langs.
Wanneer ik iets niet zoek,
zal ik het vinden.
Zoiets droomde ik vannacht.
Ik moest deze feiten noteren,
terwijl ik liever slapen wil.
Perfecte verwachtingen komen niet uit.
Mijn plannen lopen in het honderd.
Niemand loopt…
Ik ben mij en mij ben ik!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
449 ‘s Morgens bij het ontwaken van de dag
zie ik schittering van de dauw op het gras,
maar ook de hartenpijn van een bloem
die niet meer bloeien mag.
Haar tijd is voorbij, gelukkig het mijne niet.
Er zijn kleine dingen waarvan ik geniet.
Een vogel die voorbij vliegt
Is een aangenaam gevoel van mijn geluk.
Had ik daaraan ooit gedacht?
Had ik…
Gedachten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
458 Luchtig als wolken zweven gedachten
Wit als wol langs Pruisisch blauw
Of lichtend bij maanlicht in duistere nachten
Wisselend van vorm bij warmte of kou
Vluchtig als wolken zweven gedachten
Door wisselend tij in het leven
Als zonneschijn bij dagen of duister in nachten
Door welk gevoel ook gegeven.
Gedachten zweven door heel het leven
Het…
Het laatste stukje
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
308 steeds ontbreken
wat belangrijke stukjes
heb mijn puzzel nog
niet gelegd vandaag
het is maar
de vraag of dat lukt
meestal heb ik niet
het geluk die te vinden
in vorm en kleur
kan ik ze wel beschrijven
maar het ultieme moment
van passen zal ook nu uitblijven
weet dat eens de dag zal komen
die het plaatje completeert
ik ben het laatste…
Het bestaan
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen
388 Het bestaan draagt,
het bestaan doorstaat alles.
Elke voetstap, elke handeling,
elke keuze elke wandeling.
Het pad dat jij gaat.
Het bestaan draagt alles.
De wanorde en het verdriet,
alsook de tijden met zonlicht.
De verwelkoming en het afscheid,
de distantie en de nabijheid.
Kleur geven aan het bestaan
verzinken in grijsheid.
De afkeer…
Geschreven vraag
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
323 De vraag waarom ik schrijf zal ooit een antwoord krijgen
Zolang ‘t denken stil in binnenst gesloten blijft
Dan zullen woorden, zinnen nooit tot daden rijgen
Omdat geen mens het doel van werk en leven beschrijft
Misschien ligt in ’t vragen naar ’t waarom beschreven
Het alom weten van een steeds verzwegen woord
Als oorzaak vanuit een stille tijd…
Geef mij een rede...
hartenkreet
3.2 met 6 stemmen
581 Geef mij een rede om nog te praten,
geef mij een rede om te begrijpen,
geef mij een rede om nog te bestaan...
In deze harde wereld van zinloos geweld,
misbruik, manipulatie en verderf.
Vertel mij jouw gedachten,
zuiver mijn denken,
we praten al zo lang,
misschien in stilte
zullen zorgen verdwijnen
misschien in stilte
zal vrede heersen…
Wat is waar ?
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
394 Wat waar is
kan niet vastgelegd worden
Het is als een vlinder
komt even dichtbij
vervliegt ...
Je ziet het gaan
zo mooi en alweer ver weg
Enkel niets is voor altijd.…
Verheven droom,
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
353 Wat is het heerlijk onder vrienden te toeven
in de schaduw van de moerbeiboom,
te genieten van kostbare rijkdom:
elkaar in gesprek te ontmoeten
en toch de wrange smaak doorstaan
van onrustwekkend wereldgebeuren,
die mijn ziel verscheuren.
Verschrikkingen die eenzame broeders ondergaan,
ver van liefde, een onmogelijk leven,
wat medelijden…
Ontwikkeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
413 Langzaam gaat het leven voorwaarts
Stap voor stap
over al dan niet gebaande paan
Wat gisteren nog nieuw was
Is reeds vandaag herinnering
En de vraag is waar wij morgen gaan
’t Leven is een trage ontwikkeling
Van vele eeuwen rij aan rij
Waarin geschiedenis wordt geschreven
En zoekt steeds naar de balans
Die ons uiteindelijk door hoger hand…
Zoveel schoonheid
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
467 Er is zoveel schoonheid te vinden,
maar soms zien we ze niet
of lopen verloren omdat we geen vrede
vinden in ons hart maar onrust.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms horen we ze niet
omdat we zelf teveel praten
of woorden herhalen die er al waren.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms voelen we ze niet
omdat we te vol zijn…
Vast bezit
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
393 Sluit mij in een cel
Met getralied venster
Uitziend op een blinde muur
Sla mijn handen in boeien
Sluit mijn voeten in een blok
En de deur met vele grendels
Gesel mijn lichaam met een stok
Maar nooit zal men mijn brein
Mijn gevoel en mijn denken
Kunnen vangen in een kooi
Hoe men ook van mij denkt
Mijn mening blijft altijd vrij
Want mijn…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
421 Verwondering is stil,
zo stil. Waar de gedachten
stroom verstomt hoor ik
de stilte van verwondering
Ik hoor de tijd van niet Zijn.
Zo'n niet bestaan dat ruimte
even grenzeloos
als overbrugbaar maken kan
hier en daar tegelijk.
Twee werelden waartussen
zinderende stilte
als in de diepste droom.…
mijn leven...
hartenkreet
3.8 met 6 stemmen
368 mijn leven
ik heb je lief
al mijn leed
vergeet ik niet
het is wel doordat...
dat ik een
leven heb gehad
leed beitelt traag
de diepe rimpels
tot op vandaag
plezier en verdriet
liggen zo dicht bij elkaar
lachen en wenen bieden iets
een onvoorspelbaar... levenslied
want
in het leven
is het altijd
geven en nemen
alleen ongevoeligen…
Alleen in een bootje
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
364 Er lag een bootje aan de kant,
heel alleen en verlaten
ik dacht: wat een ander ook zou denken
stapte in en dacht gelaten:
de wind neemt me mee.
Naar het midden van 't water,
een windvlaag nam ons beiden mee
nog steeds dacht ik heel erg gelaten,
'k zit hier alleen, doe er niemand
kwaad mee.
De golven sloegen tegen de kant,
joegen ons…
Eb
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
289 Natuurlijk heb ik ook liever tijden van vloed,
maar de natuur leg je niet aan banden,
ook al toont Fortuna haar vrolijkste snoet,
aan schijnvertoningen kun je je lelijk verbranden.…
Versmelten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
325 Ariël en Amarinde
versmelten
tot één geheel
De kracht, de liefde
energetisch
valt mij ten deel…
Doorheen de jaren
netgedicht
3.6 met 11 stemmen
424 We worden misschien zachter
doorheen de jaren,
minder zeker van eigen gelijk.
We worden misschien milder
doorheen de jaren,
barmhartiger en zonder oordeel.
We worden misschien stiller
doorheen de jaren,
bewust van veel dwaze woorden.
We worden misschien mooier
doorheen de jaren
omdat de kern vanbinnen gloeit.
We worden misschien…
het spiegelmeisje
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
377 Ze keken door verschillende ramen
ze zaten in dezelfde trein
spiegelend glas bracht hen samen
zodat hun gezichten een konden zijn.
Het meisje voor mij zat stil te staren
de ander praatte in haar mobiel
in de zon was het of ze dezelfde waren
in de tunnels verdween de sprekende ziel
In mijn ogen vormden ze een geheel
iets dat ze beiden…
Vallen en opstaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
393 en hier blijf ik
in gedachten
voor me uit
staren
waar de
pieken van fonteinen
vrolijk opspringen
en als
kristalheldere
glaspijpen
in een grote
boog verdrietige
druppels weer
naar beneden
vallen
wat ik
graag zou
willen weten
lijkt het jou ook
niet fijn om
als zo'n piek
van een fontein
te mogen
zijn
steeds
weer op te…