Uit haar handpalm blaast ze sterren.
Violetje danst haar dansje
lichtvoetig voor het woudpubliek
tjilpend musiceren krekels
Een suite van de nachtmuziek
haar voetjes zweven hemels licht
langs de paadjes door het bos
haar grootste lief is Maneschijn
die zachtjes straalt op het koele mos
waarop dauw rust als diamanten
twinkelend als de morgen gloort
uit haar handpalm blaast ze sterren
naar wie ze hiermee heeft bekoord..
Geplaatst in de categorie: filosofie