Alle inzendingen over ex-liefde

Overdag zit ik te dromen Over die ene ware man Maar of hij ooit terug zal komen Daar heb ik geen notie van Ik zie ons tweeën samen lopen Over een verlaten strand Hij zal bloemen voor me kopen En mijn naam schrijven in het zand In zijn ogen zal ik verdrinken Zijn lieve lach maakt dat ik smelt Maar moet het maar laten bezinken Want ook…

Er zijn alleen nog maar ruïnes van mijn gevoel voor jou, met de vraag diep van binnen hoe het nu toch wezen zou. Zelf de mooie herinneringen, van wat wij hebben gedaan, zijn al min of meer vervlogen, echt compleet vergaan. Zo alleen in ons eigen kasteel, jou niet meer om me heen. Is er dan helemaal niks meer heel, lieverd, hoe blijf ik nu op de…

Kijkend naar de grauwe lucht Zie ik ganzen op de vlucht De somberheid achterlatend Van motregen en natte straten Die somberheid spiegelt mijn hart Mat beslagen door de hete tranen Wens ik een van hen te zijn…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Altijd de ander te zijn, net niet te zijn de ene, een goede reden is er niet het lot, een wrede speling. Misschien is het ook onbegrip of onbekendheid, je was te nieuw, hij had je toch lief maar tijd vloeide door en liep weg. Heb je gewacht of wist je dat de wereld nog lang niet klaar was voor jou. Je eksterkind aan je borst, mooie Madonna…

Pascaline, met deze woorden wil ik je bereiken en tot die dag hoop ik dat je mijn hart niet zal ontwijken. Waarom moet onze liefde nu al sterven zonder namen in een boom te kerven Nu zal onze liefde verdwijnen en nooit zal onze vlam meer schijnen. Pascaline, waarom ben je verdwenen wat heb ik gedaan dat ik dit verdien zo'n leegte in…

Iedere cel die je hebt aangeraakt is dood Nieuwe huid heeft ze allemaal verwijderd Jouw geur en zoetzoute smaak weggedrukt door bloedbaan en weefsel Ik ben weer een nieuwe ik -------------------------- verlorenwoorden.web-log.nl…

Ik heb een teddybeer gekocht en ik heb stiekem jouw naam gegeven. Nu kan ik je welterusten wensen voor het slapen gaan. Als ik dan daarna naar de hemel kijk door mijn raam dat openstaat, en zoveel herrie binnen laat, dan hoop ik dat jij in je bed terug fluistert. Zo zacht dat hij je niet horen kan.…

Het fluisteren was jij al gauw verleerd Maar had die houding snel aangenomen Als een vreemde meedogenloos hard Zomaar op een dag mee thuisgekomen De aanhaling afgewezen ongewenst Je blik sprak afschuw in vele delen Het boek was uit zoals je gruwend zei Ik zou met jou nooit meer liefde delen Alles overpeinzend vraag ik mij nu af Mijn tranen…

er gaat geen dag voorbij of zij denkt aan mij en hoewel we elkaar nog steeds veel vertellen zal het in ons niets herstellen er gaat geen week voorbij zonder dat ik enigerlei een moment slagzij maak en zinkend in verdriet denk aan de dag dat zij mij verliet er gaat geen maand voorbij zonder een herinnerende bladzij omdat zij daarop…

Mijn god wat is dit nou toch dat ik dit steeds mee moet maken Ben ik nou zo'n vreselijk joch dat pijn me steeds moet raken Wat is de les die ik hiervan leer één keer is tot daar aan toe Geloof me maar, dit doet zó zeer wordt hiervan zó vreselijk moe Laat me dan geen liefde kennen heb ik tenminste ook geen pijn Hoef ik niet aan pijn…

Mijn verjaardag is begonnen daar zit ik dan alleen Jouw cd te luisteren jouw foto's om me heen Zo verdomd verdrietig verdrietig en alleen De pijn die je mij deed voel ik overal doorheen Wie bepaalt toch steeds mijn leven en mijn lot Waarom steeds die pijn waarom steeds kapot Als dit nou echt hoort bij het houden van Dan geef ik…

Ik kan de slaap niet vatten jij spookt maar door mijn hoofd Ik heb vanaf de eerste dag in onze liefde sterk geloofd Ik kan dan ook écht niet snappen dat jij mij niet meer wilt zien Heb ik me dan toch echt in jou zo vreselijk vergist misschien Wij zijn voor elkaar geschapen snap niet dat je dat niet ziet Eerst gaf je me al jouw liefde…

Je had me nooit lief Af en toe wel een ei of wat gebak Je toonde geen begrip geen luisterend oor voor mijn verdriet Je had me nooit lief om wie ik was of wilde worden Je was er niet toen ik zei dat ik er genoeg van had Je had me nooit lief Je had me nooit lief…

Pijn snijdt door mijn hart geloof in liefde vervaagt "Fijn hoor, dank je wel" als iemand aan mij vraagt Pijn overheerst in alles totdat de pijn vervaagt "Fijn hoor, dank je wel lief dat je het vraagt" Pijn wat is dat eigenlijk ik heb dat ooit gehad Was dat niet dat ene iets toen ik nog gevoelens had?…

Ben ik nou zo een sukkel of zijn zij nou zo slecht? Ik geloofde in het goede en handelde puur en oprecht Ik gaf weer eens iemand alles écht alles wat ik in me had En weer lijk ik het slachtoffer van een relatie die in dipje zat Verliefd worden op iemand die nét uit een relatie is Het is vragen om ellende voor je het weet gaat het mis…

Een traan rolt over mijn wang, voel me alleen en ben bang. Ik droom van de tijden dat je hier naast mij lag, of weet je nog, dat ik je voor het eerst zag. Waren die tijden toen maar stil blijven staan, dan was je niet al bij mij weggegaan. Wist ik maar niets van die andere jongen, Nu ben ik verslagen want het is tot mij doorgedrongen. Nu laat…

Met een traan en een lach, Zeg ik je gedag. Een mooie toekomst stond ons te wachten, Ten minste dat waren mijn gedachten. We hadden veel te verduren, We praatten wel uren. Dat was onze kracht, Ik wist wat je dacht. We hadden dezelfde dromen, En ik dacht dat we daarmee zo ver gingen komen. Berg op, berg af Steeds wist ik dat je om me gaf.…

'Blijf nog even' Haar zucht om armen, om dat vast te nemen -dat luider klinkt dan een bende supporters die om een penalty schreeuwen- glijdt over hem heen. Doofstom kijkt hij naar een bal en mist het doel. De strijd lijkt gestreden.…

Vannacht in mijn droom sprak een vrouw of een man van een prijs die mijn deel nooit zou worden omdat ik in teksten alleen repte van horden op mijn weg naar geluk, naar ik wil en ik kan Ik zei tegen ‘het’ dat dat mooie er ook was maar dat ik vond dat leed altijd meer en mooier was en dat ik dat zelf ook graag las Maar dat ik het best wou proberen…

Twee verloren harten zag ik gaan Ze vlogen uit de lichamen Ik voelde mij voldaan Ze gingen zelfs nog samen Het had zo mooi geweest Ze wilden mij niet meer Dus nu is het feest En geniet ik elke keer Twee verloren harten zag ik gaan Ze hadden mij niet lief Ik kon niet voor mezelf instaan Dat is echt mijn motief ----------------------…

wiste mijn sporen langs het strand zodat niemand zag dat ik daar liep diepe gedachten denkend in flarden zoutkoude mist zweefden zoetgevooisde stemmen zij herkenden mij als lege huls schonken mij woede en verdriet jaloezie en toch ook wat haat vreugde, zelden uitgeblust en lust en rust voor mij intens gevoelens, maalstrom van genot…

misschien omdat jouw gras even groener leek of omdat ik jouw woorden die ik hoorde onzuiver maakte naar mijn eigen toon stemde mijn gevoel het 'altijd al geweten' over of vertroebelde mijn verstand door het licht die jouw ogen uitstraalden, waar ik zo van hield de dagen met jou leken zomers zonder jou is het nog net geen winter het is goed…

De warme zomer van mijn leven werd beëindigd met een enkele zin je kon me niet meer je liefde geven omdat het even niet meer ging Toch is het gekke van dit alles dat het me eigenlijk nauwelijks deert het lijkt alsof mijn eerst nog lege hart zich tot iemand anders heeft gekeerd Ik geef toe: ik lijk je soms te missen maar het is niet 'jou…

Weet je nog naast de kerk Onder de berkebomen Was ik verliefd op jou En jij niet minder Met je zacht fluwelen jurkje Rood met zwarte vlekjes en streepjes wit en zacht wij zoenden en het mos achter de heg smolt tot een zacht bed helaas in de schaduw verkoeling en het rechte pad doofden hartstocht maar liefde bleef tot je Kees riep toen…

je dubbelganger lijkt niet op je maar heeft je stem ik luister starend in verten naar je beeld brand me voortdurend aan je foto huil ik zomaar wat maar zo vaak raak me, desnoods aan of af en toe mis je meer altijd dan nu en dan…

bleek als de maan op ijsgebloemde daken is de weerspiegeling van jouw gezicht in haar zonnebril je staat naast mij -hoe lang nog- mijn bevroren lach kan jou niet ontdooien bereikt je niet omdat je kijkt naar haar -en smelt-…

waarom schuil je achter een masker je ogen glinsteren van verlangen en genot je kunt je gevoelens niet verbergen naast mij, tot het ochtend wordt waarom zwijg je onder dit masker je mond om te kussen zo zacht waarom zou je mijn lippen onthouden ze zijn de jouwe mijn liefste, deze nacht wat draag je onder je mantel is het een hart van marmer…

Mijn lippen aan het glas verpand Al sinds je bent verdwenen. Je nam wel snel de benen: Ik krijg mezelf maar niet vermand. Jouw weg was glad Mijn ogen nat Ik zag je amper gaan mijn schat. En nu ik naar mijn woorden zoek, Voel ik het vallen van het doek. Hoor me zachtjes wenen Om alles dat ik had. Mijn zaterdagen leeg Mijn zondagen nog…

I In de trein weet ik dat ik niet meer thuis kom Jouw ogen zullen niets terugzeggen Een klok tikt door de stilte II Hoe jaren verdwenen na enkele woorden ‘iets’ ‘iemand anders’…