Onvoltooid
Hoe onvoltooid is onze liefde
herinner je je nog
dat je bij me binnenkwam
met schildersdoek en glunderende lach
omdat ik van je houd, zei je
verf en kwasten, kleurig palet
wij tweeën op het doek
en ik, ik voelde me koningin
en filmde al je bewegingen vol ijver,
gaf je m'n dik gebreide witte vest
met capuchon en noemde je
mijn Rembrandt
Schubert, hoe teder
vol verwachting, een iets melancholiek
klonk zijn onvoltooide door de kamer
Ik zei nog tegen je
laat de liefde tussen ons nooit voltooid zijn
want dat is het einde
Geplaatst in de categorie: ex-liefde