Alle inzendingen over verdriet

Schreeuw De zon scheen door het leven niets leek ongelukkig te zijn glimlachend opstaan lachend weer te rusten gaan. De pijn viel als een natte deken zwaar en koud de ogen waren gesloten de roze bril werd zwart Tussen de lakens van het verdriet denderde de gedachte: een groot stuk van mij zal ik vaak moeten missen een schreeuw…

Bakens Het leven kabbelde voort en voort geen storm of tegenwind maar plots geheel onverwachts een echte wervelwind Alle zeilen bijgezet niet kopje onder gaan het rustige gekabbel maakt plaats voor zweten, zwoegen het overleven aangehaald De bakens worden nu verzet van rustig naar krachtig sturen laveren door de ergste storm…

Mijn adem probeer ik in te houden, jij stiet je laatste adem uit, om mijn snikken niet te laten horen, mijn ogen laat ik wijd open, want die van jou zijn voor altijd gesloten om mijn tranen niet te laten zien, mijn handen beven, de jouwe zal ik nooit meer door mijn haren voelen, ik stop ze in mijn zak, omdat ik de jouwe niet meer vast…

triest als het vangen van gekooide vogels je opent het deurtje en met je hand versper je de uit- en- ingang groot gefladder, gesperde snavels met geluid maar ver zullen ze niet komen voor het huis langs intussen gaan zoals in een optocht speelse kinderen voorbij die jouw kinderen hadden kunnen zijn…

nu licht weer weifelend naar binnen stapt lijkt het, of de tijd zijn urenloze sprei rond dagen wentelt ik ga mee, vergeet de kaarsen, buig mijn hoofd naar levenloze ogen; onvergetelijk kruist mijn blik haar handen, waar hemelsleutel levens bloeit die roze weldaad schijnt voorzichtig door de waanzin van verlies ik verkies de eeuwige…

Hij is weg, komt nooit weer, de gedachte alleen al, vult mijn hart met zeer, dan overweldigt de leegte mij, ogen zonder blik, woorden zonder betekenis, lichaam zonder ik, hij is dicht bij me, en toch zo ver weg, ik wil erover praten, maar ik weet niet wat ik zeg, een traan op mijn wang verraadt mijn intense verdriet, de zon laat hem glinsteren…

Hortend, stotend en gebroken zal toch eens ontgroeid, ontloken staan de knop, (vergeten) in ‘t verschoten gras, de zonden van het menselijk zijn Storend, stortend vloeit verscholen langs de midweg elke traan, verheven tot een vruchtbaar nat, gezongen vloeibaar hartepijn Hevig schijnend brandt de zon de droefnis aller jaren stom Verworven…

Dan ben ik het maar schuld Mij om het even. Wat ik als enige wil Is terug, mijn eigen leven Ook al ben ik schuld of niet Blijf met mijn hoofd opgeheven Buigen zal ik nooit Dat is mij om het even. Weet, geweten gaat altijd knagen Alles weerkaatste altijd terug Ook de slechte in je leven. Maar ik, ik ga door. Ook al is het je om het even…

Ik dacht dat je nog sliep toen ik je eenzaam zocht je naam steeds riep in stilte, tegen mijn tranen vocht maar toch, ik vond jou niet zoveel is er verzwegen zoveel niet gezegd de woorden moet ik wegen ze zijn op gouden schalen gelegd en niemand spreekt ze tegen ik dacht dat je nog sliep maar kwam je nooit meer tegen soms vang ik nog…

Je leeft alleen nog maar in gebroken dromen weer kreeg je niet de erkenning die je zo nodig hebt langzaam druppelen je laatste krachten uit het lichaam je voelt als koud van binnen uit dood denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen oordelen en daarin hun eigen voordeel zien…

Geen mens wil ik kwijt Geen mens moet er weg, Liever kom je bij mij, Daar kun je terecht, Ik help je met alles, En alles komt goed, Niet weg uit mijn leven, maar nieuwe moed,…

toen jij geboren werd verscheen er in die dag een licht, heel zacht, heel teer geglansd langs randen van geluk werd mijn moederschap mooier hoe moeilijk je soms was hoe lief je speelde blindelings op het trottoir; zo zeker ondanks de ingeknotte grief in half geloken ogen binnen de ellips van een wereld die onzeker was vond ik jouw…

Noem het klagen. Klets maar met je leer het dragen. De mensen genieten van over een ander praten. Dat is iets wat de meesten niet kunnen laten. Ik geef eerlijk toe, ik ben niet perfect. Soms gebeurt er iets dat je nekt. Wil je hier eerlijk over zijn. Dan stuit je op onbegrip, dat doet pijn. Gelukkig heeft het me sterk gemaakt. Er is…

Als een vette vogel op een dunne tak Schreeuwerig, niet waardig zoals verdriet dat soms kan zijn -stil sereen en draaglijk Zo weegt het…

Ze ligt op de mat Tussen weekblad en rekening. Als ze uit de envelop komt Zit ze op een balkon. Robuust is broos geworden. Blond is blond gebleven. Lach? Zon valt op Gezicht van meisje Goede fee Geveld door toverslag.…

ik zag hoe de wolken elkaar kusten de lucht was blauw; de zon verstreek langs witte hoogtes beneden op de grond stond de tijd alleen gelaten door mijn hart verloren tussen bomen liepen slechts mijn dromen over hoe het was geweest- ik mis je zo ik mis de glans van wie je was, van wie je bent van wie je steeds zult zijn het blijft- en…

zoals jan- de kleine krullenbol de tijdsduur van haar dood in armlengtes meet - hoe lang duurt dood eigenlijk duurt hij zolang of zolang en ze gaan iets verder uit elkaar, die kleine handjes of zolang - en weer wordt de afstand groter tussen leven en verdwijnen of zo zo zo zo zo lang..... - nu spreidt hij zijn armen wijd - heel wijd.…

Onzichtbaar vaar je mij tegemoet op mijn eenzame tocht langs wijde oceanen van de grenzeloze tijd, onhoorbaar dringt je wezen door tot mijn intiemste luisterpost, je kent mijn wegen, die je ontcijferd en gelezen hebt, vaak gezwegen, omring je mij, ik adem met een brok van afscheid in mij keel, ik zal huilen als mijn lot mijn kist…

DE PEDOFIEL EN HET MEISJE Handenwrijvend, haar lippen strak stond ze tot ze zijn stappen vernam Evenals steeds voelde ze zich zwak al vòòr hij aan haar lichaam kwam Ze was nog jong, juist vijftien jaar en verder een nogal eenzaam kind Online ontmoetten hij en zij elkaar de pedofiel en ‘t meisje tegenwind Zijn woorden klonken zo…

Spervuur van vijandigheid de spiegel omgedraaid voortgegaan, alleen met pijn, zonder obligo zal het verdwijnen? Wordt het geen obstructie om ooit nog eens te kunnen houden van een mens, een man een lief, een eerlijkheid, een heerlijkheid? Ik werd gepaaid, onterecht, gevangen in de netten van het geniep, het verdriet je ziet…

zuiver hart zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier in een waterplas gevat in dat wat liefde heet jouw weergaloze boodschap fluistert wit in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart warm, geborgen in de tijd dat blikken samenvielen ach, ik ben je nimmer kwijt -want…

Ik heb een groot verlangen , Die altijd aan mij zal blijven hangen. Ik wou dat mijn vader er niet meer was. Zodat ik mijn zusje mee kon nemen naar nederland, veilig en verstopt achter mijn blauwe winterjas.…

woorden zoveel woorden missen de hemel bereiken de sterren niet flitsen langs in het donker strelen mij zacht ik wacht zonder woorden zo dichtbij ben jij blijf jij kom dan doe dan streel mij weer met woorden doe mij pijn je kan niet verliezen niet bij mij…

ik proefde zware tijd, gevuld met zwart en zoute dagen en mijn bloemen bloeiden niet, er lag verdriet op elk gouden blad leegte vulde langzaamaan het gat dat voortkroop door de nacht en waar de ochtend leven gaf- bracht het daglicht de teneur van immer hol gestelde vragen…

Achter mij huilen mensen. Hele rivieren vol. Maar mij lukt het. Ik hou mijn tranen vol...…

Als je eens verdrietig bent kijk dan naar de hemel, naar de fonkelende ster Hij lacht je stralend tegemoet en leidt je de weg Die ster staat er elke dag weer wat je ook doet en waar je ook zult gaan Hij vraagt je keer op keer om een lach, niet om een traan En als een traan dan toch gaat rollen Geeft hij je troost en nieuwe kracht zodat de…

Mijn tranen zijn hels. Mijn ziel is zwart. Alles is grauw Ik kan niet zeggen dat ik nog van je houw. Je maakte mijn leven en mijn ziel. Eerst was alles helder. En nou alles grouw Hoe kan ik ooit nog eerlijk zeggen dat ik echt van je hou.…

Harten verscheurd, leven verward. Je kan er niets aan doen, het was slechts domheid van je eigen pijn Maar toch wil je weten wie heb je meer pijn gedaan, en is er nog leven na zoiets. Maar na deze donkere leegte van kwelingen verdriet en pijn is er geen leven geen leven die dit doorstaat. Na dit kan je niet leven ook niet zonder al die pijn. Na…

het wiegelied van Brahms brengt me van de wijs de echo schetst een beeld in vage vegen grijzer dan grijs sterft het in mij…

TRANEN VAN EEN GODIN Luister als ik zachtjes tot je spreek hoor toch mijn stem als ik je troost Ik laat jou toch nimmer in de steek voor ik jou in ‘t geluk heb geloodst Ween maar nu mijn arm om je ligt laat alle tranen allemaal maar gaan Laat ze toch glijden over je gezicht ze dragen ‘t verdriet uit je vandaan Zwijg toch met woorden…