Alle inzendingen over taal

ik schep deze letters in de schaduw van mijn hand het licht spreidt zich rond schokkende contouren van linker naar rechter kant als vreemde figuren veroveren zij het papier geven dimensie aan mijn woorden of leggen zij de werkelijkheid in de luren die mijn pen behoorde…

O, Lucebert, Couperus, en Hendrik R. Marsman! Waarom konden jullie het wel en Kennik R. Geensnarsvan!…

Ik ben geen groot dichter Voel mij niet verplicht tot het dichten van een dicht Veel eerder gezwicht Ik ben geen aanstichter van nieuw literair licht Vondel en Bloem hebben mij pootje gelicht Nee, ik ben geen zwaargewicht Niet als poet, noch als dichter Maar, na het dichten van een dicht voel ik gauw drie kilo lichter…

Woorden snoeren mij de mond lichten me beentje vallen over mij heen als sneeuwvlokken als herfstbladeren als woestijnzandkorrels woorden bezorgen mij kippenvel doen mijn haren recht overeind staan slaan waarschuwingen in de wind raken kant noch wal noch gemoed de doolhof die woordenschat heet sluit zijn ingang hermetisch af verbergt…

De woorden vloeien uit mijn pen van honingzoet tot bitterzuur taal is machtig woorden vaak heel krachtig De woorden vloeien uit mijn pen van ongevoelig tot overgevoelig taal doet alles voelen woorden die zeggen wat we bedoelen De woorden vloeien uit mijn pen van streelzacht tot keihard taal als nieuwe stiel woorden als zalf voor de ziel…

als het wegzingen van beelden in spinsels van gedachten kroelend kronkelend twinkelerend steeds rakend dan hangend op samen vloeiend druipen druppels tot vormen luister! ze klikken in het hoofd stollen woorden dan tot zinnen aaneen gesloten zwemmend maar met oog voor contact…

Wanneer warme woorden op hete zomerdagen ijzige gedachten verjagen verschijnen geïnspireerd of soms uit het niets letters en woorden Wanneer de kou optrekt en taal het hart verwarmt worden lege witte vellen weer gevuld met zinnen vol met hartstocht en verschijnt langzaam een liefdesgedicht…

Ik druk knopjes door me lippen blaas tralietjes door me fluit de vele ringen in me navel komen mij me neus ook uit Ik brouw zilver in me wenken sla een nagel, splijt me tong schiet een loodje langs me denken met een kruisboog door mij long Ik heb nieren vol met keien tepels hangend van het goud ik staaf botten aan een leugen In ut gat…

laten we woorden weer kaal en simpel maken franje en opsmuk tot het bot verbranden hopelijk verstaan we dan elkanders taal raakt de vonk weer wat onzegbaar is het vuur in broze zinnen ontstoken…

Vrouger, toen'k verkeren haar schreef ik noar mien laif 'n poar keer in de weeke ain verlang'nde, lange braif. Ainmoal traauwt was dat veurbie ging verhuuz'n noar Amsterdam schreef toen noar mien olders mor met 't krieg'n van ain telefoon kwam van 't schrieven niks meer van. Nou, tientall'n joaren loater schrief ik met 'n mail-vriendin…

als u de ladder speels beheert de letters in uw tonen keert tot 'od er im af los al it od' weet dat gedraaide ‘re’ uw lot uitdaagt mogelijk zelfs uw levensboom omzaagt niet met 'wreken''preken''streling' maar hoe verheven ook uw 'regering' ‘streven’ grijpt u bij de strot u doet afbreuk aan uw leven verkondigt de dood in de pot…

Onwillige woorden schrijf ik die net niet zeggen wat ik denk teveel denk ik streep woorden in de strijd één woordje meer of minder raakt aan de essentie één verkeerde letter… weg woord ben de weg kwijt…

Ik wil twee lansen breken voor 't onzijn een dichtvorm van elf regels: drie maal drie -dat is volgens een kinderliedje negen- daarna een duo, voor de harmonie met een gedachte om te overwegen; het rijmen gaat in paren: twee aan twee de eerste rijmt op negen daarentegen de vreemde symmetrie erin werkt mee aan 't spiegelbeeldeffect: schijn…

kezien bij Lanagen Gwig Gweg en Gwag gwamen aankewakkeld onderwek zekt Gwag 'Ig wou dat 'g op m’n ruk lak nok leuger met geugenmeiden met krote klazen drang' Zekt Gweg 'Oom Dakobert Ducg keeft Guifje te kast Ig ka gijgen en legger gweggen als Guifje en Bobby lanksgomen' Zekt Gwig 'Zek ig heb legger keneug zek Zeger niet teken…

van rechts naar links schrijven in spiegelschrift op het beslagen raam kijken hoe de letters verlopen van boven naar omlaag en hoe beweging betekenis vindt in zwaartekracht en de eigenschap van vloeistoffen op zoek naar het laagste punt als je maar straks zélf de ruiten zeemt…

Mijn rijkdom tel ik niet in geld Het zijn woorden en zinnen waarmee ik mijn levenswinst kan innen Mijn rijkdom is de taal Door alle woorden en zinnen wordt mijn leven een verhaal…

Taal een mombakkes. Klaterende klanken strelende woorden harmonische zinnen die de chaos bedwingen. Daarachter de donkere krater - tong- en tandeloos de huig weggerukt de amechtige blaasbalg - waarin ik zwijgend schuil. Weer es een andere hij treedt op in weer een andere taal. Dieper weg vlucht ik dodelijk gewond als een steppewolf…

de woorden figureren in de zinnen de hoofdrol wordt hun immers nooit gegund ze mogen slechts invallen voor een stunt en liggen dan in stukken op het linnen de juffrouw had het al op hen gemunt ze leerde ons de woorden overwinnen: "met schrijven moet je bij 't begin beginnen, we zetten achter elke zin een punt" ze komen los van het papier…

Klanken, letters, woorden, zinnen Dwalen hier rond in mijn hoofd Er valt niets mee te beginnen Maar ik heb het mezelf beloofd Ik pak papier en ook een pen en schrijf op wat ik nu hoor En als ik dan eenmaal bezig ben Een zin daarachter, een woord ervoor Zo kan ik uren bezig blijven Maar dan is er wel iets nieuws gesticht Want door mijn…

als iets voor de hand ligt zijn er meerdere mogelijkheden je pakt het met de andere hand je kijkt er met argusogen naar je keert het resoluut de rug toe je negeert het volkomen je gaat erover dagdromen je schakelt Openbare Werken in je geeft het aan de hond (die eet toch alles) je wacht tot het weg is je aait het paait het naait het je…

Liefste, fluister flinterdunne woorden, maar serveer geen plastieken bloemen van groen die verlangens stotteren in kreupele zinnen zonder de smaak van een zoen. Liefste, dip versleten woorden eerst in morgendauw en laat ze zonnen in het morgenlicht. Spel hun letters als vlinders op dansende lijnen. Vouw z’open als de staart van een pauw en…

W8ff: euh veel dus W817 en leuk whahaha hahahah wij liggen in een deuk een scheur misschien. Herken waar het tekort aan taal geworden is en wij aanvaren op een in- en outbox, scheep en schipbreuk van de woorden. Laten wij weigeren onwelsprekend te willen zijn, en onwelschreven. Laten we taal opeisen.…

Eens lagen pen en papier verlangend naast mijn bed. Klanken op de rand van waken en slapen werden in één pennenstreek tot een vers geschapen. In één haal de toon gezet. Nu kadert mijn flatscreen een steeds veranderend schilderij van wisselende zinnen. Lang, kort weer afgebroken en opnieuw beginnen. Waar is het eind? Ik zoek…

tandeloos hooggeëerd afgemeerd en uitgeteerd doorgeneukt al afgelikt gebromd toch geflikt schadeloos aangeklampt geschaakt en ingedamd gekraakt al verkrampt verzuurd toch uitgekuurd liefdeloos teruggekneld verdwaald en afgezeken doorgedacht al ongesteld afgetikt toch uitgelezen dadelloos geruïneerd gekotst en uitgevreten liefgehad…

hij dacht meer dan hij sprak niemand zou hem begrijpen ideeën liet hij rijpen tot hun omhulsel brak wat zich daarna ontvouwde, 't zij cryptisch voor de één eenduidig voor de ander binnen- of buitenlander, zijn taal was algemeen niet op een kille toon gesproken of gezongen maar met vurige tongen, en niet door hem alleen…

Oom agent stuurt uit de losse hand zijn motorfiets door het Franse land in mijn spiegel opgedoemd volg ik trouw de Franse wet en houd angstig nauwgezet mijn blik op velden zongebloemd Zijn manoeuvre, tamelijk fors zet mij stil, zijn blik staat nors een gelaarsde stap tot aan mijn raam brengt mijn klein gezin in trilling kent hij wellicht…

Vaak wil ik met woorden wat weven ze even gebruiken en dan laten zweven. Soms schrijf ik een zin op waarin alles klopt en blijkt er wat ritme en rijm in verstopt. Een wever laat langzaam zijn rollen verschuiven maar tekent eerst lijnen van rozen of druiven. Na weken van werken ziet hij ze verschijnen in scherpe patronen die niet mee verdwijnen…

Amechtig sleutel je aan het eerste vers Enkele ronde letters in een maatpak Druipend op het prille witte stille blad Ze moeten nog herschikt Het woord vat geen vlam De rijmdwang gooi je overboord In een woekering van tekens en tamtam Groeit buiten elk besef de leegte De valse noot sluipt tussen de regels Het klaaglied ronkt langs alle kanten…

Voor het op de site stond, was 't een goed idee Symbool van de wedergeboorte, de scarabee Nauwelijks of níet lezen, lekker snel klaar Het ene na het andere werk, becijferd door de Standaard een 4-beoordelaar Dat is nou wat je noemt: jalousie de métier…

Maagdelijk het papier flirtueel de zinnen het zij, het hij, het het langs gelijke wegen snoeit men waan zinnig de dichter wederom dichter weer baar jij schrijfvaardig vers tandige strofes gedoopt in frisse inkt pen jouw kroon op het blad niet voor de sprekende mond zwijgt het onbedorven gedicht scherp zinnig weer gedicht…