Netgedichten

netgedicht (nr. 11.208):

Lippen vertrekken

los dat haar
eindelijk los dat haar
het vlecht zich eigenharig
tussen de toetsen

handig vingers ontwijkend
die willen ontwarren

neuzen vrij
wroeten in regels
opengesperde vleugels
bespeuren oud schrift

geijkte normen
willen vernieuwen

een verse punt
prikt scherp inzicht
slijpt zachtheid
zonder verlies

en lippen vertrekken
in een lach die blijft