Alle inzendingen over ex-liefde

Probeer je geweten niet te sussen laat mij nu toch met rust Misschien maakte je een foute keuze en ben je je daarvan bewust Maar ik heb mijn leven weer op orde en geniet daar nu weer van Dat lukt omdat ik je heb vermeden hoop dat je dat begrijpen kan Dus als je echt zoveel van mij houdt als ik denk dat je heus doet Laat me dan met rust…

Het heeft eventjes geduurd maar toch is het gelukt Ik kon je niet vergeten ging elke dag weer stuk Maar beetje bij beetje werd het gat gedicht Voor bij de donk're dagen zie nu weer het licht Had het niet verwacht pijn was heel erg sterk Maar ga alweer ontspannen op stap en aan het werk Ben er nu weer klaar voor me te geven als het…

meisje met je mooie ogen meisje met dat kuiltje in je kin jij hebt mij destijds bedrogen weet dat ik het misselijk vind meisje met die fraaie benen met die lach op je gezicht waarom ben jij toen verdwenen werd dat godvergeten wicht meisje met die fijne handen meisje met die golfslag in je haar in gedachten naar verre landen niet met mij…

Aan je schoonheid wil ik niet meer denken. Gedachten aan je lach, die doen me pijn. Ik wil niet weten wat je me zou schenken, Als ik nog steeds deel van je leven zou zijn. Elk mooi moment dat wij hebben beleefd, Is nu verworden tot een bron van smart, Die voelbaar wordt als mijn gedachte antwoord geeft, Op het gesmeek van mijn verlaten hart.…

Op de boulevard vol met straat-muzikanten schenk ik mij zelf een groot glas wijn om mij het geluk toe te prijzen want ik had hier ook met jou kunnen zijn…

Mijn geliefde liet mij zitten en vertrok naar Zuid-Frankrijk. Ex-en-Provence…

nog pas gisteren voorjaarshelder stralend in tal van tedere kleuren verwachting van toekomst hoe kort dan ook is dof nu de stad en kil oogt onherbergzaam ontwortelde bomen, ontdaan van bladeren, vogels stratenloze grijze vlakte met bewoners noch hun huizen door nevelflarden omlijst nauwelijks nog leven onder oneindige dreigdonkere en…

Dagelijks spook je hier nog rond het had allang over moeten zijn vanaf de dag dat jij een ander vond werd mijn wereld veel te klein Ik verban jou uit mijn leven althans, dat ga ik proberen vrienden vinden het overdreven ik had jou allang moeten weren Dwars door al mijn verdriet luister ik naar wat ik zelf zeg geloven doe ik het nog niet…

Een hevige strijd gaat beginnen tussen mijn gevoel en verstand ik weet niet wie er gaat winnen want beiden staan aan mijn kant De inzet is jou snel te vergeten totdat ik van jou ben verlost lieverd, je moest nu ’s weten hoeveel moeite mij dat kost Elke dag breek jij bij mij in waarom maak je mij zo ongerust ik heb recht op een nieuw begin…

Je hebt me gewoon afgewezen en koel aan de kant geschoven dat zou voor mij het beste zijn maar toen kon ik dat niet geloven Je weet niet wat het met me deed mijn hart brak in duizend stukken zelfs mijn gevoel liet me in de steek en tranen waren niet te onderdrukken Achteraf gezien is het toch wel beter zo mijn hart wordt nu met ware liefde…

En altijd is het zo geweest Dat de liefde haar eigen diepte niet kent Dan op het uur van haar scheiding…

Onze liefde was verboden en te ingewikkeld om voort te kunnen blijven bestaan Ik heb van je mogen genieten met je gelachen en gehuild je zorgen gedeeld, jouw leven geleefd gestolen uurtjes, intieme momenten de hoogste bergen beklommen Je handen heb ik gevoeld speurend over mijn lichaam je verlangen gedeeld en plannen gemaakt niet wetende…

Al jarenlang zie ik seizoenen scheiden ik zag de winters in hun maagdelijke pracht, ik zag de zomers in hun kleurenkleed steeds zittend voor ditzelfde raam, op wacht. Ik hoor de fluisterzachte woorden nog van toen die als een avondbries van je fluwelen lippen gleden en mij gevangen hielden hier op deze plek voor dit raam, op deze stoel, met…

Als alles tussen ons voorbij is waarom zie ik jou dan elke dag het gevoel dat ik je vreselijk mis een verlangen dat er niet zijn mag Als mijn tranen voor jou op zijn waarom leef je dan nog in mij dan komt die lach tevoorschijn maar ik ben helemaal niet blij Als mijn liefde voor jou is verdwenen waarom kan ik jou dan niet vergeten het liefst…

Hoelang is het al geleden dat wij elkaar aanbeden? Niet konden wachten, steeds weer dachten dat het nooit voorbij zou gaan? En nu… daar staan we dan, voorbij de tijd, gelouterd door het leven. Herken je iets van wat eens was? Herken je iets van hoe ik was? Ik zie een lichtpunt in een traan. Spijt...? dat het ons zo is vergaan…

In het licht van de maan volgt hij zijn schaduw Denkend aan haar die hem moest laten gaan Haar lippen smachten verwachtingsvol liefde Haar vulva verlangt niets, niets dan waardigheid Die de eigenaar van de schaduw haar niet kon bieden Gekrenkt En geconcentreerd, maar verzwakt, zwalkt hij verder Op zoek naar geborgenheid, warme vleugels. Traan…

Een orkaan heeft onze relatie beschadigd of het herstelbaar is moet nog blijken de onuitputtelijke liefde bleek verzadigd we begonnen dwars door elkaar heen te kijken Met boze woorden scheidden onze wegen ik weet nu niet waar jij uithangt ik weet wel wat ik van jou heb gekregen en dat mijn hart nog steeds naar jou verlangt Ons leven is echt…

De onzekerheid wordt gecamoufleerd door schimmen van vals optimisme een stuk puur geluk ligt gereserveerd overstelpt door hoop en idealisme Mijn gevoelens liggen diep begraven onder invloed van kommer en kwel ik wil zo graag de glans handhaven maar mijn gemoedsrust schopt een rel Mijn positieve inslag is nu overbodig in mijn wereld zo kleurloos…

Gisteren zei ik het nog dat ik van jou hou in mezelf, maar toch hoe kan dat nou Vandaag dacht ik weer hoeveel ik jou haat die pijn, nooit meer voor alles is het te laat Morgen heb ik hoop op ons, samen, “wij” ik zit in de knoop gaat dit ooit voorbij?…

Als de stilte koel mijn ziel beroert En de leegte door mijn lijf voert Zwelt jouw kielzog op van oud zeer En slaat helle lucht mijn blik neer Diep begraven, reeds vergeten Onder 't puin en half vergaan Bedek ik, mijn wil verbeten, Het pad dat wij zijn gegaan Echo's van een stil verleden Nagalm van een liefdeslied Deze weg, eens platgetreden…

De morgen vult zich in leegte Niets is meer hetzelfde Stilte hult zich in zwijgen Een ijskoude nevel sluiert De zon lijkt in zwart opgelost Niets is meer hetzelfde Ogen vullen zich in tranen Het afscheid van een verleden De morgen vult zich in leegte Niets is meer hetzelfde Lichamen die niet meer passen In een samenzijn van liefdeskleuren…

Als jij in de spiegel kijkt zie je dan ook jouw eigen pijn en dat je totaal niet lijkt op de vrouw die je wilt zijn Je speelt slechts een kleine rol met een enorm groot ego je bracht mijn hoofd op hol en dat is nu nog steeds zo Terwijl ik zo voor je sta vertoont mijn hart nog naschokken het is hoog tijd dat ik nu ga want de liefde is…

We hebben al jaren een relatie, voelen ons daar prima bij, soms is er wat sprake van irritatie maar doorgaans is dat snel voorbij. Elkaar claimen hebben we afgeleerd we nemen elkaar zoals we zijn om te voorkomen dat de één de ánder bezeerd, laten we elkaar in eigenwaarde, en dat is helemaal niet verkeerd. Ik wil jou niet aan me binden,…

Ik dwaal ergens tussen hoop en realiteit balancerend op een koord van verlangen steeds weer dagdromen over de tijd verliefd, zorgeloos en onbevangen De wens dat het ooit weer zo wordt hangt als een waas om mij heen maar elke keer als ik mijn hart uitstort zet het mij op het verkeerde been Nee, de muur zal mij blijven omheinen totdat mijn…

Wie denk je dat je bent om zo tegen mij doen waarom denk je niet na heb je soms geen fatsoen Beleef je dan echt plezier door naar mijn tranen te kijken wordt jouw ego soms gestreeld als je vuisten mijn hoofd bereiken Wees maar héél trots op je daden want niemand anders zal het zijn je komt jezelf nog wel eens tegen dan ontdek je de betekenis…

Mijn hart is stuk getrapt ik weet niets meer te zeggen er is niemand die het snapt omdat ik het niet uit kan leggen Mijn ziel is bijna bevroren de zin van het leven is weggenomen ik heb een deel van mezelf verloren en dat overspoelt nu al mijn dromen Als ik ’s ochtends opsta kan ik het daglicht intens haten het gevoel alsof ik langzaam…

Samen liepen we in een storm Opkomende woorden waaiden in onze mond terug Toen de wind ging liggen waren we uitgepraat.…

Muziek vol van liefde Klinkt als pijn en verdriet Weerkaatst in een lied Op zoek naar geduld De stilte die rust was Klinkt nu als een leegte Een oneindige leegte Met vragen vervuld De nachtelijke schoonheid Voelt duister en kil Somber, koud en stil De pracht lijkt verdwenen De wereld lijkt anders Zonder jou in mijn hart…

Spreid jij je vleugels nou maar vlieg maar voor altijd weg het zal wel het beste zijn zo het maakt niet uit wat ik zeg Waar mijn hart ooit overwon ga ik jou nu voorgoed verliezen ik verban jouw warmte voorgoed het zal langzaam gaan vriezen Pak je koffers en vlucht het maakt niet uit waar naartoe ik ga jou proberen te vergeten al zou ik…

Dronken van verlangen Tollend op mijn benen Nuchter in een klap Nu je bent verdwenen De vraag is of je terug komt Het antwoord ken ik niet De toekomst brengt de waarheid Het heden alleen verdriet Ik zoek alleen de warmte En jouw armen om me heen Dan pas kan ik zeggen Ik ben niet meer alleen…