6284 resultaten.
De zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
200 Oneindig is de zee met al
zijn capriolen.
De voetstappen die ik achterliet langs de
kustlijn werden al snel
weggevaagd.
Door de kabbelende
golven,
die altijd onberekenbaar zijn.
Gelukkig bracht zonsopkomst
feeërieke beelden.
Een zeiljacht kwam wel heel dichtbij
en zorgde voor wat opschudding.
Gelukkig werd zij door de deining
van de…
Aflandig tij
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
278 de rots en jij
kameraden in status
bewegingloos en vrij
samen een eiland
in het woelige water
van aflandig tij
het was jouw plek
waar de wereld verging
terwijl jij droomde
jij kende het stromen
keek ook niet om
wist wat er zou komen
jullie contact
was een plastische relatie
gingen er samen voor
waren een baken
in zee waar…
De zon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
187 Als de zon opkomt boven de zee,
is het een mirakel, hoe zij langzaam haar licht
laat weerspiegelen in de zee.
Zonsopgang met haar oranje gloed
kan je moed geven.
Verbazingwekkend
is zij steeds weer.
Haar grootsheid is enorm.
Liefde hebben
wij voor de zon.
Zij heeft vaak een
positieve invloed.
Foto Hanneke van Hattem van Velsen…
Bij de dood van een merel.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
322 Heeft u het graf van mereld gezien ?
Die is gisteren plots overleden.
Hij speelde een spel met de kat van de buur
ach wat heeft dat beestje geleden.
Een kat is een jager dat weet elk kind
er valt hem niet veel te verwijten
al heb ik toch liever dat hij zachtjes spint
dan een merelborst open te rijten.
De nachten in mei zijn mild voor de…
Ode aan de bomen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 Ode aan de bomen.
Ode aan het bos.
De longen zullen
schonen. Ze zullen
zuurstof inzuigen
op het mos.
Ode aan de bomen.
Ode aan de groene
levensbron.
Zuurstof voor stikstof
zal ons goed bekomen
als de bosreuzen
levenskracht produceren
onder de zon.…
Nachtelijk uitgelaten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
295 Uitgelaten zucht ze
Een landende luchtballon
De straatlichten omringen
Het nachtelijk weiland
Een kuisheidsgordel
Waarvan dichters
De sleutel bezitten.
Mistige gedachten
Verlaten de avondstond…
Zangvogeltjes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
257 Leer mij ze toch herkennen
niet alleen aan hun zang
aan hun hemels geluid
waarmee ze mijn gemoed
al zo lang verwennen
ik wil ze graag nog beter kennen
want je ziet ze meestal niet
die grandioze kleine bengeltjes
leer mij hun innerlijk herkennen
daar zo weggekropen in bos struik en riet
wie kan mij een blik op hun
verlichte zieltjes gunnen…
Het is Lente
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
319 Het is Lente
Het is Lente!
Zonnestralen in het gras
Eendjes zwemmen in de plas
Kuikentjes er achteraan
Moeder maakt voorop ruim baan
Het is Lente
Het is Lente!
Paardebloemen overal
Niet alleen bij paard en stal
Gele bloemen in de weiden
Om de mensen te verblijden
Het is Lente
Het is Lente!
Zonnetje aan blauwe lucht…
ZONDAG
gedicht
3.0 met 1 stemmen
2.258 met fluwelen achtergrond
varen de boten af
op een zee van melk
de vissershaven ligt gesloopt
onder de netten
tussen twee vangsten in
de zee heeft het strand
schoongemaakt met schelpen
versierd met zeewier
soms wandelt er een mens
kort de zee in
en wil er drinken als een vis
-------------------…
De dromende druïde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
232 Ik kijk in het lover,
elk blad is een droom,
wat kan ik dromen!
Licht en donker,
dicht en door mekaar,
een Byzantijnse mozaïek.
De bladeren dansen het ritueel
en de wind preekt bekering.
Ik, dromende druïde, ben eraan onderhevig.
Vol eerbied pluk ik maretak,
elk blad is een droom,
wat kan ik dromen!…
Het meisje uit den vreemde
gedicht
3.7 met 3 stemmen
2.263 Bij arme herders uit valleien,
Elk kiemend jaar opnieuw, verscheen
Met zoemen van de eerste bijen,
Een meisje, schoon en ongemeen.
Zij was niet in hun land geboren,
En geen die wist vanwaar zij kwam,
Gezwind ging toch haar spoor verloren,
Zodra het meisje afscheid nam.
Bezieling gaf zij alle leven,
Waarmee zij ieders hart verkreeg…
De zeewaterse kou
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
232 ik zag ze allemaal
passeren in condens
rond het stoffelijk element
hebben zij zich gedrapeerd
soms herkenbaar als mens
zij vormen naast elkaar de
grens tussen vochtig en blauw
waar luchtig transparant
de warmte laat schieten
tegen de zeewaterse kou
wordt dit toekomstig reizen
het verblijven in moleculen
waaruit je bent opgebouwd
eenmaal…
Gereserveerd
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
248 De tweede Meidag, bloesemslingers bloeien
de koepel hemelsblauw, pa merel zingt
een wolk danst langs de zon, de Lente springt
te voorschijn: kleuren knallen, sappen vloeien
Alleen de Mens is nauwelijks te vermurwen:
Zó expressief? Zó vrij? Ik zou niet durven..…
Bermtoerisme
gedicht
4.2 met 4 stemmen
2.460 Men houdt het oog steeds op de weg gericht
niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd
gedropt en nu verwijl als vreemde
deftigheid. Ik sta hier in een soort
verlatenheid en niemand in de weg, men
sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt. Behalve
soms door iemand die zich niet fixeert op eigen
pad, mij plots gewaarwordt, afstapt, zich…
Opspattend water
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
231 Onweerachtig en benauwd,
de lucht is somber,
de zee dreigend.
Het water is geen spiegel meer.
Het wordt uitgedaagd door de wind.
De regen doet er nog druppels bij
waardoor het tij met veel gedonder
zijn weg vindt in de grote plas.
Als een uiteenspattende fontein,
vliegt het water zonder aarzelen
de lucht in,
om dan spartelend weer te…
Ik wil een boom
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
466 Ik wil nú een boom
zelf geplant met vooruitziende blik
uitgegroeid tot een gigant, zó dik.
Van twijg naar tak naar troostrijk bladerdak
de zachte bast tegen mijn groene wang
eronder zitten met antiek verdriet
je raadt het waarschijnlijk allang:
toen het moest, plantte ik hem niet.…
O dat weer toch
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
213 1 mei
ik kijk uit het raam
bomen zwiepen
regen vlagen
hoeveel trieste dagen
hebben we als deze
nog in de wachtrij staan
heel voorzichtig
zie ik toch iets gloren
wolkenvliezen breken
het eerste teken
dat er weer mooi weer
wordt geboren
met dit vooruitzicht
heb ik het spel eens goed bekeken
waaruit mij is gebleken
dat die bomen die…
Hagel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
201 Verwoestende hagel,
sloeg hard tegen het
jaargetijde in.
Mijn tuin met de
glimlachende scheutjes,
verdronken in de modder.
Bladeren van struiken,
doorpriemt met gaten.
Het ijsballenspel vernietigde
alles wat het tegen kwam.
De aarde sleepte zich tot
aan de afvoer, om daar zijn
verstoppend werk uit te voeren.
De regen…
Het prille geluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
220 Het prille geluk dartelt in de wei.
Springt koddig opwaarts in een natuur
waarin het jonge leven het oude
zal gaan vervangen.
Sterk verlangen wordt beloond
in de maand mei. Voorbij de winterkoude
ontluikt de bloem uit menig knop en
wordt het jonge dierenleven met
veel sympathie door de wereld ontvangen.…
Het vuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
252 Het vuur
knettert
laait
het rook
dwarrelt door de lucht
Een indringende geur
het vuur dempt je humeur
gedachten staan stil
opgaan
in de sferen
het vuur
stemt je tot mediteren
Laat je voelen
dat eindigheid
er is
het vuur
dat blijft branden
voor altijd
geeft warmte
daar waar je in kou lijdt
een geborgen gevoel
bij eenzaamheid…
Vals zonnemoment
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
200 zij greep
een donkere wolk
tijdens zijn vlucht
door de lucht
verijsde de druppels
hagelde ze wit uit
aan de zwarte kant
van de dreigende bui
nog scheurde
spanning zijn bliksem
langs kartelige randen
om in donder te aarden
zij lachte in een
vals zonnemoment
regenbogen dichterbij
kleurde zo dit schouwspel voor mij…
De regenboog
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
222 De regenboog kleurt over de
bollenvelden.
Waanzinnige kleuren,
van originele schoonheid,
geeft de regenboog zijn
kracht.
Lichtflitsen maken
het nog spectaculairder
dan het al
is.
Wonderbaarlijk laat zij
haar kleuren spreken.
Bollenvelden zijn van tijdelijke
aard.
Elk jaar worden ze tentoon gespreid.
Vaak is het dan
wachten op pracht…
De zon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
189 De zon blinkt als zij
ondergaat.
Haar felle gloed is
nog zichtbaar.
Langzaam, adembenemend neemt zij
afscheid van ons.
Rust die neerdaalt,
het blijft een wonder.
De zee weerspiegelt.
Zonondergang,
elke keer weer
anders.
Foto Cobi Storm…
Een kikkerconcert
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
200 Een kikkerconcert klinkt op langs het water.
De eenden volgen met een melodieus gesnater.
Ik sta langs de waterkant stil en overweeg
mijn bijdrage te leveren aan dit muzikaal geheel.
Maar besluiteloos blijf ik luisteren naar dit gekrakeel.
En werp een platte steen over het water oppervlak.
Na twee keer opspatten volgt een weerspiegeling van
het water…
Kroos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
199 iedere nieuwe eenling
bobbelt een druppel
oppervlak groen
kroos dat langzaam uitdijt
het water toedekt
met een dun lakentje plant
alsof het zegt, doe maar
even niet zo vloeibaar
ik verstop je
zet je kabbels stil
probeer wat te slapen
dan houd ik de wacht
als een verlaten stukje land…
weerspiegeling
hartenkreet
4.7 met 7 stemmen
321 spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met de werkelijkheid
de lijnen deinen verder open
verdwijnen door onzichtbaarheid
rimpelend verlaat het beeld zijn vorm
doch... zal het sterven in geborgenheid!…
De lentezon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 Na een warme
zonnige lentedag
zal de zon
ondergaan.
Met liefde
hebben we haar
mogen begroeten.
Prachtige vlinders
zie je gelukkig
steeds meer.
Waardeer de dag met
woorden en liefde.
Deze zonovergoten dag
zal zeker een mooie
herinnering
blijven.…
LANDSCHAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen
777 0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde.
Er staat een reiger met mijn blik te staren:
Een visser schrijft de lijn der piramiden
En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt.
De Griekse krekel des te luider roept,
Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt.
Eens leg ik af de oogopslag der ziel..
'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…
Boer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
289 In de grond gegrepen
door de aarde
waarin, waarop
geworteld groen
een weg zal vinden
aangelegd in voren
waaruit hij verwacht
de boer met weideblik
over de aarde
waarop, waarlangs
veel potig mals vlees
gretig groen zal grazen
tot liters en kakelig volk
geen windeieren leggen
boerengrond tekort
op de aarde
waarlangs, waarover…
De zonsondergang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 De zon gaat onder.
Het is te mooi
om waar te zijn.
De hemel op zijn
goddelijkst.
Kleurenbeeld,
toont een prachtig
hemelsblauw.
Feeërieke beelden alom.
In de nacht komen,
de prachtige kleuren
hopelijk nog even voorbij.
Foto Isabelle Houthoofd…