Alle inzendingen over taal

Woorden spelen met gedachten ook al zijn ze echt gelogen en goud eerlijk spelen woorden een gepaste rol In mythen en in sagen in verhalen en mijn waarheid zijn ze samen engelen en heilprofeten tijdloos groots in heel mijn leven…

Soms denk ik weleens dat wij gezocht door woorden hardop spreken om ze simpel te herhalen waarom zijn gebruikte woorden eigen in geroepen waanzin meestal is een zin een echo van verouderd taalgebruik Soms zijn woorden fraai gevonden of ze hebben fossiele waarden die opnieuw gevonden moeten worden…

Niet in de woorden, maar er tussenin Niet in gedachten, maar veel verderop Ook niet persoonlijk, ik zoek waarden op Zowel voor mij alsook de koningin Het is dus niet te vatten in de taal Je kunt het nergens lezen als geheel Het woord hakt ware mootjes, irreëel Helaas, fragmenten klinken magistraal Maar alle onderdelen samen zijn Een machtig…

Letters lachen in de morgen zinnen maken een verhaal woorden, soms té diep verborgen worden wakker met véél kabaal Medeklinkers worden misbruikt klinkers relativeren smuilend als de ochtend ontluikt zullen de kansen weer keren Gesproken en geschreven taal soms waar, soms overbodig kunnen klinken als krakend staal scherp, venijnig, vaak…

Nul dimensionale taal In zichzelf nog opgesloten Geeft ze uiting aan de klacht Puntig wordt iets afgeschoten Maar bezit geen enk’le macht Eén dimensionale taal Harde regels zijn contact Strepen van teveel aan woorden Kracht door zelfbelang verzwakt Zinnen zingen vals akkoorden Twee dimensionale taal Is aan ruwe grond nog vast gehecht…

Leuk zijn al die dialecten die we elke dag weer horen toch zijn we allemaal in hetzelfde land geboren. Van het noorden naar het zuiden of van oost naar west versta ik toch het gronings nog steeds het allerbest. Het fries dat overheerst hier op de voet gevolgt door het drents wij als groningers ertussen en hier en daar wat twents.…

Ooit probeerde ik in gedachten te rijmen. Een wirwar van woorden in mijn hoofd. Trachtte zinnen aan elkaar te lijmen. Ik raakte alleen maar verdoofd. Toen vonden mijn handen pen en papier. Het duurde echter nog wel even. Maar nu staat het toch echt hier, voor mijn ogen opgeschreven.…

Met tedere fijnschrijverij tracht ik haar traan te wissen ik weet dat ze daar op wacht ik kan me niet vergissen Zij laat haar tranen gretig door al mijn woorden deppen zolang ik haar niet stoor met een woord als ‘fierljeppen’ Dan lijdt mijn zender een verlies haar antenne ontvangt niet in het Fries.…

Jij hebt met mij de dagen gedeeld die zich aaneenregen tot een band van uitgesproken momenten jaar na jaar het heden beweegt mee met elke ademsteun waartegen woorden leunen houden van blijft ongezegd maar in die basis wortelt toekomst cliché’s worden vaker stilgezwegen als zijnde bekend noviteiten blijven ongehoord die maken…

woorden fladderen in mijn hoofd als vleermuizen in de vroege zomernacht doelloos schieten ze voorbij als aangeschoten duiven van klei tuimelen ze omlaag in een vrije val woorden die ik morgen schrijven zal…

Jij buigt klanken om tot woorden raakt het laagste in onze taal Zelfs de tongval is gespleten en geslepen tot een triest verhaal Nog steeds strelen letters mijn lust junk ik nog een woord spuit hunker in Wanneer woorden niet meer scoren dan kan ik zeggen ik ben een ex hero-in…

Uit de knoppendoos ram ik een serie woorden hele zinnen een verhaal uit flarden tekst bedenk ik welke letters ik moet raken met welke ziel mijn taal mijn toekomstbeeld raakt iedereen ik sla het uit mijn knoppendoos raak elke knop de x zelfs en de q ik raak ze allemaal…

Woorden en leestekens aan elkaar gebonden leveren ons rijke taal ongeschonden.…

Hij stond onder en boven de wet heeft alles naar zíjn hand gezet waaide met alle winden mee droeg water naar de zee ving als hoge boom veel wind was onschuldig als een kind voelde zich als een vis in het water had na het doorzakken een kater is aan lager wal geraakt heeft harde noten gekraakt hij weet nu, de druiven zijn zuur maar dat went…

Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

Schrijven met een woordenboek erbij daar begin ik niet aan, da's niks voor mij. Daarom kan het gebeuren dat ik dubbele woorden gebruik, maar ik kan er niet om treuren ook DAT past bij het schrijven van mij. Ik word soms op mijn vingers getikt als iets niet goed zou zijn. Eerst trok ik me dat heel erg aan, nu doet het wat minder pijn.…

Ramp zalig het gevoel loos de woorden schat ik ook van jou wéér galmen gehate klanken vormen zinnen sprakeloos mond dood moe gestreden uitgedroogde levens ader en door stromen haperend ader latend walgende weerzin…

De dichter vertelde niet 't ware gevoel wat hem bezighield. De dichter probeerde te verwoorden wat hem bezielde. Dat kan in een kort of lang verhaal, maar ach, who cares, de ziel vraagt niet naar taal!…

Soms, als het nogal tegenzit en de wind waait uit een dwarse streek het hoofd verward is of het gemoed verhit mijn huid verschroeid is of juist zo bleek dan kan ik geen volzin bouwen Dragonders en karbouwen ! Als de hamer landt op mijn gevoel een mes verdwijnt in het malse vlees een poging naast het beoogde doel en de letters zwieren als…

Land rondom ons dieren, planten, boeren ze horen bij elkaar natuur Waterval van woorden niet van water overspoelen ons uitermate weldadig Woordenboek. Bal driemaal stuiterend klimt ten hemel suist vervolgens naar hel Tennis Rennersbenen flink gemasseerd tegen bonkige koersewegen zachte sneeuw als manna Ontgoocheling Woorden…

het is niet erg als je het niet begrijpt als de diepte niet aan jou is besteed mijn woorden voor jou ongrijpbaar zijn jij niet één kunt zijn met liefde of leed of als de humor verborgen ligt jij de smaak van het gerecht nét mist niet voor iedereen is alles duidelijk dubbelzinnigheid, bedrog en list en is de liefde onzichtbaar omschreven…

Als gekurkte flessen in een rek liggen mijn gedichten daar in schemerduister op hun stek in stof gedompeld rijp en klaar Gevuld met rood of wit of wijn nooit gekend naast fraai bekroond een teugje awater of een slok azijn lauwerkrans naast nooit beloond Sprankelend drupt op zielloos dood soms liggen ze te kruisbestuiven de geur en smaak…

Dat binnenstappen in het klinisch wit niet wetend of het mee of tegen zit de dokter legt met een groots gebaar de röntgenfoto’s op het tafelblad vreemd, in ieder geval een beetje raar pak ik mijn gedichten, een stuk of wat leg ze schuchter vlak ernaast hij blikt, bloost en is verbaasd Al dit werk bedekt als zand hypertensie, hernia en heupartrose…

Er zijn gedichten Die willen maar niet af Daar is iets mee Daar is de kern nog niet geraakt Voldoen zij niet aan het idee Dan voel je dat er toch iets staat dat anders had gemoeten het is te wankel mist nog ‘t evenwicht wat het precies nu is is moeilijk uit te leggen de dichter wou dat hij het wist En dan gebeurt het plotseling: zo…

toen hij begon kwamen pepermuntjes om zaligheid te proeven…

ik wilde niet! alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

zijn vrouw schrijft ingewikkeld door duidelijkheid te verzinnen zij is Poëtisch gecrypt!…

Mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos, ik pieker me ongans en wezenloos trek alle trukendozen open maar kan mijn pen ook wel in water dopen. Al staar ik dagen naar een sloot met kroos: mijn vers vertikt het om te lopen ik ben wanhopig, gefrustreerd en boos maar blijf op betere tijden hopen. Wat hier ontstaat…

schrijf je naam in mijn agenda noem een dag een tijd en plek en ik verleid je met gedichten want aan woorden geen gebrek…

Gebrabbel van een kleuter aan u en mij gericht Ik vind het slechts geleuter Men noemt het een gedicht De zinnen die niet lopen De vrucht lijkt echt onrijp Moet ik de boel ontknopen Totdat ik het begrijp? De boodschap in een papje Van wonderschone rijm Verteert veel beter snap je Maar wat is het geheim? De woorden zijn mijn noten Waarmee…