Alle inzendingen over maatschappij

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Kijk naar de mensen die hijgend een weg zoeken in hun ijzeren monsters Kijk naar hun starre blik omdat het plastic van de maatschappij zich in hun gezichten vastzet Kijk naar hun klauwende handen en zie hoe zij met trillende botten graaien in de hoorn des overvloeds Luister tenslotte hoe hun adem sidderend wordt uigedoofd door versmelting…

mijn hoofd stak strijdend boven het veld met rozen uit nieuwsgierigheid, haat-liefde prikkelbaarheid, was mij niet vreemd niet wetend van mijn goed bedoelde intenties, de vraag of ik wel het juiste had gekozen kwam door naïviteit niet in mij op mijn waarheid waar ik bang voor was kwam tot werkelijkheid voordat ik kon bukken voelde…

Ik ken de lusten en de lasten Bij tijd en wijlen waren er dingen die verrasten Ik ken de jaloezie en afgunst De waardering voor de letter in de kunst Ik ken de woede gevolgd door verdriet De angst dat ik teveel geniet Waardering voor kleine dingen Liefde voor elkaar die we massaal bezingen Ik ken geweld dat beter kan worden geschuwd…

gevlucht voor de guerilla's via sluikse wegen door het oer sluip ik met volle koffer over een stinkend vol perron niet dat het iemand opvalt de mens is zichzelf het naast tot soldaat mij in het oog krijgt en verveeld de peuk uittrapt tergend traag sloft hij mij nader schopt tegen het oud valies 'k wil me wel veretheren geen gevoel en…

Du'a Khalil Aswad zij, de verliefde Yezidische hij, de Islamitische verleider van een bijzonder vreemd hart hem zo graag geschonken met wat heet een liefdesbekering in het geheugen de moord op een aan flarden geschoten brug van een jongen en een meisje ergens in een oorlogs Kosovo waar onbegrip loden kogels braakte de jeugd kapotgekust…

Nederland een mooie naam Gevormd door lage landen Maar wat is recht op vaderland Als je afstamt van Kimbren Teutonen Kaninefaten Friezen Franken Saksen Kelten en Batavieren Die in je voorgeslacht zaten te mieren Ik wil ze daar graag voor bedanken Kortzichtig denken dit is mijn land Haalt uit voorgeslacht verband Waarom verre verwanten…

de donor leeft het leven met verve geeft zijn nieren pas af als hij noodgedwongen geen keus meer heeft als wij massaal ons leven donor zijn zonder de vraag papieren te tekenen is ons orgaan de gift.…

Gebouwen zijn aandoenlijk als ruïne, Hun ziel ligt bloot. Paleizen, kerken, banken, Geen sterveling die weet waartoe ze dienen. Je hoort dus overal de luide klanken Van tuba en trompet en mandoline En ziet er mensen langs de straten trekken Met feestgetoeter en plezier voor tienen. Dit is een stad van louter lachebekken. Hun meester is de…

uit zout gehaald is van de watersnood in het kader van veiligheid een zoete deugd gemaakt ---en--- de zeebodem kloppend het hart van nederland tot overloopgemeente van de randstad…

Dit gaat over mijn buren. Of jouw buren. De buren van de buren. Of zo. Het doet er niet toe. Het is realiteit. Ook de buren. Ik had een buurman en hij een vrouw. En er was een kind. Een gezin. Toch volgens het ochtendbericht dat in mijn brievenbus gleed. Sensatie viel zomaar op de deurmat. In de gang. Met een doffe plof. Om de zwaarte te…

zwarte handen bandenjeuk slijpt de gijp bovenal neergedrukt op dropsalade vingerverf motorolie is aan aliebonnepapa niet besteed murmelt de jonge klare plechtig uitgezogen voorhangschort boven de tenenzwabberjurk de witte koterscooter is uit de naverzekering van de doorgestoken bingokaart geplukt gaat het minimonster gebukt met een maternus…

een man met vreemde trekken is gekomen hoezo, geen man, toch wel, een jongeman meer jongen, dat wel, maar toch groot genoeg om in zijn hand het leven te leggen van een ander de dood waart rond in het debat de kogel, geen kogel, de strop de straf moet nochtans niet uitgesproken voor de doden wacht slechts het gras dat groeit zonder onderscheid…

Iedereen is op weg, ergens naar toe, iedereen heeft haast, zelfs de blaadjes op de weg, die hun weg naar beneden al dachten te vinden, ze dwarrelen en bij een forse windvlaag schieten ze er als een pijl vandoor, alsof ze worden achtervolgd, maar de enige die vat op hen heeft is de wind en zo lijkt het, dat zelfs de blaadjes haast hebben…

ze hangen in het ijle de woorden zonder inhoud die claimen om begrepen en verder nog verspreid laat het plebs geloven wat de nihilisten beloven vandaag schijnt de zon ze verlicht nog meer de geesten die altijd blijven bedichten wat voor hen betekenis anderen wat leven geeft op een lentedag als deze krioelt het stad vol volk een marinade…

over zijn top hangt hij de gebarsten kop geplooid naar de zinnen van een ander er blijft slechts stoom over waar hij vroeger zo kon koken nog lang na de overwinning een veeg teken aan zijn wand van aftakeling, spoedig voorbij de dokters spreken niet meer hullen zich in mysterie met te dure woorden veel ervan al vergeten nog voor goed en…

Neem de tijd om gelukkig te zijn, echt gelukkig te zijn met jezelf, je omgeving, je leven, je medemensen. Weten jullie dat ieder mens een wandelend wonder is? Ieder mens uniek is? Waarom zijn jullie dan niet blij? Stil van verwondering om jezelf, lach, huil en kijk vooruit, want je hebt lang genoeg achterom kunnen kijken…

Een simpele dag in een simpele week net zo’n simpele maand in een evenzo simpel kwartaal. Een simpel jaar waarin van alles goed, maar net zoveel fout kan gaan, zeg maar. Goede dingen verdwijnen als sneeuw voor de zon, zodra er een ramp in je omgeving gebeurd. Dan ben je alleen nog maar gefocust op de nare dingen die een…

feestdag van de arbeid wordt gevierd door niet werken een ode aan het labeur van een doodgewone kalenderdag niet voor het brood op tafel noch voor wat beleg daarop daar steekt geen Belg een lamme poot voor uit arbeid in dit land wordt verricht voor de wagen voor de gevel van het huis uit hergebruikte baksteen opgetrokken voor de avonden…

de regels liggen klaar te rapen, volgen, vervolgen het strikje errond is gratis maar van nul en generlei waarde zoals dat met zoveel zaken gaat Pasen en wederopstanding de goede katholiek bidt de minder goede begrijpt en legt een linkje meer naar zijn eigen wereld draaien moet die handel dag op dag, nacht op nacht slapen, waken, slapend…

leg eens een moslim te slapen tussen het laken van je moeder - spreek met twee woorden - en laat de wacht aan de nacht de ochtendkoffie kijken of hij er nog is en alles staat nog gelijk waar het stond ochtendstond en mond geluid uit de badkamer en jij met jezelf of je er wel goed aan deed verscholen in alles van morgen beter, altijd…

Houston we have- aardse achtergrondspoken en fantasmes zingen zijn helm vol impressies, de schaterlach van landelijke pastoors in dorpen zonder huizen. voldoende; regen afgewisseld met wat zon en eens in het jaar kermis, hoogmis, kerstmis dingen waar hij niet meer aan toe is: holocausten genociden zwarte gaten het flitst aan hem voorbij…

De aangepasten aan de maatschappij testen vandaag massaal mijn tolerantie. Ze doen een dagje tijdens de vakantie, de dierentuin hoort er natuurlijk ook bij. Een trainingspak in felle neonkleuren (geen dier hier evenaart dit kleurvertoon) waarop New Generation, Yellowstone en kinderen die rennen, klimmen zeuren. De dieren zijn door ons hier…

een doffe slag de deur in het slot met stilte opgesloten in het hoofd van hij die blijft wonen de kamer hult zich rondom zijn besloten hoofd er is wat te doen, veel dat morgen ook nog kan de buren bellen luidkeels om geen suiker maar de muziek staat ze veel te luid de deur slaat opnieuw om dicht te blijven…

Een lening op maat Een hypotheek naar wens Kleding in elke maat op voorraad Leef boven je stand mens Kredietbanken ontstaan als paddestoelen Voedselbanken volgen in de sporen Goedgelovigen kunnen niet alles aanvoelen Wijzen kunnen zich er slechts aan storen Een auto die bij je past Een huis dat je niet verrast Een vrouw dient te voldoen…

De stoep stokt, botte salvo’s ratelen als houten wielen zonder spaken. Als antwoord bleef de deur gesloten, onverbiddelijker dan vroeger vaders nee. Wilde beesten luisteren in bladerdaken hun toegeknepen burgerwachters zien meer en weer valt geen komeet op dit huis neer. Gekraak aan het einde van deze lichte last. Welke gesmoorde trilling…

wind trekt aan regen tikt je tegen slaat je lam je vraagt je af hoe dit zo kan maar eenmaal uit het veld geslagen staat er een ander op jouw plek…

zwerfvuil in de straat - of iemand kan bezemen - wordt een gezin uitgewezen ter dood veroordeeld of minder veel minder, tot de bedelstaf ga en vermenigvuldig u niet langer de familie klinkt wat raar onverstaanbaar en bij tijden zo agressief, is dat nu echt die fanatieke pater familias of doet hij zich zo voor de media ter wille te zijn?…

In de bushalte net om de hoek van de straat schuilt hij voor de regen die met bakken naar beneden stroomt tussen zijn benen een tas met zijn leven en nog wat kleding als reserve, voor het geval dat een brede glimlach verwelkomt haar als zij bij hem komt staan om te wachten op de volgende lijn zij snapt niet dat hij lacht beklaagt…

De wereld is van ijs Door dubbele, valse tongen Zijn wij uiteen gezongen Ik Dakar, jij Parijs De wereld is grauwgrijs Ik, troostvrouw, jij troostjongen We slaan op watergongen Meeuwen doen het gekrijs Dat ik niet van mijn lippen krijg Ik schrijf met schelpen in het zand Hoe of het tweepersoonsland heet Dat ik nu te verliezen dreig…