Alle inzendingen over verdriet

Deze vingers Deze handen Vurig hopend Hevig verlangend Vrouw/moeder/kind Doordrenkt... omdat niemand anders die moeite voor haar nam…

Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen Het kind in haar wil zijn en niet wegkwijnen in pijn Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen het kind in haar wil leven in vandaag maar ook naar morgen Nu wil het kind in haar graag spelen maar zij kan enkel spelen met de wind het kind in haar wil rennen maar Gestorven is haar…

Ik zoek je voetstap in de leegte, roep je naam tegen de wind. Ik ga naar plaatsen waar jij was wetend dat ik je er niet vind. Ik graaf herinneringen op, reis terug in het verleden om jouw grootsheid weer te zien in allerhande kleinigheden. Toch ontwaar ik stille troost, ondanks pijn en diepe smart daar ik je niet ver moet zoeken want…

Als mieren rennen ze door m'n kop Miljoenen gedachten, uit het niets Niet te stoppen Nooit rust in die kolonie, altijd rennen Door elkaar, over elkaar, buitelend Springend van de hak op de tak Stomme mieren, gedachteloos rennen ze rond Ik wou dat ik ze kon vangen Ik zou ze zo graag voor altijd vernietigen Ze blijven komen 7 dagen per week…

Ik adem je Ik voel, ik lijd je Jouw pijn, jouw hart bèn ik Mij rest stof Ik mis je zo Jij doet mij verweken Om het besef dat ik ga missen Neem mijn adem Met jouw lippen Opdat ik mag verstikken…

En ik zou wel willen schreeuwen: Hou van me! Maar dat doe je al.…

Het is zoals de pijnen die in de zomerse sterfte op zoek gaan naar de streling van de herfstse smart verdrietend en wegkwijnend de zonnestralen achter de wolken van een gebroken hart. Het is zoals het klaterend gelach in de zomerse nasterfte echoënd, nagalmend verblindend het verdrietende dal verstopt, verscholen tussen het kleurrijke…

Je staat daar ontroostbaar na zo'n moment en je voelt je of je verlaten bent er was iets moois dat is beëindigd dat constant je gedachten pijnigt. Maar dan opeens glijdt zacht en warm om je schouders heen een arm die je troost biedt en voelen doet dat je toch ook weer verder moet. Heel langzaam kruip je dan uit dat dal en weet dat de tijd…

Nog hoor ik soms jouw woorden in het cryptisch uur van de nacht als zwak nalichtende sporen aan het flonkerend firmament. Wij trekken parallele voren door de ruimte, door de tijd langs evenwijdige lijnen door de diepten der oneindigheid. Ik waad nu door de stilte die kwam toen jij verdween. Jij drukte jouw evenbeeld in mij af, spande met…

Je vroeg om een oordeel dat heb ik je gegeven in alle eerlijkheid mijn hart open gedaan in weten vertrouwen het kan de vriendschap aan alles mag worden gezegd omdat we elkaar verstaan het doet me nu pijn dat ik veroordeeld wordt omdat ik oordeelde met liefde en fatsoen jou veroordelen zou ik nooit doen ik blijf er voor je zijn…

Waarom heb je dit gedaan? Hoe kon je dit nou doen? Ik kan het bijna niet meer aan. Waarom ben je vreemdgegaan?…

Met verdriet sluit ik mijn ogen Wetend wat me te wachten staat Wat zo boven water gaat komen Is iets wat me niet koud laat Omdat ik eigenlijk hoop dat het niet wordt gezegd Ik ben bang als de dood Maak het niet bekend... Want als je dat doet verlies ik je voorgoed En dat wil ik niet Het einde is verdriet....…

dingen die gebeuren moet je maar mee leven ook al is het erg of je een persoon moet missen of iemand je aangerand heeft of verkracht je moet er allemaal mee kunnen leven soms lukt het niet maar je moet door kunnen zetten sommige dingen zijn gewoon te erg wat er gebeurd is je moet er over kunnen praten mensen kunnen waarschuwen…

Mag ik in je armen schuilen als ik weer moet huilen. Pak mijn hand, als ik naar je kijk, weet dat jij me begrijpt. Houd me vast en wacht, tot ik weer naar je lach.…

Mijn gevoel Onbekrast maar toch zo verloren Glans is helder nieuw Roest schraapt ‘t weg Belangrijke dingen een risico geworden Geen uitgang geen weg Wachten wat ’t lot mij zal brengen Volhouden tot we zijn uitgestreden Afgesloten einde…

Er is iets…. En ik moet het gewoon aan jou vertellen. Want ik vertrouw jou, Ik weet dat jij en alleen jij mij kan helpen. Maar je bent er niet.. Waarom ben je er nou nooit als ik je nodig heb. Ik wou dat mijn leven anders was. Net zo als de rest. Maar dat is het niet.. Soms ga ik in een hoekje Heel stil zitten huilen. Soms .. kan ik het…

je raakte me je roerde me uitzinnig dat ik eindelijk bemind zou worden ontving ik je liefdevol en mijn kringen weken hoekig en koud viel je dwars door me heen en mijn kringen raakten uiteen moge de zon ze verwarmen een bries ze verkoelen maar hoeden voor die steen die meedogenloos tegen de bodem slaat en nooit meer gaat…

mijn bloed vloeit zout als het grillige zilte losgerukt van de golfbreker zwerf ik met de witte schuimkoppen mee over zee schuimkoppen zijn onschuldig enkel mensen varen te ver eindigen als lege schelpen en worden platgetrapt op het strand…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel van het water en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten de vijver niet onberoerd…

Heel even weg Maar mijn hele leven verandert ik zag je nog liggen zo klein maar ongezond niet ver van de afgrond heel even weg maar daarna was de tijd gestopt net in mijn armen en nu in droefheid Verschil van 3 minuten Maar in mijn leven voor altijd Heel even weg Maar ik! Ik! Als je grote zus moest er zijn je beschermen tegen pijn…

Ik mis de warmte van je hart zoals dat mij kon warmen bij verdriet. Ik mis de liefde die je gaf zoals die mij deed zweven op de wind. Ik mis de symfonie die wij waren, nu vervangen door een eenzame toon. Ik, ik mis zoveel van je. Elke dag en ieder uur. Wij zijn niet zoals vervlogen, wij zijn ik en jij, Eenzaam en alleen…

Als ze ligt te woelen in een donkere nacht heeft het verleden haar weer in zijn macht. Wat er is gebeurd lang geleden, dat komt niemand te weten. Ze bewaart haar geheim heel diep in zichzelf. Naar buiten toe is ze flink, in haar hart huilt het kind.…

Ik lig hier ver bij jou vandaan Het regent Er is niks te doen En ik kan alleen maar denken aan jou Ik mis je Aan het zwembad lekker in de zon Iedereen geniet Maar ik niet Want jij bent niet hier Ik mis je In de bar iedereen aan het bier Iedereen is vrolijk Alleen ik niet Want jij drinkt altijd bier Ik mis je…

Onzeker, intens verdrietig en bang verschijnt met het ultra-dunne masker een onzichtbare film op mijn gezicht. Kwetsbaarheid die niemand doorziet, in het vooruitzicht een tijdelijk geheel. Pijnlijke warboeltheater in hoofd en hart, tragische harlekijnen wenen teveel. Het duurt mij even veel te lang het supervrouwelijke volkstoneel, het eenzaam…

Hey! meisje waarom draai je zo snel om wil je verdriet verbergen al weet je niet waarom Hey! meisje waarom duik je in elkaar je verlegenheid weet beter als ik je angsten evenaar Wil je dat ik je zo niet zie? wil je liever even niets maar meisje, ik weet het er is iets…

ben je er al vraag je en die schrijnende me kwijnende pijn van niets en nergens zijn slaat als een zeis in mijn lijf ik knik en verstijf…

Vroeger was mijn leven compleet. Een vader een moeder, wat wens je als kind nog meer. Ik voel me waardeloos, een meisje dat in de steek wordt gelaten door haar vader. NATUURLIJK doet het me wat. Maar voor je gevoelens uitkomen, nee dat kan ik niet, bang om in tranen uit te barsten, nee dat wil ik niet. Ik laat het rusten. Ik kom…

Zomaar… onverwacht, Iets kleins in mijn buikje zo zacht. Geschrokken… in paniek, Zorgend voor een hoop hectiek. Moeheid… verdriet, Nee, we willen dit niet! Een echo… nu wetend dat het echt zo is, Nog klein, leven… ik beslis. Je wilde bij ons zijn, Een keuze maken voor jou… zoveel pijn! Het leek een seconden, Besloten… je bent weg…

Het is zo stil zonder jou, het huis zo....leeg. Ik mis je, nog elke dag. Soms nog, hoor ik je stem, voel jouw warmte om me heen. Ruik de geur van je lijf, die ik zo goed ken. Zie de glimlach van jouw gezicht, je hand die heel even... op mijn schouder ligt. Momenten als deze doen jou weer herleven alsof jij nog bij me bent.…

de hartmonitor piept piept piept om je in leven te houden vandaag- je ogen staan bang de hartmonitor piept piept piept. tot het stopt midden in de nacht gestopt- met leven.…