Alle inzendingen over ex-liefde

Het heeft heel lang geduurd voordat ik eindelijk had begrepen dat je niet zomaar op reis was maar er tussenuit was geknepen. Waarom was je niet eerlijk en zei je niet waar het op stond. Je hield me drie jaar aan het lijntje en verder hield jij je mond. Je had beter eerlijk kunnen zijn, en zeggen wat eraan had gescheeld. Dan had je mij…

het zijn de uren die zij telt elke dag maar weer de vragen die zij stelt elke week weer meer de tranen die hij liegt zijn woord dat steeds blijft steken haar hart dat hij bedriegt en op den duur zal breken het zijn de keren dat hij belt zonder iets te zeggen de ring die steeds meer knelt wat valt er uit te leggen de lakens die…

Lieverd, wil jij mijn lieverd weer heel even zijn? Geen telefoon geen schone lakens en geen liefdespijn. Ik met mijn handen in jouw haar Vastgegroeid aan je brede schouders en je sterke rug En alle oude liefde weer in ons lichaam terug Nog even in ons bed nog even niet bereikbar Ik proef je zoete lippen en je warme huid…

op een dag was daar een jij zoet als ik en net zo vrij wij samen was als nooit tevoren wij samen, wij die aan elkaar toe behoren nu niet meer nu nooit meer nu allang voorbij maar nog steeds bij mij jij mijn lief ik maar nooit wij ergens in mijn hart lig jij geborgen ergens in mijn leven ben jij nog steeds verborgen…

In het begin kon ik zo om je lachen als je wat tegen me zei. In het begin kon ik me zo goed voelen, een stukje van jou hoorde bij mij. In het begin had ik nog kriebels als je iets liefs tegen me zei In het begin kon ik nog over je dromen Dat we samen waren, jij aan mijn zij. Nu lach ik niet meer zo als eerst en heb ik geen kriebels meer…

Mijn spiegelbeeld Is reeds geheeld Van zware klappen Mijn schaduw Is nog steeds grijs Van die ene, verre reis, Naar land van ooit En dan weer terug, Maar ik, Ik genees Nooit zo vlug.…

ik weeg uren in vergeten wil ze niet meer weten voel de warmte die er was kende je toen pas je hangt nog om me heen in heldere ogen en die lach hoor nog de woorden die me vragen je liefde altijd mee te dragen je koos voor stilte in het houden van, zweeg in alle lichaamstalen, zelfs tranen konden je niet overhalen op een eigen wereldplek…

je foto met jouw kinderen gaat terug de dekbedhoezen in de zak voor Polen ik loop nu heel alleen over de brug zoals jouw laatste woorden mij bevolen zo kort geleden nog deden we alles samen zo heel intens, alsof we twintig waren we gaven alles wat we deden nieuwe namen ons praten, lachen, strelen, kussen, paren jij bent als eerste uit ons…

Hallo, lieve vriend hoe gaat het met jou wou je even laten weten dat ik nog steeds van je hou. We hielden van elkaar 'n huwelijk was ons streven wat is er toch gebeurd dat je bent weggebleven. Wat kwam er tussen een ander of de kerk of was het allemaal je ouders hun werk. Wil graag met je praten weten waarom je me toen hebt verlaten…

weer zoeft het landschap langs je heen, de zon, een jaar geleden, scheen uitbundiger en liefde smeedde ons aaneen nu zijn we weer alleen, heeft ieder zo zijn eigen leven het geven aan elkaar is tot herinnering verheven je bent alleen op stap naar woorden en gedichten licht gebruind en knap ogen die je lach verlichten je straalt als…

Jij kondigt jezelf niet aan met een klop op de deur een onverwachtse donderslag Jij slaat toe als een paardenvlieg wanneer ik verzonken in het bad genietend van een glas wijn me langzaam volledig ontspan Op een droge plek bij mijn knie zie ik je komen van binnenin dwars door de huid het hoofd, de rug, de benen en zelfs vleugels? In…

ik zwaai trieste legehanden groeten je kijkt me aan, maar in je blik is geen ontmoeten je laat je niet meer raken door mijn woorden en gebaar het omgaan met me voel je blijkbaar als gevaar ik liet je achter me keek bij de hoek een laatste keer je lach, de felle ogen mijn thuis stond er niet meer je deuren zijn gesloten de gordijnen…

ik had me opgetuigd met alles wat dit leven gaf een stuk verleden in het graf zo trok ik aan de bel ik was geen del, wist dat je me graag geloofde beloofde me boeketten mooie woorden als ik maar bij je hoorde je raakte aan verdriet waarvan ik niet méér wist dan tranenstromen over wangen zette me in mijn geheim gevangen plukte alles…

ik mis je ik mis je zo zo dat ik niet kan denken alleen aan jouw handen je omhelzing je overspoelt me wat waren we passioneel maak me kapot ik kan je niet meer weerstaan nu heb je me pas echt je doet het steeds weer hou me vast wat heb ik jou gehad zoveel net zoveel als ik je nu niet heb…

De vroege vogels bakenen zingend hun rijkjes af, roepen me naar buiten Van slapen zwaar verlang ik lucht die koud mijn longen vult en warm het gewicht lichter maakt Vandaag zal ik eindelijk weten of ik uit buigzaam riet besta zich heffend van de platte grond terwijl de storm verdergaat of van afgebroken eikenhout…

Ik vind de weg niet meer En toch Elke keer weer Ga ik door Door met leven De weg naar jou loopt dood De afstand is te groot Toch ga ik door Ik geef niet op En ga op zoek Naar de top Doorgaan met leven En mijn liefde geven Aan anderen Zullen mijn gevoelens voor jou Niet veranderen Steeds zal ik eraan denken Hoe het was met jou…

Soms, heel soms, dan kom ik je tegen, boven op de gang als we elkaar passeren. "zal ik hoi zeggen" hoor ik mezelf overwegen, of zal ik me dan weer bezeren? Soms hoor ik het water van de douche stromen, als ik erlangs loop onderweg naar de toilet. Ik hoor mezelf dan denken "zal ik erbij komen", dan is de eerste stap gezet. Soms, soms…

ik vond de tijd terug mijn verloren gewaande tijd. in mijn dromen vond ik jou weer terug De liefde die mijn leven veranderde bijna volwassen ben ik nu ik zoek mijn gevoelens wonend in een klein dorpje alle herinneringen zijn er nog niets ben ik vergeten en ik wandel en ik droom en vind mijzelf terug in het heden genietend van deze voorjaarsdag…

Bolhoedjes en paraplu's het is allemaal rood om me heen oude gebouwen en een oude liefde het blijft maar regenen…

jouw ogen als sterren in die helder koude dagen toen de storm was geweken restten slechts mijn vragen jouw stem fluisterend hoog in kale bomen woorden zochten houvast een antwoord wou niet komen jouw handen bedekten de sneeuw zacht en zoet onder lage luchten was ons afscheid toen voorgoed…

Je zit in mijn kijkdoos. Het deksel blijft dicht. In Zweden misschien ben je later gaan wonen. Misschien ging je varen. Misschien bak je brood. Maar evengoed zit je hier achter een krant in het café om de hoek. En misschien ben je dood. Maar je zit in mijn kijkdoos. Ik kijk elke dag. En zie steeds opnieuw hoe je mij niet eens zag. --…

Niet alles is goed te praten niet alles wordt zo als het was soms kun je verdrinken in de meest ondiepe plas je kunt dan blijven proberen blijven praten en praten maar als de liefde over is zal ook dat niet baten soms moet je laten gaan al dat dierbaar wezen kan verdriet en tranen zullen er zijn maar daar wordt je sterker van droog…

Je laten gaan Ik sluit mijn ogen Als je uit mijn armen glijdt Stap achteruit, draai me om Voel de tranen vallen op mijn gezicht Ik voel de pijn diep in mijn hart Zoals een winterstrom Het bevriest mijn wereld in ijs De woorden ik hou van jou Bevroren in mijn hart voor altijd Nooit meer op mijn lippen Nooit meer in je oor Ik tril als…

Ga nu maar Praten heeft geen zin Alles is voorbij Tranen helpen evenmin Ga nu maar Het is gedaan Maar mijn liefde voor jou Zal nooit overgaan Ga nu maar En laat me hier alleen Het vuur is geblust Onze liefde is gesust Ga nu maar Tot een volgende keer Ooit op een dag Zien we elkaar weer…

als je haar verliest dan doet dat pijn je voelt je helemaal anders zonder haar te zijn steeds meer zónder haar je kan dat niet goed aan je voelt je een zonderling zo'n zonder-haar bestaan je krijgt hier en daar advies of een verwijzende hand je gelooft niet wat ze zeggen je zoekt het in de krant je hebt haar verloren dat knaagt aan…

Ik was jouw lente jij mijn zomer we waren zon je maakte me een dromer tot je verdween in een bel van sop; een lege hemel achterlatend, denk ik: jouw luchtkasteel gaat niet meer op.…

Een liefde dat was het Voor mij zo ontzettend diep Nooit in mijn leven had ik me begeven Op het pad dat liefde heet. Alles wat je me toen leerde Was nieuw en zo ontzettend mooi Dacht dat, dat voor altijd bleef Maar het is niet zo gebleven. Met al je kracht zoog jij me leeg Zonder dat je dat kon weten Dat heb ik me later nog verweten…

Ongelooflijk dat jij mij liet staan in de koude regen Of waren dat de tranen van ongeloof? Ongelooflijk dat jij mijn liefde niet meer kon beantwoorden Waarom Wat deed ik verkeerd? We hebben nooit problemen gekend Waarom hield jij niet meer van mij? Het is koud zonder jou De vraag doet meer pijn dan het antwoord wat kan het zijn?…

Woorden die blijven liggen en met de as en het stof van de vergeten liefde schrijven wat ze verliezen en waar het zwijgen kijkt en ik zie dat niemand met mij wil waken bij de droom die niemand wenst omdat hij niet meer geboren zal worden of beginnen met de woorden die de slaap altijd…

je bruint in het raken van de hemel tropisch in de rulle sneeuw kou heeft je gekleed mode warmt je strakke lijf dat alles van zijn handen weet je ging om te vergeten om even niets van alles meer te weten terug naar de bron om in de zon je eigen kleur weer te bepalen het afscheid moest sloot de woordenvloed waarin je niet kon zwemmen…