die grijs-blauw stilte eist

je blonde blik
die grijs-blauw stilte eist
je schouders iets gebogen
omdat je houding heeft
gelogen in liefde die verijst

je groeide in ontluiken
sloot de wereld buiten
pelde laag voor laag
je schaamte af en
gaf je voor het eerst

we reikten naar een
hoogte die geen einde kende
hemels was de weg erheen
jij ging, ik volgde alleen

ik heb het pad geëffend
voor wie komen gaat
onmogelijk is hartstocht
die in angst ontstaat

je maakt me onbekend
wist daarmee verleden schoon
maar je zult me altijd in je voelen
want ik ben en blijf je droom

Schrijver: wil melker, 25 april 2004

wlmelkerziggo.nl

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 1.156