Alle inzendingen over dieren

Het toont zijn kunstjes. Draait rondjes in de piste, terwijl de kinderen klappen denkt het aan het oerwoud. Ook een soort van circus met al die bomenkap en illegale teelten, nog maar te zwijgen over de jacht.…

Onze lieve schat ons zwart konijn Met op zijn neus dat witte vlekje Is bezig zijn laatste adem uit te blazen Hoe erg kan het sterven voor haar zijn Acht jaar heeft ze ons liefde gegeven Uitgeteerd kijkt ze me smekend aan Wil mij nog eens geen voer maar liefde geven Ach lieve baas het is zowat met mij gedaan Ik hunker naar je strelend aaien…

In helder water veel te zien visjes oh zoveel niet te geloven misschien ik probeer ze te tellen dat gaat helemaal fout want ben ik bij de honderd zijn ze allemaal stout ze zwemmen door en voor elkaar het zijn er wel een miljoen ze zwemmen notabene in een school en houden niet eens hun fatsoen…

Kom mijdt de kakkerlakken En vergeet even de faraomier Even lekker uit en doorzakken Een lekker wijntje een glas bier Kom neem de duurste chinees Lekker aan een grote ronde tafel Na al die glaasjes dubbel kijken Naar die ene kakkerlak bij het comfoor Een kakkerlak is razend vlug En faraomieren klein als een streep De chinees is vast wel…

klant is koning vandaar de klaver rozen linde lavendelhoning vast door een vaste gast gezogen dat zal een bij uit de zwerm zijn deze zuigers zijn aanschouwelijk wees prudent en vertrouwelijk want om door bijen met honing geloond dient eerst belangstelling getoond. en wie hun rust verstoort wordt met angelen doorboord van dichtbij en toch…

De dag is nog jong de mist hangt nog over de wei en de eerste die opstaat dat ben jij als ik naar je kijk een iel klein ding dan zie ik een teken van een nieuw begin nog zo jong en vrij geniet er maar van zolang het nog kan rennen en spelen kan je als de beste je kijkt al verstandig uit je ogen maar toch droom je nog even weg van…

Eigenlijk wisten wij dit wel; dit blaffen Van hem, het had geen zin, hij zou Vergeefs waken over huis en haard. Een blik zo trouw, maar wat voor een Trouw; achter de stok aan, rollebollend In het zand, nooit meer terugkomen, Ook nu niet, als je zegt; Blijf, ik had dit niet zo bedoeld, ik ken je, Je lag zo vredig in je mand, je bent…

een fjordenpaard zo sterk en fris, jah dat word een hele belevenis. pas 14 maandjes oud en nu al een hart van goud. je bent nog jong en moet alles nog leren, maar wij zijn vriendjes dus we gaan ons zeker amuseren. jij,VIDAR zo in de bloei van je leven,kan ik niets anders dan je alleen maar liefde geven. wij horen bij elkaar dat is een feit, VIDAR…

zag door de takken met het licht haaks daarop vloog een vogel door de straten met een hoge hoed op…

Handen als lege magneten, ze trekken iets aan, maar er is niets. Hart als een doorzichtig glas, het moet worden gevuld, maar er is niets. Ogen als gladde knikkers, ze moeten meedoen met het spel, maar er is niets. Huid als een nat zeildoek, het wil opdrogen en warmte voelen, maar er is niets. Stem als een orkaan, hij wil brullen en schreeuwen…

Onze tuin is een vogelparadijs met zwaluwen in het geitenhok en merels in de heg. De zwaluwen plakten nestjes, zo keurig en zo net, van stro en allerhande restjes. De grauwe vliegenvanger heeft zo zijn eigen plek. Hij wist nog waar het was. Boven de deur van de schuur, heeft hij zijn dakterras. En in de heksenbezem bij de deur heeft…

Gisteren weefde een spin haar web Uitersten van draden Met steeds een middelpunt Dat wacht. Driehonderdzestig graden Was de omtrek van dat onwaarschijnlijk uitgespannen vlak Waarin een kleine prooi de wieken gespreid Zich vastvloog terwijl de spin de bloedbaan brak. ------------------------------------------------- uit: 'Een toren van…

wie heeft jou lief als je het daglicht klauwt met ongetemde slagen als je knaagt aan blootgelegde schedels in het land van schaduwgras je misleidt de dood hoog in het zuiden verstilt de aarde naderbij grijpt breed de blauwe lucht wijd uitgestrekt in ‘t zweven volg de wind, volg je vleugels in het dalen van de dag vlieg, volg…

de meeuw heeft het wel gehad met zee duin en strand ziet ze krijsen slaan woest hun vleugels uit op Rapenburg Levendaal Hoogwoerd den Burcht Claresteeg ja op de Stille Mare burgers klagen zeg wat mot dat durven niet meer uit hun huizen een misstand net vele pluizen heden kan ik verklaren: geen tot gering presteren als meeuwenverschrikker…

Dit is het verhaal van Karel de Merel Stuntvogel van beroep en een echte kerel Hij stortte van toren, brug of viaduct Deed alles wat niemand ooit was gelukt Karel vloog de hemel in, o zoooo hoog Om vervolgens met een sierlijke boog Vanuit de wolken vreselijk omlaag te suizen Op weg naar benee, tussen de huizen Iedereen die keek verwachtte…

De molshopen zijn niet op ´n hand te tellen Een mol te vangen is ´n verhaal apart Je moet er boer voor zijn, van hoop vervuld Over z´n wei staren niets zien, wel voelen Riek in de eeltige knuist raakt hij aan blind vertrouwen Hij voelt ´m met z´n klompen aan.…

M'n Hond heeft mij verlaten, hij was altijd om me heen. Ik heb hem in de steek gelaten, nu ben ik gruwelijk alleen. Hij was mijn liefste vriend, om hem ben ik in tranen. M'n kaken zijn verkrampt, hij komt me nooit meer halen. Je mand is weg, niets laat meer zien dat dit jouw vaste plekje was. Ik droom je nog, je bent er weer, mijn hart breekt…

Oude dame gaat naar buiten met haar dikke bontjas aan ze gaat een avond uit, zegt dat ze fijn gaat stappen Joost mag weten waar, maar ze wacht wel tot het donker anders zien we haar misschien Heel voldaan keert ze 's ochtends huiswaarts om daar bij te komen van een lange ontspannen nacht Overdag ligt ze zacht te dromen en te wachten…

ik stond in de zoo met mijn kinderhand vol apenootjes geef mij geen klavertje vier of een ontvoerde edelweiss ik wil een aap hij moet Gust heten hij moet trommelen ik wil het live horen de banaan ruiken ik vang zijn vlooien hij krijgt nootjes ik stond in de zoo met mijn kinderhand vol apenootjes op het raam stond AAP…

-kleine ode aan een trouwe vink- als een vaste gast in onze tuin begroet ik hem in zijn eigen taal klinkt over en weer een vrolijk gefluit van twee bevlogen twinkelaars…

Hij heette Koko, zo noemen we de meesten, gewoon een dwergpapegaai en net als al die andere beesten, kon ie krijsen dat horen en zien verging. Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal dat we noodgedwongen een laken over de kooi moesten doen. Tot de laatste ademtocht liet ie van zich horen, vanmorgen echter lag hij met een gebroken…

in een al omvattende encyclopedie der gevleugelde gesnavelden stuit men in het centrale deel op diverse families mus de bekendste is wel de anonymus naar men zegt een uitgeproken domesticus meer nog dan de al zo huiselijke huismus de anonymi vertonen zich altijd alleen meestal echter ziet men er geeneen dit is verschillend van de goud-…

Ze graven nog in mijn gedachten zover ze denken te gaan dat ik ze ’s nachts nog in mijn dromen hoor. Nieuwsgierig is het geluk dat danst in een kooitje van breekbare vrijheid. Zo gluur ik en word begluurd door de meisjes die de wereld in handen hebben en zeker niet laten glippen.…

Ik heb een Turkse vriend Hij is erg lief en heel aanhankelijk Is niet bij me weg te slaan Zijn ogen zijn zo ontzettend mooi De ene als een diepblauw meer, De ander als het bruin van de bomen op de bergen Zijn haar is zacht en kleurrijk Helaas kan hij zijn poten niet altijd thuishouden Morgen gebeurt het. Morgen gaat hij onder het mes.…

lorre mag mee hij is onmisbaar en weet dat best maakt zich niet vuil zo is lorre niet hij waakt over de rest aan lucht of er geen tekort is tussen antraciet en morgen mag lorre weer mee en weet dat best…

nog laat vliegt zij in het lonkend licht en belandt na wat rondjes duizelig op de vensterbank ik draag haar met zachte hand naar buiten waar vlinderlief haar weg hervindt weer fladderend in het zwoele duister…

een hoopje zwart te groeien haren met wat wit ertussenin kan niet verbergen welke kleine duivel zij kan zijn met kleine klauwen die onbehouwen klimmen langs onbeklede benen om te komen spinnen dat ze van de pijn niet wist het spel wordt gespeeld zoals het haar is geleerd de eerste slag is raak de tweede om dat in te zien maar hoe…

laat de kevers maar kruipen hij richt zich liever op, schijnheilig met fatale vangarmen jager van de tropen bij vlagen kannibaal wiegend op lenige poten fopt en tergt hij de hagedis voelsprieten op een wendbare kop ogen meten de diepte van het veld tasten alles af wat dichtbij beweegt vaak roerloos in zijn schutkleur soms waggelt…

liefde en losse vlinders op je rode tongetje, zacht gespin zwervend in wol en roze maanpootjes diep in de nacht op mijn voeten tussen sterrenpluis lik je melk uit de vroegte, speels getjilp en lome luierzon een beetje dromen, beetje zweven, beetje heimwee naar de boom, drijf nu maar op knotjes wolken ik zing aanhalig de sprookjes…

moeder geworden kort geknipt en kaal geschoren geniet lucht in groene wei teken steken in donzig kale vacht mekkerend schurken verjaagd jeuk ontspant zo kaal en zuigend herkent het lam zijn kale moe maar net zo kaal geschoren had ik mijn moeder nooit herkend dus is een lam intelligent…