Netgedichten

netgedicht (nr. 12.737):

in de slobkopkous

klant is koning
vandaar de klaver rozen
linde lavendelhoning
vast door een vaste gast gezogen
dat zal een bij uit de zwerm zijn

deze zuigers zijn aanschouwelijk
wees prudent en vertrouwelijk
want om door bijen met honing geloond
dient eerst belangstelling getoond.
en wie hun rust verstoort
wordt met angelen doorboord

van dichtbij en toch afstandelijk
blijkt de honingbij echt gestoord
bestuift en betrekt haar nektar
van alles wat groeit en bloeit
het aroma van lavendel geeft naam
letterlijk voor zwendel en blaam

de wilde bij blijft wel bij één soort
niet zo primitief en in de war
zwermt niet - is sjiek en solitair
pak als voorbeeld de slobkopbij
echt een solitair met flair
neemt zonder zonder blozen of blikken
van alle grote wederikken
van boven en opzij
slaat het op in de slobkousen
hun wilde haren
waar deze bijen hun goedje bewaren

jammer alleen dat zij geen honing maken
nu weet ik nog niet of slobkopbijen wel smaken