Alle inzendingen over emoties

Wat ik in de hotelkamer vond was al van anderen geweest was van herinneringen doortrokken. Kanttekeningen die ook mij aangingen routes die, wat iedereen weet, naar verkeerde plaatsen voeren. Oude wandelpaden, niet de wegen die we willen vinden. In een gang uiteengezongen onbegrip. Ik had het kunnen zijn die daar zingt vol weemoed en herkenning…

met rommelende onderbuiken draaien wij ondersteboven In de maalstroom en terug verstrikt in het web van het zielloze zijn de altijd hongerende onrust schreeuwt naar alle moeders maar de borsten van de moeders zijn allang opgedroogd in de zo ontstane kraters verschuilt zich de valse slang vluchten kan niet meer en er is geen weg terug…

Je probeert te leven bij de dag maar die is ineens niet meer zeker als gisteren vandaag weer inhaalt lijkt morgen verder weg dan ooit bijzonderdag wordt regendag je blijkt een schijngestalte van wat je zou willen zijn op deze maandag zonder zon glijden woorden langs je heen je hebt ze niet eens gehoord…

In de nacht zag ik het voor me een liefdesgezicht terwijl ik tevergeefs zocht naar een hoogtepunt als schrijver was ik door diepe dalen en grote hoogten gegaan maar als mens bleef het uiteindelijke resultaat dikwijls achterwege omdat ik niet de middelen had om me met de liefde te bemoeien in de nacht kwam het tot de ernst van…

Heel zeldzaam was ons gesprek want de appelbomen bloeien nog niet al hoor ik die aanvliegende vliegtuigen zie ik verbeeldend aanstormende treinen. De nacht toont verzamelde herinneringen alsof er voor u amper nog toekomst was de kamer en ruiten waar u doorheen keek mijmerend over het geluk van ooit jeugd. Waren er nu echt wel gelukkige momenten…

Wat kunnen we nog wel zeggen en waar houdt onze kennis op ligt echt onderscheid tussen het goddelijke en menselijke recht de rede dat riet naast vaarten en rivieren ook naast beken groeit. Wat behelst een ander spreken opzoeken aanhoren en van de leefwijze getuige zijn of leren naar eigen keus. Welke deuren open jij naar het redenerende…

Ik weet nog hoe ik daar mijn ouders bezocht, hoe ze in een antieke woning woonden met een prachtige open haard hoe ik door de straten zwalkte, bij een boekenantiquariaat naar binnen loerde, kruidenlikeur in een ouderwetse slijterij verschalkte. Hoe ik boog voor het beeld van Anton Wachter en daarna een kroeg bezocht, met een keur aan bieren hoe…

Iemand is de dood ontvlucht zo gaat althans het gerucht al tijden loopt dit verhaal en ieder maal in een andere taal het is natuurlijk niet echt maar niemand zet het recht als je ergens in gelooft lijkt het of je zinnen worden geroofd Sinterklaas bestaat en Elvis is alleen te laat.…

Zoals tijd in het leven snijdt, Meedogenloos en zonder spijt. Zoals pijn en verdriet teveel kan zijn, In jouw leven het refrein. Zo ook weer kan er dat moment komen, Dat je weer in jouw dromen durft geloven.…

Verstoken van enig gevoel Verschietend van kleur als de zon Zonder reflectie of doel Regenboogkameleon Goed van de tongriem gesneden Palmt zij de toehoorder in Leugen tot waarheid verkleurend En onzin verbindend met zin Haar eigen idee fabulerend Getoonzet in valse akkoorden Ontwijkt zij zichzelf, formulerend Een watercascade van woorden…

Nu is nu, het enige dat telt als jij oprecht je gedachten pelt maak jij je minder of amper echt zorgen over het nu en over morgen. Dan weet ook jij ik ben geborgen heb vrije wil en eigen keus realiseer je dat ook heus. Wandel langs rietkragen geniet de natuur beluister de vogels ze zingen heel puur. Je mag echt gerust wat meer…

Ik ben gelukkig wijl ik mezelf 'n anders mens heb gevonden die mij tot nog toe als een onbekende was; hij heeft geleefd ver weg en komt nu ongeschonden te voren in de Herfst, die voor mij als de schoonste Lente is. Niet lang geleden was een volmaakt sceptisch man te worden, mijn ideaal; alle hartstocht vergeten, het leven kalmpjes wegen…

Hij roeide rond in scherven maar bleef uiteindelijk steken in zijn eigen spiegelbeeld het verleden leek vergeeld maar wilde toch niet sterven daarom wacht hij hoopvol op dat reddende teken al kost hem dat een hoge tol…

gloeiend verschroeiend hartverscheurend je ziel besmeurend zo moeilijk te keren ook al wil men anders beweren langzaam kan het je verteren Laat hem niet z’n zaad zaaien het zal zich in je verwaaien voor je het weet is het te laat wortelt het zich in je levenslust die alles verzengende haat wees je ervan bewust het is een valse…

Op de oude telefoon staat nog haar stem op het antwoorapparaat alsof het gisteravond was dat ze zei: Bel je me gauw Veel zou ik er voor over hebben om haar te kunnen antwoorden maar helaas kan dat niet meer daarom druk ik af en toe maar op de herhaalknop…

een liedje onvervalst ik hoor het telkens het lijkt gedragen door de wind een koude berkentak draagt een warm lijfje kleurig het borstje versierend het zwart ik stel mijn hart voor zijn tonen open hak de lastige knoop uit mijn levensloop - dit wijsje zo oprecht raakt me meer dan……

Laat mij jouw schoonheid bezingen Muze van zang en minnedicht Schijn je licht op alle mooie dingen En laat ze klinken als een gedicht Vertaal ze in de schoonste melodie En metrum als een gedicht betaamt Een welluidende muzikale fantasie Dat mijn diepste gevoel beaamt Geef ze vleugels in de hoogste wind Spreidt ze uit over heel de aarde…

Houdt leven schoonmaak ook in de natuur kunnen wij die krachten naast ook zwakheden billijken, natuur is soms net als wij wispelturig ontdoet zich van oud hout en licht onze pannen. De atmosfeer leeft en reageert, het stormt daar verschijnen de stoten en eerste takken pannen van daken zonder het geraas te staken giert het om de huizen op paden…

Soms word ik wakker, bang dat ik echt besta. Angstig tast ik de muren af, het bed, mijn nek en zoek mijn gezicht, maar ik kan het niet vinden. Trillend sta ik op. Ik doe het licht aan, trek mijn onrust aan en loop alleen op de sneeuw die mijn hart bedekt. Alles buiten is nog steeds zoals het ooit gestapeld is. Maar de wereld die mij…

Is wijsheid onlosmakelijk verbonden aan wat leven aanwijst oude koeien ook uit sloten durven halen. De veranderlijkheid van leven het waard aandacht ook aan het verleden puur een juiste reden te geven. Niets weten en alles vergeten kan gelukszaligheid naast depressies in hartkamers enorme armoe geven. Houd je niet van een rustiger gemoed…

Wat is Leegte is Een geluid dat langzaam afsterft Een holle galm Een herinnering aan een geur Voortvluchtig en kort Een pijnlijke kramp In je bed, in het donker Een zachtjes geritsel Achter je ogen Een timide gezoem Dat uitgroeit tot een geraas In mijn hoofd, in mijn handen, Die sluiten om lucht Die snakken naar lucht Leegte…

De nacht zaait uit en je beweegt langs oneven niemandsland alsof je hebt leren lopen tijdens een aardverschuiving. In de periferie wordt gefluisterd over de initialen van het donker zijn vingerafdruk op je lijf. Je maant jezelf tot overgave. Je bent een schepsel dat zich ontlaadt. Ooit zal iemand je val breken niet aarzelen, de hand…

na vele dagen en nog meer uren dacht ik plots even terug aan jou het was een tijd geleden… niet gezien of niet gehoord maar zeker niet vergeten je was diegene die mij en anderen kon laten voelen het leven is opnieuw begonnen bij goed verscholen doch ongelukkige momenten drong je binnen in menig hart het deed geen pijn je was voorzichtig…

Kwam je pas weer tegen in een miezerige regen een schuchtere groet vanonder twee paraplu's net of we elkaar nauwelijks kenden terwijl we een half leven als verleden hebben zag ze plots weer gaan mijn idealen van destijds met wat er nog van over is slaat de balans door naar onvervuld…

Is zij het hoogtepunt van goddelijk verdriet en falen? Is zij ontstaan uit de verdorven wreedheid van de natuur? Is zij wat overblijft als de bezieling der beschaafdheden ons in duisternis achterlaat om te vergaan in ons verloren zijn? Is zij de belichaming van het kwaad dat uit de diepste diepten van de meest afgrijselijke woestenij…

Alle angsten voorbij bij de waterkant in een vreemde stad waar narcissen groeien zonlicht de dag breekt eeuwig zwijgend in het universum van verlangen liefde heeft nieuwe woorden nodig waar wolken in gekte zweven zonneklaar nieuwe gedachten het leven samen zingen.…

Ik knip in oude lagen heden vervaagt in het verleden ruïnes blijven zolang stenen ze willen dragen het hart ze kan verdragen, ze geen kooi, geen zooi zijn zolang ze mooi zijn ze lijf en leden, ziel ze schragen.…

Mag ik even Mag ik gaan Overleven Overgeven Weer te denken Weer te staan Weer te wennen Te verkennen Hoe het moet Weet niet goed Wat het nu doet Hoe aan te pakken Niet weg te zakken Niet te slopen Recht te lopen Heel te blijven Niet te verstijven Het ontbreekt Nog wat aan moed Mag ik even Mag ik gaan Mag het licht Hier in dit…

regen tikt als morse op het raam hoe geconcentreerd ik ook luister ontcijferen kan ik het niet is het een boodschap van boven wil je hem dan zeggen dat ik hem ongelofelijk mis…

Vertel eens, soms ben ik nieuwsgierig Hoe je gisteren hebt beleefd Was je dag beperkt of juist zwierig Of vind je deze vraag onbeleefd Maar toch, vertel eens… Ik ben in jou geïnteresseerd Misschien ben je het met mij oneens Maar toch… heb ik door vragen alleen geleerd Vertel eens, hoe jij werkelijk over mij denkt En zeg mij oprecht de waarheid…