Over de troost

De troost slaapt aan mijn voeten,
want in winters wentel ik mij in dekens,
en niet in weeë heimweeflarden
die ijzig hard mijn hart verwarren.

Hij slaapt de winterslaap, mijn troost…
Dit huis, met warme binnenbuik, stilt nu het wrang verlangen
naar zoete oude dagen
waarin ik onbevangen
kind was,
en zorgeloos.

De troost slaapt, maar waakt over mijn verdoofde geest.
Want hij weet,
en ik, ik leer
dat geen deken ooit kan helen wat mijn ziel gehavend heeft.

Zo is mijn troost ontwaakt en warmt mijn voelen, tot ik slaap…

troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 365