Alle inzendingen over dieren

ik open de poort en de meerkoet blijft liggen in het wak bij de boot met witte snavels over eieren lopen op het kale vlot een constant gepiep van droge kogellagers waterkipkuikens voor een feestvogel is er geen betere kooi dan een zomers park het is nog donker er zwemt een meerkoet voorbij op weg naar het werk…

Les orenetes canten al sol dibuixen amb línees llargues, gracioses salten i cauen, vestides precioses bellesa ajunta i marca el seu vol. Les orenetes son músics de llum: jugant amb les ratlles, no paren les balles, ocells blancs i negres de tot un volum Amb fulles omplertes d'una obra llunyana, joglars sense mides D'un artista infinit…

dichtgevroren gracht uit het wak onder de brug vliegen drie eenden twee eenden zwemmen op het gestrooide brood af en meeuwenvluchten eenden weten zo goed om en om groen en bruin elkaar te vinden eenden op bezoek ze inspekteren de bloembak nog een keer broeden een koppel eenden vormt het vliegende schuim van storm en regen…

Je wiebelt op het blauwe water je hebt geen haast voor nu of later: 't is jou wel goed, je hebt geen zorgen voor gisteren, vandaag of morgen. Je draait je kopje naar de wind en als je soms een visje vindt dan pik je even met je bekje: het smaakt best lekker op jouw stekje. Ik ben jaloers op al dit drijven en zit daar nu wat van te schrijven…

De putter zat hoog in de linde en zong zijn liedje met plezier. Een kleurig bolletje en hier kun je die overal nog vinden. Ik floot terug in c-majoor; zijn kleurig kopje draaide rond tot hij mijn grote lichaam vond maar toch ging hij er niet vandoor. Tot hij een soortgenootje hoorde, een vrouwtje dat hem echt bekoorde: hij danste naar…

De V van vogels in de lucht gingen op wintervleugels heen komen met zomervleugels terug klapwieken zich zo een brug tussen seizoenen. De V van vogels in de lucht met enkel één ding in hun kop willen wel heen, maar niet meer terug en in hun lijf de harteklop van nieuwe nesten. Een V van vogels in de lucht waaiert vermoeid en afgemat,…

heel jong was ‘t raak heer op waterstand toevallig aangeland tussen Waas en Waak hij snuift hij snift zijne watertooi ijdel in de plooi ’t is paringsdrift druistig’ lelielikkers blazend en slikkend bruisend en kickend in drift echt kikkers van de slootkant op d’waterplant groos met hun kroos koters al een poos kwakend in hun…

Witte pluimen, lange hals, Schaterende kwebbel en hun beet niet mals. Waken als de besten raken nooit in nesten, want ze vallen op tijd aan, op uw kuit, of iets meer bovenaan. Kijk altijd in hun ogen, draai je nooit om, want ze zijn niet dom. Uw achterwerk en benen, dat is hen, een aanval lenen. Ga altijd met een stok, als je eten…

Vastgespijkerd aan een schuur Weert hij de demon Met een bol lijf en een duivelskop Dooraderde vleugels dragen hem In een stikdonkere ruimte Ontwijkt hij het spinrag Uit een grot vliegt een stroom op Grillig wentelende vlekken Een moeder kruipt over een wand van jongen In het staartvlies vangt zij de meelworm De vlieghuid plooit als…

Heeft een merel gevoelens, zingt hij daarom zo blij? Kan een mus ook huilen, tjilpen met tranen erbij? Kan een kraai verliefd zijn met zijn hoofd in de wolken? En kan een duif ook boos zijn als mensen het plein bevolken? Pleegt een zwaluw zelfmoord als hij niet meer leven wil? En als een pauw plots schrikt slaakt hij dan een gil?…

Zeer geduldig In de oneindige verte Wacht heel waardig Meneer de olifant Met reuze flapperflap oren Hij wacht Voor de oranje, blanje, franje Circustent aan de overkant Weldra gaat hij weer Zijn act opvoeren Midden in de piste Dwarrelen muzikale tonen Uit z'n gerimpelde slurf Weerkaatsend over de Rode stenen vloer…

Ik tik de taal Zachtjes vooruit Niet te vlug Poezenkind Op mijn schoot Op haar rug Ik aai pluizenbuik Kriebel kattenoor Hoor gesnor, sonoor Ik tik de taal En krijg een haal Over mijn hand Wollige warmte Nagelt mijn dijen Ligt nu weer in haar mand.…

in vliegensvlugge vaart scheerde de bromvlieg langs mijn bril de stoppels van mijn baard richtten zich op, toen werd het stil de boodschap die de bromvlieg zond: dat ik het luchtruim der insecten schond…

ze rolt over de vloer zit haar staart achterna scherpt haar nagels aan mijn trui (die nieuw was) is lief ze lijkt op me te wachten als ik thuis kom me te willen troosten als ik verdriet heb me te willen sterken als ik ziek ben in mijn verbeelding want onze kat doet toch vooral gek…

Mugjes zwieven vlugjes Zwoefie zwaf kleine zuchtjes Wind van hun zwievies Zwif zwaf vleugeltjes Foefie faf zwierelie Samen zif-zaf in het rond Zwottende zwapper Tot de maan weer komt Zwieven vlugjes mugjes Zwierelie, zwierela heel even…

Op een mooie lentedag, bleef mijn blik vastgepind, op een puntje in mijn tuin. Het groene tapijt, geurde naar opdampend lentewater. Het puntje trok mij aan, zodanig dat ik niet meer kon blijven staan. Met mijn blote voeten, over mijn groene lentebedekking, kwam ik behoedzaam dichter. Jaren geleden, had ik dat puntje ook al eens opgemerkt…

een veld van lichte donsveertjes openbaart schrijnende lentetragiek het bloederige woerdkarkas midden op het fietspad is niet te negeren mijn peeretende mond verkrampt mijn maag trekt samen kokhalzend vervolg ik mijn wandelroute rechtdoor naar huis waar het toilet uitkomst biedt uren later hoor ik luid gesnater zie helder op mijn netvlies…

Als mensen net zo trouw als honden konden zijn lagen ze vaak met hun hoofd op je voeten. Dat is op zich best fijn maar een mensenhoofd is zo zwaar; na een paar uur zou het voelen als verdoofd, een doffe tintelende pijn. Daarom kunnen mensen – hoezeer ze het ook wensen – zelden zolang trouw zijn. Het is daarom dat ik dan voor trouw…

de kleine witte keeshond plaste in het dorp Piaam wij kwamen er en keken naar de ganzen die zich volvraten voor de voorjaarstrek de hond sprong de auto uit en danste al plassend door het dorp van plek naar plek in zo’n dorp kan zo’n hond als vroeger leven overdag zijn neus na als een vagebond zonder zich te ver van huis te begeven bij…

Vanochtend zat er een kikker in een dakgoot heel hard te kwaken. Hij schreeuwde van de daken: “Idioot! Idioot! Wat moet een groene kikker in zo’n hoge sloot, met zo’n belabberd laagje water?” “Zeg kikker”, zei een jongeman, “Ik slaap nog en heb nogal een kater…kan het wat zachter? Of doe me een plezier, vertel eens rustig: Wat doe je eigenlijk…

Vlottende lichtstipjes Glijden vlammend roze Boven het bitterzout meer Een lauwe ondrinkbare bron Rijk aan algen, slakken, garnalen Zijn snavel zeeft de soep Besmet met rioolzeepsop Een mens zou van minder balen…

Arak stoere kater voor niets en niemand bang ik ga jou iets vertellen kom hier, het duurt niet lang Als jij bij mij komt liggen dan kroel ik door je vacht ik zie jou ook genieten jij geeft mij nieuwe kracht Om te genieten van elke nieuwe dag van jou en van je zusje had je dat gedacht? Soms hoor ik je miauwen heel hard! en dan weet…

De feiten als volgt: Op 27 oktober om 8 u. 's avonds terugkerend van Antwerpen via de E34, weinig verkeer op dat uur, verschijnt op 300 m voor me plots vanuit de Tielenheide op de rechterrijstrook in het licht der halogeenlampen een dier, laag tegen de grond, zich traag, bedaard bewegend, bijna snuffelend aan het beton. Genaderd tot op…

In een lieflijk holletje zit mijn kleine snolletje kijk daar loert ze om het hoekje Terra kom....ik zoek je Jij bent een pittig poesje met een eigen ikje lief eigenzinnig snoesje geef me maar een likje Nee.. niet aan mij knabbelen dat doet best wel pijn ja...je mag wel sabbelen dat vind ik zeker fijn Klein poesje, soms een katje…

Een wolf is als een huis waarin twee gaten gapen: een gat waar nooit een voordeur zat de holte van het keldergat. Door lege ramen kruipt klimop en wingerd binnen en neemt kamers in bezit. In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

Aan de waterkant rust een duif (zijn vleugels glanzen). Een duif is een edel dier (in al zijn gedragingen; vooral ook overvliegend). Een duif die eet (oppikken noemt men de wijze waarop duiven het voedsel tot zich nemen) koert (niet veel later). Een voorbij wandelende duif (en-toeval?-nog een; grappig). Duiven hebben geen oren (althans…

wie durft die hond bij zijn snuit te nemen wie grijpt hem bij zijn poten en legt hem op de grond zie het lijf, strak en gedrongen zie de tanden scherp en blinkend, waarmee hij een tegenstander licht verwondt wie durft met zijn hand in die hond zijn wolvenvacht te voelen die grijze stugge vacht die hem omringt als een aureool van bont wie durft…

De steenarend zweeft stil Ooit door een Romeinse steenkapper Op een wapenschild gegrift Nu hangt hij als logo aan de fabrieksgevel Het gekroond symbool Op een veer na uitgeroeid Door loodhagel en pestdamp Door boer en jager uit het gewelf geplukt Terwijl het biotoop krimpt Overleeft hij op karakter en op drift Cirkelend boven de bergweide…

Het luisteren naar hun onafgebroken geblaat wanneer de laatste kruimels uit de zak, want schapen zijn als mensen. Het nog even met de hand betasten van de wollen vacht, die stugger blijkt. Handen kijken beter. Het je zorgen maken dat ze in de sloot geraken en wat je ooit op school leerde bewaarheid worden zal. Het uit je hoofd praten…

Aanschouw mij, hier en daar, die bende Casselkoeien die louter bruin van haar, als zoveel bloemen bloeien, in ’t gers en in de zon, die, zinkend henentiet die, rood, het rode veld, vol rode vonken giet. ’t Is prachtig overal, ’t Is prachtig, hoe de huiden dier koeien liefgetal van vouwe en verwen luiden; ’t is prachtig hoe ze staan, gebeiteld…