Alle inzendingen over ziekte

Het stormt in mijn lijf, het stormt in mijn benen, het stormt in mijn armen, soms kan ik mezelf niet meer verwarmen. Het stormt in mijn hoofd, soms kort, soms de hele dag, dan hoor je niet meer mijn vrolijke lach, maar zie je tranen in mijn ogen. Storm in je lijf, Strijd tegen de pijn, Maar wat me nog het meeste bezighoudt, is, hoe kan…

daar lig ik in een klein kamertje, zo kwetsbaar en zo klein, is ineens de grote vraag, of ik er morgen nog zal zijn.. Wat is er eigenlijk aan de hand, begrijpen doe ik er niks van, Ik ging even mijn bloeddruk laten meten en hier lig ik nu dan.. Moet ineens knokken voor mijn leven, want het is zeer kritiek, ging eigenlijk alleen bevallen…

Een land vol mensen om je heen In de winkel om de hoek, overal op straat Overal zijn mensen, overal waar je gaat Mensen in de auto, op de fiets of op de been Een stad vol mensen om je heen In de supermarkt, de kledingwinkel In de witgoedzaak, de winkel van sinkel Allemaal in levende lijven, niet van steen Een bedrijf vol mensen om je heen…

Ik, bang voor het spook onder het bed... Kruip onder dons. Je weet wel, zo'n gevoel van, ons kende ons.. En dan de zoetstofwisselingstherapie die je te lijf ging met bloemenhoning, appelstroop, pastachoco en eenvoudige huishoudjam. Ik, ooit een vrije meid, ben een gevangene geworden van het beleid - een pario Wat ik liefkoos…

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan. Totdat samen noodgedwongen…

Woorden dringen zachtjes mijn gedachten binnen en wat als ze onverhoopt toch iets zouden vinden? Ik ben best erg jong nog.. en heb een kindje om voor te zorgen ..toch? Ach... het zal allemaal wel loslopen vast.. omdat een andere uitkomst gewoon niet in mijn leventje past. Tuurlijk denk ik er wel over na, maar pas als ik zou weten dat het niet…

Zij deed een schreeuw in mij groeien: De nooit gehoorde vissersschreeuw van het eenzame dier, dat door haar eigen zee wordt overweldigd. zij wast als de vloed en ruist met donkere vlerken dreigend als de branding. En sist verderfelijk als schuim.…

Te moe om te bedenken waarom Te veel hoofdpijn om te piekeren Te veel slaap om te huilen Weet niet meer hoe het voelt Om te rennen zonder twijfel Ben vergeten wat het is Te slapen omdat het moet Te moe om te lachen Te veel hoofdpijn om te dromen Te veel slaap om uit te gaan Weet niet meer hoe het voelt Om kracht te hebben Ben vergeten…

Een sigaret is een geweldig ding Hij gloeit en smeult en prikkelt in de bek en zonder hem is al het leven waardeloos is hij er niet je mist hem en wordt gek In situaties die wat anders zijn is hij je grote steun Heel warm en vol met echte geur geeft hij je nieuwe energie je leven kleur wie tegenwerpt die weet niet hoe je hem bemint…

Een lintje houdt haar lichaam samen, straks, denk ik, dwarrelt ze open, vergeeft me ; en haar gelaat volstrekt zich langzamerhand, ik beteken, ik beken haar met lange warme vingers die ik ontdaan over mijn handen trek. Voorzeker bestaat niets wat niet is en zij is alle vermoeden, ook van louter pijn, want alles ontgaat me, het gaat met haar…

Dood jij maar dood geef je bloot intense weerzin wekkende gruwel jij overheerst alomvattend mijn zijn jij negativist verbied mij te slapen, drinken, eten genieten, vergeten de dood is wat er op volgt groot zal jou overwinning zijn verdwenen pijn van het zijn klinkt als muziek in mijn oren ik geef me over…

In mijn koperen geheugen rent de archivaris rond, zoekt naar waarheid, desnoods leugen, labels liggen op de grond. Kasten worden omgestoten, grijze schimmel vreet het woord dozen zijn voorgoed gesloten niets is meer zoals het hoort. Schuldig zijn drie stramme heren, grotesk in hun driedelig pak, vernielend al het moeizaam leren, systematisch…

Zijn ogen spieden waakzaam rond in holle, grauwe kassen sliertige haren, verwarde baard geen weken zich gewassen Nergens rust noch veiligheid hij weet: ze spannen samen hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit ze kennen al zijn namen Steeds weer verschijnt een ander gezicht hij kent hun syndicaten vernietiging van heel zijn brein is 't…

Ze werd overvallen door gezichtsbedrog verkeek zich in de spiegel des levens keerde de rug naar God's woord en zag zo de zon ondergaan.…

Stemming Dit is een welgemeend gedicht heel zuiver en gezet in toon Gemaakt in waar ik woon Een schoon gesticht Daar is de werkelijkheid een droom En dromen komen en vergaan Daar vind ik inspiratie voor mijn tomeloos bestaan Daar flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

De zon langzaam door nevel omsluierd zich verdichtend tot een donk’re mist jij wist de weg naar een land, waar met warme zonnestralen mist verdwijnen kon je reikte me je hand hoopvol liep ik naar je toe talrijke, tastende handen plots verschijnend uit de duisternis je nam hen mee naar je beloofde land misschien leken zij minder sterk…

Hopeloos verwarde geest vandaag is niet gisteren morgen is toch al geweest kan je niet luisteren naar dat verdomde feest? Een kakofonie van stemmen waar komen ze vandaan 't liefste wil je wegrennen maar is het dan gedaan wil je ze ook niet kennen? Zal het je achtervolgen kan je je ogen sluiten zal je ooit zonder zorgen kunnen wandelen…

't Heeft me gegrepen en niet verlaten had 't kunnen weten niet toe moeten laten voel me door God verlaten. 't Heeft me geslagen goed raak gemept ga nu beraadslagen gevoel of recept niet meer weeklagen. 't Beest goed beetpakken en bevechten mezelf bijeenpakken en terugvechten nooit meer verzwakken. 't Is leven puur hard, maar…

Niet meer dan een lange witte streep op een bruingekleurde huid een litteken niet meer dan een schram op de ziel een litteken niet meer dan een weerspiegeling van pijn…