Vlucht
Zij wentelt zich in zoete vergetelheid
De wijzers van de klok zijn gestopt
Een vlucht uit de wrede werkelijkheid
De vlinder verschrompelt en verpopt
Zich terug naar haar veilige kindheid
Vermoeid dwaalt haar rusteloze geest
Teveel is haar doelloos kil en vreemd
Het vreet aan haar als een wild beest
Zelfs thuis voelt ze zich ontheemd
Dit gevoel pijnigt haar nog ‘t meest
Zittend op haar bed zit ze te wachten
In de hoop dat ze haar niet vergeten
Kruipt ze steeds dieper in gedachten
Vergeet nu zelfs haar dagelijks eten
Het zal haar laatste nacht verzachten
Geplaatst in de categorie: ziekte
ziekte 4.0 met 41 stemmen 
2.041
2.041
Geef je reactie op deze inzending:
spijtig dat jij al een tijd geen nieuwe gedichten meer schrijft,
de meeste vond ik wondermooi geschreven
met heel veel inhoud en recht uit je hart.
ik moet er ook een voor mijn boekverslag over drugs zoeken
en misschien mag ik deze wel van jou gebruiken?
het is wel niet over drugs
maar het past wel bij het boek dat ik heb gekozen.