Alle inzendingen over maatschappij

Betonnen woorden verzonken zinnen genagelde kreten ontspoord beminnen Rottende klanken gebroken verhaal een hek om de hemel gevoelens van staal De punten omhoog ijzeren spiesen het eeuwige raken de grip verliezen Instortingsgevaar verbreekt het geheel de grondslag doorgronden bouwt ieder zijn deel…

Ze komt binnen, haar voetstappen klinken hol en leeg in de lange gang, even lijkt ze klein en bang en naar lucht te willen happen. Ze knielt en prevelt iets heel zacht, en vouwt haar oude handen, een paar kaarsen laat ze branden, en het is alsof ze lacht. Niemand schijnt haar nog te storen, als ze begint te bidden, een paternoster ritselt…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Zelfs twee jaar na de invoering is niemand tevreden met plezier en weemoed denkt men terug aan de gulden we hebben ons flink in de financiële vingers gesneden toen Minister Zalm destijds die munt naar binnen lulde Veel bedrijven hebben hun prijzen gaandeweg aangepast in plaats van ƒ staat er nu simpelweg € voor allesbehalve de salarisstrook…

Toen ik een abonnement kocht op de duizelende carrousel werd ik achtervolgd en gezocht door een labyrint van witte duin Het wou me steeds toedekken met zand als sluipend deken Het hield me voor de gek, en wees me op de kermis van gebreken Ik nam toen mijn glazen ogen uit en zag de witte zandduin groeien maar blies ze weg met toverfluit…

geen files op de Waterweg alleen de tijd staat stil de boulevard, net aangelegd de horizon, onzichtbaar kil een wereld drijft voorbij beladen met containers een stil gebed, geen averij maar winst voor ondernemers ze varen uit, in stalen huid met vracht, vakantiemensen op volle snelheid ligt de schuit een droom met al hun wensen we…

Madurodam was tijdelijk gesloten het plaatsje kreeg bezoek van deze tijd toeristen raakten portefeuilles kwijt en lilliputters werden neergeschoten politiebusjes reden af en aan agentjes pakten kleine criminelen in minikassen was men wiet aan ’t telen moskeetjes zijn in vlammen opgegaan gevangenisjes bleken veel te klein en in de iele straatjes…

Eenden in de lucht Jager en hond wachten af Geen enkel nadert De mens heeft niet altijd door Dat ook hij soms wordt bespied.…

ben je te klein ga maar staan bal je vuisten breek de hemel laat je gaan tot bloedens toe proef de pijn smaak het bestaan het zijn leugens die je hemel prijzen als aan hun verlangen wordt voldaan ze blaten, maken makke schapen in het doelloos volgen van de herder op de hei willoos en niet vrij de kuddegeest van wij ik ben niet…

Het raam waar geen licht door viel Struikelde de plant naar beneden Waar schimmel hoogtij vierde En de moed op beterschap kelderde Melkte de baas zijn koe Zonder groene weide Graasde hij alles binnen Zonder blikken of blozen…

Opgewonden verklaar ik zonder tegenstroom in genade gevallen struikelend verder balonnen stijgen drijven af met stijl prijskaartjes bungelen vergaren interessenten ook in de fles blijft de klaarheid vochtig achter geschikt voor hergebruik bezin ik mij weer terloops sluipt het binnen vreet zich vast en blijft in de leeg gelaten holen…

Beton stort zich neer ijzer buigt en verdraait vormen keren zich tegen je wereldwijd verdwijnt in het niets kolommen staan verbeten recht resten van verdorven generaties uitgeproduceerde verwanten wachtend op een reis in het niets opgegraven toont alles zich in realiteit van de wording niet hier alleen, ook ginds samengaan in een episode…

Jaloezie maakt mensen cynisch Jaloezie spreekt uit hun taal Afgunst voert het nog een beetje, jaloezie, een nare kwaal. Niemand hoeft jaloers te wezen, niemand hoeft jaloers te zijn, wat de een heeft wil de ander, jaloezie braakt veel venijn.…

voedselketting... o een eeuwigheid van wachten ligt in mijn verschiet te schateren terwijl wij goedertierenheid plachten lijkt de persoon te verwateren de ontkende kant van mijn geest gaat een eenzame weg terug de ongewaardeerde vergezichten overtuigen hem vlug... gevolgd is het voorbestemde pad, de bestemming is bereikt maar als ik…

Hij kijkt haar met droeve ogen aan zijn hart zit even in een hoek het is weer tijd om te gaan het vliegt om dat uurtje bezoek Hij straks weer terug in zijn cel zijn domein van angst en vrees geen kleuren alles is naturel een ontmoedigende levensrace Toen alles nog het leven zelf was met het gezin leuke dingen doen nu elkaar aanrakend achter…

Angst De lucht lijkt haast bevroren nog net geen volle maan een knisper spitst mijn oren ik blijf gespannen staan Ik staar naar de struiken hoor er dwars doorheen ik kan een doodsangst ruiken ikzelf heb er nog geen Mijn ogen blijven staren ik luister hoe de stilte valt en ruik de angst bedaren nu een geweerschot knalt Jager een…

Veeg elk verschil van mening van tafel Haal uit de kast je mooiste glazen Vul ze met wijn of met bier van gember Laat ons drinken en zuipen als dwazen Veeg met het schuim onze prilste zonden Laat ons vergeten wat ons onderscheidt Laten we klinken op onze banden en standen Zijn voor altijd, voorgoed, verleden tijd Veeg met de drank…

daar waar bomen langzaam sterven stikkend gras van kleur verschiet zal de mensheid onkruid erven omdat het zaad geen wortel schiet daar waar mensen eenzaam sterven stikkend in hun eigen leed zal men zwarte kruisen verven omdat niemand dan nog namen weet…

Waar de zon niet meer komt staan jonge jongens gekromd en verstijfd te wachten een regenjas komt dichterbij zoekt toenadering wil je mij een wellustige explosie de zon is gaan liggen de maan naderbij kom maar hier ontspan je…

De ego's van nu gevuld doorregen en opgediend als warme happen in een slechte snackbar eenvoudig weg te doen in plastic bakjes en te overgieten met kleffe bende hun thuisfront hun ideaal hun passie om gevreten te worden zonder ooit te aanschouwen wie hen verorbert of wie hen uitkotst…

Winter in de stad alles koud, kil en nat verborgen in enge stegen weggedoken voor de regen zit, ligt, hangt bid, treurt en jankt een vervuild mens met slechts 1 wens: regen van de zomerzon…

In de hal leunt lui de inventaris Mannen drinken smakkend bier Dat noemen ze dan vrolijk vertier De forens vindt dat zoiets raar is Junkies ruzieën of zijn begaan Werkelozen vechten tegen de drukte Twee hoertjes die hem uit zijn haast wegrukten Laten de forens secondenlang staan Ze loeren daarna met schuine blikken Naar een Surinamer die…

Letters hangen als dronken draden Speelbal van de wind en van de tijd Als dons doorweekt met zure tranen Hopeloos op zoek naar rechtvaardigheid Lampen zwijgen als grauwe graven ’t Schijnsel iets te vaag en iets te wijd Verlicht de stad haar sluikse slaven Hulpeloos gehuld in zwijgzaamheid Gevels kreunen als lage laden Schuiven langs elkaar…

ik ben dichter dichter bij de kern verder van antiek en dichter bij modern modern past beter veel beter bij mij en ook veel beter bij deze maatschappij meegaan op de golven meezwemmen in de stroom maar niet afwijken van je eigen droom antiek is mooi mooi in je gedachten maar op antieke ideeen zit niemand echt te wachten…

je hoorde ooit de rattenvanger fluiten en liep toen joelend met de meute mee het oproerkraaien werd zowat metier het leven was een onvermoeibaar muiten je ging je aan protest en strijd te buiten was 't wilde rund temidden van het vee bestorven op de lippen lag het 'nee!' je had een mening en die zou je uiten fonteinen houden éénmaal op…

De rijken en de armen eten zelden samen Spreken niet dezelfde taal wonen ver in niemandsland De rijken kennen niet de wereld van de jungle op de straat Geld leeft in grote huizen hun kinderen doen aan cultuur en kunnen alles breken De straat is van het volk slechts de wet van overleven wonen in huizen zonder geld Hun kinderen zijn verdwaald…

Wie slingert dit bij Harold aan: Maria of ik-zei-de-gek? Restricties zijn niet neergelegd, dat valt niet te behappen, toch? Die insteek kies ik liever niet! Parkeer dit zaakje even weg maar iemand moet een ei leggen Ik noem: een Henk, een Antoinette Ze zitten in de leegloop nu Dat til ik over morgen heen maar zet het even op de mail;…

Of het moeilijk waaien is ? vraag ik de wind, of het een drang is, en wat hem drijft ? En hoe hij het vallen beschrijft ? Of het heerlijk schijnen is ? vraag ik de zon, of ze bang is voor het donker, het doven ? En wat haar vasthoudt daarboven ? Of bloeien niet het einde is ? vraag ik de bloem En of de pijn van in zichzelf te zijn, gesloten…

Wie maakt zich in dit land nog druk, niemand toch? Of er iemand verongelukt, op de grote weg, nooit meer thuiskomt, zeg maar, wie kan het schelen, niemand toch? Of er voor de zóveelste keer iemand wordt beroofd van zijn net gepinde geld, wie maakt het wat uit? Niemand toch? Als er voor de zóveelste keer iemand wordt neergeschoten, zeg…

Hoeveel tochten, zijn er nodig? Vraag het mij en ik zeg, geenéén! Ze zijn totáál overbodig, behalve voor de lopers alleen! Zij putten moed, zélfs uit de steeds kórter wordende stoet!…