Alle inzendingen over geweld

Ik sla de spijker op zijn kop, dat is maar beter ook, want sla je er soms naast, heb je in al je haast ‘n behoorlijk zere vinger!…

Wring je iemands nek om, direct in de doos Pest en tergt men je dag en nacht, niets loos. In gezelschap, best een aardige knul en wat joviaal Je slachtoffer vernederen en kwetsen, meestal verbaal. 't Laat geen bewijzen na, voor de dader erg handig Een bloedend hart, dat nog amper klopt, 't is moord!…

Wellicht zijd gij daar despoot die alles weet uw manifest vreet in evenmensen laten kruipen door overwicht zonder aarzeling eeuwig het antwoord heeft stuurt naar eigen plek nimmer struikelt over het verweer nimmer reflecteert: doch gij, doch gij, doch gij doch gij krijgt ook de eigen stek als ieder ander mens met één gelaat…

Toen straks zonder licht Je fietste en wandelde en omkeek en je toen Verstopte in het donker Toen hij snel licht Gedoofd toch vond wat hij zocht en Je zomaar sloeg en andere dingen Toen hij je pakte en ook Het licht uit je bestaan als een dief of erger Is toen altijd in het donker In je hoofd…

Vandaag verdeelt de buit van gisteren vandaag vereelt de huid van jou vandaag beslaat de ruit al gauw met de adem van de angst.…

Mannen die van mannen houden raken van de buitenlucht verkouden maar sommigen die op ramjacht zijn ontgaat geen spoor zij willen macht Wat weegt voor hen een mensenleven waar ze nog nooit om hebben gegeven Vrijheid nemen ze alleen voor zichzelf Elk die zijn eigen graf delft laat een ander er in vallen Voor een pleziertje naar de Wallen…

Vanwaar die lust tot cijfermoorden? Het is te infantiel voor woorden. Ik zie het aan met lede ogen en met steeds minder mededogen. (Gister was het weer zover. Het gedichtje Angstvallig/Valangstig was het weerloze slachtoffer. Vierengever gaf het een vier, zoals uit het scoreverloop was af te lezen. Het heeft iets lugubers. Je waant je op een onschuldige…

De reuze held denkt aan voorbije en komende overwinning 't heerlijke zoeken naar gevaar dat vliedt weer nadert zwerven door het bos dreigende rovers neerslaan met een opgeraapte tak in 't eigen vertrouwde huis enkel woest kijkend nachtelijke draken verjagen hij verslaat zijn grootste beloerder de duivel van zoete verbeelding nieuwe…

wij hadden door de honger geen ontlasting mijn broer en ik, vooral hij was een leeg pakhuis een vreemdsoortige bouwsel waaruit zijn botten tevoorschijn kwamen bij elke zucht soms vonden wij op straat een broodkorst daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters donker waren de uren, zwart…

Ik ging verhuizen, Ik vond Nederland maar niets. Ik dacht in Nederland blijven is voor bange muizen, in Nederland gebeurt nooit iets. Was ik maar gebleven, Dan had ik het niet meegemaakt. We hadden het samen veroorzaakt. Ik had geluk dat ik bleef leven. Ik ben nooit zo erg geschrokken, Opeens boem, aah en beng, beng. Ik was net als de…

Gebeten hond kijkt uit naar kuit om bitsig terug te bijten Geen mens komt meer het tuinhek uit zonder dat wijs te weten. Beter toch geeft men hond zijn worst opdat hij braaf gaat kluiven en voedt men hem met liever kost dan bitterzure druiven. De hond die toont zijn tanden reeds en grommend gaat hij bijten verscheurend al wat niet verwacht…

met tralies voor de zon gevangen tussen hemel en aarde verkleuren we in schaamte…

in het schemerlicht tussen mist en dauw loopt daar geruisloos iets met een touw zo stil dat het hier lijkt, plots zie ik iemand met een grote vuilniszak, angstig weet ik niet wat ik moet doen, moet ik het ontwijken of pak ik die klootzak. is dit de echte dader van de afgelopen tijd die mensen vermoordde en ze dumpte in alle koelheid…

Een kindsoldaat krijgt het bevel, te schieten op zijn volk een vrouw verwacht haar eerste kind, komt dan voor zijn vizier hij knijpt zijn ogen stevig dicht, zijn gezicht en zijn gevoel verblindt hij vuurt, een harde knal, daar ligt zij voor hem op de grond een moeder en haar kind ….dood maar niet…. gewoon. Een man tot op het bot verknipt,…

Hoe lang, Heer zijn wij godvergeten maar willen we toch nog zo graag volk van God blijven heten hoe lang nog mogen we teren op uw Naam zolang er nog grootmachten en hemelfietsers achter ons staan we veroorzaken zoveel leed en pijn bij onschuldige en bij ons zelf omdat we onze eigen vijand zijn onschuldig bloed kleeft aan onze handen U…

Ja, haar leven was verpest ze liep niet in 't gareel verloederde in onze maatschappij nooit enige liefde drank, drugs en geweld hadden het oordeel al geveld haar bestaan was hakkelend door het leven gaan hier een greep en daar een duw proberen te overleven collecte ging aan haar voorbij niet opgenomen in het systeem stierf zij reeds…

ik kon er niks aan doen ik werd zo plots erg boos ik kon er niks aan doen dat die jongen daarvoor koos hij begon me hard te slaan en heel hard te schoppen die jongen echt waar hij was niet te stoppen ik schreeuwde om hulp maar het leek of niemand luisterde tot mijn engeltje achter mij fluisterde hij bleef maar roepen vecht nou eens terug…

In Bern staat een steen met opschrift op een begraafplaats oud en Israelitisch GOTT WEISS WARUM geplaatst door Myria Dreyfus gelovige een bericht in wanhoop gespleten vol onbegrip voor de Allerhoogste In 1944 na de slachting van Arthur Bloch haar man 16 april 1942 veertig jaar rond reizend handelaar in vee goedhartig vreedzaam en bedaard…

donkere herinneringen verdreven door de wind duiken soms nog eens op als 't heden ertoe dwingt…

een zoon hangt zich op kan niet méer verdragen beelden tonen sadisme een moeder toont moed door te vertellen over de hel van het Russische leger als officieren afwezig zijn sidderen dienstplichtige soldaten door dronken waanzin…

ergens zal alsem zich een weg banen in ondergrondse stromen, vertakte aders van holle bomen onder de Linden of misschien wel naar het Leidseplein zal het vloeien langs muren van de metro terloops ontspringen uit een rugtas, voert het langs een draad onder rokken van ingelijfde of onderdrukte vrouwen ligt de oorsprong soms aan ieders voeten…

De nacht dat het allemaal is gebeurd. Iets wat ik tot op de dag van vandaag steeds heb betreurd. Met 10 tegen 1. Nee, dan blijft niemand op de been. Messen kwamen er aan te pas die nacht. Met 8 messteken ben je naar het ziekenhuis gebracht. Geluk bij een ongeluk ben je niet in je buik geraakt, anders had je de dag van vandaag niet meer…

Geweld schuilt achter façades gezichten schreeuwen achter muren de verwonding, ongewenst neemt de laatste jaren schrikbarende vormen aan.... Gruwelijke werkelijkheid achter een lange bruine stenen gevel onbeantwoorde berichten blijken uiterlijk eenzaamheid, die geen meester kent. Op het kermisplein dat "gruwel" heet schuilt onkwetsbaarheid…

Zo zag ik een erwt weifelen aan een stoeprand, de erwtenbloesem onzeker zijn naar welke wind haar dolle rose hoofd te hangen - en de bloesem nikte, er kwam een hand in handschoen haar bedekken, en de erwt viel, er kwam een schoen om op haar te staan. ----------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

dronken stappen knarsen het grind door een tuin zonder bloemen adem stokt van de dreun van een hand aan de klink de deur gaat open de rest op slot…

De dichter is maar blinde vlier, hij kreunt en zingt in de wind die in hem klimt In juni bloeiden op dat plein papaver en gentiaan (die elkaars geheime zwijgende geliefden zijn) Demonische kweekgras-wortels mokten ...Bloemkronen lokten duizend plukkers uit hun schaduw Woest doemden voerlieden op in hun maaidorsers van steen waarvan de stenen…

lag in bed te gapen echt bijna te slapen toen werd ik gebeld het was zinloos geweld ze zei ik kon het niet laten ik moest met je praten jouw luisterend oor daar word ik rustig door ik hoorde haar aan liet ook mijn tranen gaan zoveel pijn en verdriet voor mij stopt het niet ze is bang en verward haar stem zo apart ik ken haar…

brandstichting voor de neus. bange buik en wijde ogen geraken verstrikt met elkaar. vuur dichtbij warmt het raam op. auto’s ploffen als kastanjes. onmacht dirigeert de flatbewoners geluiden keren in nachtgewaad langzaam tot rust elk vuurtong krimpt, sist een groot risico uit. bijvoorbeeld ik in rolstoel…

Vrede is maar een woord al zo vaak gehoord. Nog steeds is er oorlog en geweld waarbij een mensenleven niet meer telt. Wat zou de wereld mooier zijn als de mensen vreemdzaam zouden leven met elkaar. Geen strijd meer of verschil tussen blank en zwart, arm of rijk, ieder mens is toch gelijk! Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord…

Jouw twee armen waarin ik me zo veilig voelde grepen me vast uit het niets Jouw twee handen die ik uit liefde en respect kuste stompten op m'n hoofd in om niets Jouw stem die me zo vaak gerust stelde schreeuwde dat ik op moest flikkeren Die ene avond veranderden drank & drugs jou in iets...…