Alle inzendingen over werk

Mannen met baarden vinden hun huis op zee, onder het sint Andrea's kruis. Zij bevaren de zeven wilde baren; om de Kaap heen zijn zij niet te evenaren. Hela, hola, hijs de zeilen. Wij weten van wanten, wij weten van het reilen. Wij zetten koers om de Goede Hoop. Ons hart ligt op zee en klopt sneller op wereld's zilte bloedsomloop. Mannen…

De koning van de KOU, die neemt het niet zo nauw Die nam vervroegd reces, kwam niet bij de les Geheel niet opdagen, was niet opgedragen. Keek ik naar het gras, wat weer net gemaaid was Kwamen madeliefjes boven in de zachter winterzon Terwijl dat toch eigenlijk geheel niet kon. Maar Koning Winter dacht dit jaar Niet alleen een…

Een lange geelwitte gevel glanst zacht, spreekt tot mensen, die denkend langs komen: "Hierbinnen wacht hout uit de beste bomen op kundige handen vol nieuwe daadkracht." In de winkel sluimert arbeidende macht. Stil gereedschap beeldhouwt vele dromen, wil de zoekende klanten doorstromen met een plan, dat iets toverachtigs betracht. Het echtpaar…

Klevende kleurige vierkantjes binnen rechte rijen zijn oude vertrouwde postzegels in plakboeken bewaard wachten na de reis van eens steeds op verstrooide uren met zoekende vingers en ogen hun jonge nazaten aan brieven en pakjes gehecht verspreiden zich naar alle kanten als dwalende herfstblaadjes hebben onwankelbaar vertrouwen om altijd…

De herders... Ze lagen niet alleen 'bij nachte' Ze wachten niet alleen het Nieuwe Jaar Ze trekken met hun kudde schapen waar gras in pol of spriet welig groeit Dichtbije natuur en einder boeit voor herders ogen Met eigen ogen zag ik ze in een gevel in hazenslaap versteend.…

Ontwaakt computers uit alle landen! Vergeet niet dat u met al uw bestanden de mens ontneemt nog mens te zijn. De mens die u voedt met specifieke opdrachten om zijn dagelijkse ongemakken te verzachten; en u zo de middelen geeft om zichzelf maatschappelijk overbodig te doen zijn. Ontwaakt computers uit alle landen! Laat u leiden door het…

Snoei afval restproduct van een reorganisatie als rook de schoorsteen uitvliegen of gelost worden in de rivier van de uitkeringstrekkers .…

De strijd is gestreden Het spel gespeeld Geen woorden meer gesproken Nu alleen maar in mijn dromen Geen spetterend record Geen finish in zicht Alles weg, in één ogenblik…

De kleine boer van morgen. De kleine boer heeft zorgen. De kleine boer heeft te weinig land. Melkt meer mans voor een ondermaats quotum contant. De kleine boer houdt van zijn vee. Houdt van Clara I en ook van Clara II. De kleine boer boert nu niet zo goed. Hij boert nog steeds, omdat hij boeren moet. Zijn pluimvee, slachtvee, melkkoeien…

De laatste bus op weg naar de remise. Een buschauffeur chauffeert zijn laatste rit. Routineus werkt hij tot de morgen. Begeleid hij leeggang tot de laatste zit. Elke dag bestuurt hij lijn tien. Glijdt hij dubbelgeleed tussen het drukke verkeer. Bestuurt hij zonder echt iemand te zien. Blijft hij tussen de mensen toch altijd een heer.…

Voor vandaag zit het werk er weer op Pennen in de dop Computer afgesloten, scherm uit Kijk nog even door de ruit Een werkdag is weer voorbij Nu de avond lekker vrij Bureau opgeruimd, alles aan de kant Pak mijn boodschappenmand Thuis wachten weer andere taken Zijn er hongerige kaken Als het aanrecht is strak getrokken Kan me de bank…

niet de ochtend of de avond maar de middag valt mij zwaar groente schoon aardappels geschild vlees gebraden alles staat klaar huis geboend kleding gestreken boodschappen binnen wassen gedraaid vuilniszak buiten bloemen geschikt wat knoopjes aan een vest genaaid dan neem ik even een rustmoment voel moeheid in ieder gewricht zet mij neer…

ontlast u van de haargel in kale levens, de zaterdagse wasbeurt van uw auto, de zondagse plant- en tuingewelven, de kater na het kotsen, het lied van de huilende buurman, de streep in ondergoed, de belastingdienst, reclamefolders, huis aan huisflora, uw prangende vraag onthaast u er is tijd om de ijzers van de dood in te vetten, de…

De dijk kent een leger dat integer Waakt; nimmer staakt als het water Te hoog blijkt te komen; de bomen Reeds heeft meegenomen in een Gevaarlijk drassig voorspel van een Storm die raast bij het luiden van De stormbel. Stevige mannen in oliejassen met Een spade in de handen op ferme Passen steken hun handen uit de Mouwen bij het ophogen…

Het woord viel stil gesloten lippen in een doofpot een ijzige entourage ruïneerde. Het gebogen hoofd zag het water naar zijn lippen maar waarachtig nooit protesteerde. Stil is gezegd waar het zwijgen werd opgelegd in een kring van medestanders. Gezocht naar loyaliteit een luisterend oor nooit bereikt want zijn opvatting bleek anders…

Zien ze niet Wat ze aan het doen zijn Zo maak je iemand Gewoon kapot Men let op jou Op al jouw stappen Het maakt onzeker Je voelt je rot Nooit eens gewoon Een complimentje Geen pep-praatje Of bemoedigend woord In plaats daarvan Vallen over kleine fouten Lullige dingen Randzaken Waar niemand zich aan stoort Maar weet wel Dat sneue volk…

Bronnen vertellen en onderstrepen volgen de maatbeker en strepen weg. Ingrediënten met zorg gemengd maar de resten fuseren als pioniers. Aangedikt beslag plakkerig als honing vullen de vormen oplettend tot de rand tegen verbranding van protocollen maar werven door gebak hun passagiers.…

Wie ben ik Ik ben een niemand Een stofje dat weg geveegd wordt Van de schouders van dure pakken In hun hiërarchie de onderste rand! Wie ben ik Ik ben geen persoon Maar een euroteken te veel Op de nota van het systeem In hun hiërarchie ben ik de hoon! Wat ben ik Een contractant, de zwarte Piet! Nummer zoveel die er niet toe doet Minderwaardig…

ze klimmen ’s ochtends torenhoog veilig voor weer en wind en zon achter stenen glas staal en beton urenlang ruggen kromgebogen over documenten papieren en dossiers ze zinken ’s avonds in stalen kooien naar diepe gangen van trieste treinen de helle van het heden ze heten jan en miet en piet ze zijn van het prikken uitgeput hebben uren…

zingen en afvragen waarom ik dat doe zonder reden door kille tempo's van lange haakse maar ook afgeronde lange gangen oftewel juist daarom saaiheid te willen doorbreken van en door eentonige tempo’s op eigen onbewust ritme waar ik later pas achter kom mijn gezang is juist niet eentonig omdat ik de hele notenbalk gebruik eerst de gang…

Er zijn mensen, die bergen verzetten, ik nog geen kopje Er zijn mensen die de hele dag ploeteren, ik kom hem net door Er zijn mensen die ik weet niet wat, presteren, ik doe niks Er zijn mensen, die alles uit een dag halen en ik? Ben altijd weer blij als de dag om is.…

In 't grote gebouw wachten en bekomen autobussen geduldig bezijden de weg der treinen daaronder zijn wijde ruimtes waar men doorheen wandelt met reislust of genietend rust gladde wanden hebben spikkels krioelend wit en zwart vervaagde tekeninkt kunstzinnig uiteengespat omringd door geestdriftig geloop bloeit bedaard zakenleven in nodende…

Als je het hebt gedaan, ben je blij dat je het kon. Stel je het uit, krijg je spijt dat je het liet rusten. Ga je er tegenaan, ben je blij dat je het hebt doorgezet. Zie je er van af, loop je kans het te vergeten. Dus ben je blij als jij weer wordt gevraagd iets onuitsprekelijks te doen!…

Ik zorg voor jou en voor jouw wezen probeer je lichaamstaal te lezen De voldoening die het geeft als ik plots even zie wie er binnen in jou leeft. -met Liefde-…

Eindelijk weet ik waar ik sta, ik heb een manier gevonden. En stel mezelf nu de vraag, hoe is dit allemaal begonnen? De bouw dan maar, geen opleiding gevraagd. Ik heb het aanvaard en sta nu op straat. Zelfgemaakt,.. stratenmaken werd mijn vak. Althans het eerste jaar, toen kreeg ik bouwvak. Elke dag was weer een andere…

Ik loop door de poort van de dode mergelgroeve de stilte spreekt vrijuit van arbeid die niemand kent niemand achterhaalt ongeschreven geschiedenis van hakkende slaven en knechten laat zich horen verleidt mij: aanvaard klakkeloos je dagelijks werk wees te lui om het geheim van elke broodwinning te zoeken.…

Ik heb nog nooit zoveel weggegeven. Ik had nooit zoveel leven in mij, wat iedereen in de wereld zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven. Ik was nog nooit zó mezelf, om te staan met wat resteert. Ik ben zij, die Al het leven waardeert en eert. Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…

Ik zal zelf moeten werken, om te laten zien, dat ik hoor bij de sterken, om te krijgen wat me is beloofd en waarin ik zelf al die tijd heb geloofd.…

Opgestaan. Ontbeten. Opgewekt weer dingen gedaan. Overleg gepleegd. Oudzeer besproken. Overeenstemming bereikt. Ontzettend veel hetzelfde gedaan. Ontevreden moeten aftaaien... Ook nog min of meer uitgejouwd. Oude kennis ontmoet! Over Toeval gehad. Opgeruimd naar huis gereden. Onder het eten mijn werkdag in een doosje gedaan.…

In knus aansluipende schemer laaien de vlammen van het smidsvuur vol arbeidsdrang, laten hun welluidende knetterzang langs aambeeld, handen en wachtend bier waaien. Om de schuimpul blijft rossige gloed draaien, trilt telkens blij verrast, dan even bang. Drank en schijnsel spelen de werkdag lang, willen de smeden met nieuwe smaak paaien.…