Alle inzendingen over emoties

nachten slecht slapen veelal in het donker staren wakker elk uur waar is het houvast de sterrenschakel mijn aanbeden maan… denken, wandelen liggen, weer opstaan verlangen om heelhuids voor de bui te schuilen van geluk te kunnen huilen……

terwijl het mannetje langzaam stram wordt en de boterhammen de kinderen omhoogtrekken compenseert de ongewenste panoramablik de verliezen die wij leden in de sectoren gras en bloem. Of wij het voormalige opperwezen kunnen overklassen door onszelf te upgraden naar een regeneratief organisme is een vraag die vandaag het zicht…

Waar is het land dat ik heb lief gehad Het land vol warmte en zonneschijn Waar alle mensen altijd welkom zijn Niet door afgunst, haat of nijd beklad. Ik herinner mij de stille vrede In stad, ’t kleine dorp of gehucht In groene weide onder blauwe lucht En nevelig bos dat de kim beklede. Waar is dat land waar elk welkom was Met warme groet…

Zij heeft in de nacht een kaars ontstoken voor iets waar ze innig op blijft hopen waar ze liefst als de dood over zwijgt dat niet sterven wil en een verlangen blijft. Smekend over het flikkerend licht; in tranen, weemoed en wanhoop lijkt het of ze schreden hoort nader komen en iemand een zwaar pak wegneemt boven het hoofd. Een stem begint…

Het is de wind die mijn doen en laten beroert Door fluisterende bries of met bruut stormgeweld Met zachte streling de zucht naar liefde voert Of met kracht onverbiddelijk zijn wetten stelt. Het is de zon die mij het schone leven toont Rust en warmte brengt waar ieder naar verlangt Een hart waarin het geluk en vrede woont Waarin elk licht te…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet. Pas als de avond de kim niet duister kleurt De nacht weer straalt met…

door vochtige muren van rusteloos huis gorgelgiert de wind geraaskal voorbij om en om en om terwijl vernederingen door kieren striemen kruipt zij in foetus onder drie dekens en een loden jas woest jaagt wind golven naar de kust smijt ze uiteen en brrrult geen weerwoord wordt gedulden…

De stilte in jou schreeuwt steeds maar weer Er is geen weg terug Een hand op je schouder ogen die je aankijken Een enkel woord is genoeg Maar het blijft stil in jou.…

Stil zit ik te zijn Zonder zorgen Vertrouw ik in het nu, Te zijn, het beste wat ik ben, Hoef niets te worden Of niets te zijn.…

Ik had moeten openbloeien de zon voelen, genieten van de warmte. De liefde grijpen. Mijn angsten verdrijven. De grond onder mijn voeten voelen, maar dit alles was er niet meer. Weggevoerd langs onbekende wegen, waar ik met een kompas niet kon komen. Gesluierd in een zwart gat, begraven onder onbegrip. Het stof verstikte mij, de adem werd…

Luister op het duin naar golven der zee Daar spoelen ondersteund door branding Verhalen van lang verleden met zich mee Verhalen van verre landen onbekend Met kusten van rotsen of palmenstranden Landen vol schoonheid zo niemand kent Daar in Atlantisch heerste enkel vree Geen haat of nijd verscheurde de band Helaas, ’t is verdwenen in…

Soms ben ik eventjes gebroken voor een moment niet helemaal zoals ik ben soms ben ik eventjes mezelf kwijt Soms zoek ik toevlucht in alcohol in drugs, en seks en ik geniet van elk moment Soms weet ik niet meer wat ik moet doen omdat ik niet ben zoals ik dacht dat ik was Soms kijk ik in de spiegel en huil ik om wie ik ben geworden…

vandaag ben ik stil ik wil de bloemen kussen die sussend wit, met gouden harten alle slechtheid tarten langs de openbare weg vandaag loop ik in de zon die aan hun jeugd wreed is ontnomen liefde kon het niet voorkomen dat zijn hart een moordkuil was maar langs onze weg naar vrede bloeien liefdevolle bloemen die vechten, tegen dat…

Ik beloofde mezelf dat ik de moed niet zou laten zakken, maar ik zag niet eens hoe diep de afgrond was. Ik beloofde mezelf niet te wenen, maar het water trad al buiten zijn oevers. Ik beloofde mezelf dat ik er me uit zou wringen, maar ik raakte meer en meer verstrengeld in het net. Ik beloofde mezelf een lichtpunt te zoeken, maar het was donkerder…

In het oorverdovend stille schreeuwt soms het woordeloze ongeduldig om een stem tot zolang zal de geest in cirkels blijven zweven op golven van thermiek vertrouwend op die levenskracht durf dan de krampachtige greep los te laten op het leven het binnenste zal naar buiten breken op de mooiste tonen van innerlijke muziek…

gedachten ze stromen als een rivier voorbij brengen een knoop in de maag want, o zo graag… de ogen willen sluiten gezond opstaan zon op de ruiten nog willen ontkennen niet weten hoe het verder zal gaan……

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Donkere gedachten zoeken wegen naar het licht. Een ziel voelt zich verlegen is voor even uit zijn gewicht. Een ik bezield met vrolijke gezichten zoekt zijn kracht die op een opbouw vertrouwt. Waar het licht geluk spiegelt op een goede levenstijd. Dat terugkeert wanneer de ziel niet meer door de duisternis wordt benauwd. Zijn het de briesjes…

Als ik heel stil ben zonder verdriet is dat ogenblik mijn favoriet toekomst wordt uitgesteld alleen het moment is wat telt Een ogenblik niets te hoeven alleen maar Zijn te proeven ben ik nu heel even stil zo bereik ik wat ik wil Alleen voor mij die zonneschijn ik ben ontketend , mag mezelf zijn Als ik beweeg en ontdek…

Zachte bries vertelde dat nog vele dagen de hemel blauw zou zijn voor jou en mij de zon zal schijnen. Vanaf vele perken schenen zonnebloemen madelieven lachten in gras op het gazon overal hing rozengeur. Op het water dreven zeilen tussen oevers wuivend riet toegezwaaid door wilgen spiegel van blauwe hemel die vertelde in een zachte…

ik kleed me uit maar voel me geen veder lichter ik dans ik dans door de waan van alle dag die van pijn en verdriet vooral verdriet ik dans ik dans door de zee van alle dag laat mijn vragen varen koester alleen wat is en dans dans door de dag die eindelijk lente wordt…

Wat is het leven, zonder liefde, zonder begrip men voelt zich alleen net of je in de put zit geen ladder helpt,zelfs geen eindje touw net zoals het woordje ik hou van jou. De wereld draait dan constant om zijn as maar wie weet, hoe het echt dan vroeger was want dan had men er toch vroeger toch iets geleerd wat goed ging of dingen die gingen…

IJler dan de mist om je heen ruisen troostende woorden als duurzame echo’s om je heen sluit je oren open je hart alleen daar wordt de kwetsbaarheid dunner en dunner en de stilte zij luistert…

Als ik niet bang was zou ik het durven. Als ik het zou durven zou ik slagen. Als ik zou slagen zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen zou ik het willen. Als ik het zou willen zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen zou ik slagen. Als ik zou slagen zou ik het durven. Als ik het zou durven dan was ik niet bang. ------------------…

* het leven leert wat zou ik graag toen ik jonger was dat geweten hebben wat ik nu ervaar wat zou ik graag nu ik ouder ben dat ontvangen kunnen wat ik toen niet gaf wat zou ik graag toen ik jonger was dat gegeven hebben wat ik nu mis wat zou ik graag met het weten van nu de jaren van toen nog eens overdoen wat zou ik graag…

Het is weer helemaal genieten. Zo zou het altijd moeten zijn: licht en vredig dus, alsof alles ineens voor altijd en nooit weer is. Geen lengte van dagen, geen gevoel van weg te moeten en te huilen. Nooit gaat meer iets voorbij. ------------------------------- Uit: 'Klein Diorama', 1974.…

Dat Amor en Eros verbroederen mogen En samen dragen de toorts van ‘t liefdesvuur Alsof ze leven in zelfde tijd op zelfde uur En ieder mens eens leren elkaar gedogen. Mensen als Venus en Apollo samen gaan In eensgezindheid het oorlogsvuur bestrijden De wereld van honger en ellende bevrijden Tezamen Ares en Mars door liefde verslaan Hoe…

Klem in het harnas met weke benen. Duizelingen in het hoofd. Over momenten die verdwenen. Waar ik in heb geloofd. Doorbreken van wat niet is. Stuurloos in de tijd. Mijn huid is het vernis. Dat is gehard in de strijd.…

Waarom zeg je steeds geniale zonderling vaderskind met je poëtische teksten moeder met moraliserende pretenties of dromer over je te jonggestorven ouders zelfs vanavond overdacht ik opnieuw mijn leven me koelbloedig lief door mijn stamvaders gegeven. Ik schets als kind leven blij met mijn schildersgerei. Ik waak steeds, heb zelden moeite in…

Ik kijk naar haar rug en zie een glimp van de zijkant van haar gezicht een gezicht, als je het ziet heb je alle schoonheid gezien die de wereld kent Geluk bestaat niet alleen in dat gezicht geeft de drang om te leven terug terug aan mij Op dat moment keert mijn geest In haar draai zit een wil die de werkelijkheid stuurt stuurt naar een betere…