Vreemde vrouw
Ik snuif je geur op
en kijk in je ogen.
Jij pakt mijn hand.
Dit is een bewogen moment,
Ik zie dat je van mij houd
zonder dat je me kent.
Tot mijn schrik ruik je vreemd.
Je praat raar en bent
niet als ik dacht
en mijn gevoel zwijgt
dat had ik niet verwacht.
Je bent een vreemde vrouw.
Het korte moment
waarin ik je in me
kon opnemen
dat mij voor altijd
een bevestiging geeft,
dat ik het recht heb om
hier waar ik nu ben
te mogen blijven,
is genoeg om alleen dankbaar
te zijn voor wat jij mij hebt gegeven.
Mijn leven.
Geplaatst in de categorie: emoties