Alle inzendingen over verdriet

Een roos die bloeit in de nacht is droevig en zwart haar hart is lelijk geschonden de ware weg der liefde heeft zij nooit gevonden. Haar blaadjes zijn diep gegroefd geen bij, geen vlinder, die haar sap heeft geproefd. Door de morgen wordt zij nooit bedauwd geen hand houdt haar zachtjes omvouwd. Zo schuwt zij ieder daglicht dekt met een…

Verscheurd door angst, pijn en verdriet zo ken ik mezelf niet Voor anderen rechtop, het hoofd geheven maar diep van binnen gebroken en vol beven Lachend en roepend: "Alles komt wel goed" maar innerlijk zit ik zonder moed Ik heb gefaald en ben niet goed genoeg ondanks mijn vechten, ondanks mijn gezwoeg Hoe kan ik ooit zijn wat van mij wordt…

hoe gaat het goed met jou ook goed de waarheid zorgvuldig vermijdend praten ze over koetjes kalfjes zeggen gedag vervolgen hun eigen weg leeg van woorden vol verdriet…

kleine stapjes op het tapijt zo stil dat niemand kijkt de kleine val niet ziet van een mens in opbouw te wankel voor verticaal het groot geluid, daar waar de zachte schedel kraakt tegen het houten geweld van de schuldige eiken kast zonder waarde, zeker na vandaag klaar voor de brandstapel en dan opnieuw de stilte geen wijzende vingers…

Al de hele week trek ik mijn haren uit m'n hoofd, omdat ik weet, dat je nu bij hem bent... voelt mijn hart aan als verdoofd maar ja, het is en blijft je eigen vent... Stikjaloers, omdat hij bij je is, kan mijn verdriet niet langer verbergen, voel je dan niet hoezeer ik je mis, hou toch op me zo te tergen... Maar ik weet het, je…

de bomen druipen van verdriet ellende moddert tussen wortels tussen tenen sompig riet, ween niet ween niet wolken zwelgen van de tranen en het regent open kranen van een somber droevig lied dat geheel geen uitkomst biedt waarom niet jij wiens wil geschiedt…

des ‘s nachts doorsneed de maan het venster vlijde zijn tranen op ‘t mij lege bed ik was de droom (die mij gejaagd) ontvlucht toen ‘t kaarslicht na een lange tijd uitdoofde was ook de maan zijn weg gegaan probeerde ik alsnog de slaap te vinden te zwaar bleken de stenen op het koude laken met naast hen scherven van de dode droom en ik omhulde…

jouw ogen kijken langs mij heen je spreekt een vreemde taal. ik verscheur de stilte. vanmorgen... vanmorgen ging jij met mijn dromen aan de haal.…

kruipend meter voor meter in deze dreigend donkere grot. In paniek schreeuw ik "mijn god ik ga aan mezelf kapot".…

ik heb geen zin meer in het leven. geen zin in al het gezeur. zin om van de wereld te zijn. zin om dagen in bed te liggen en te huilen...…

Nee mijn hart, huil niet Ze is weg, ze komt niet Nee mijn hart, schreeuw niet Ze heeft je hand losgelaten ze heeft het niet gered Nee mijn hart, bloed niet ze zit op een mooiere plek Nee mijn hart, breek niet draag haar in je hart Kijk omhoog en adem diep Bedenk een reden waarom alles zo verliep..…

Nee ik zal je nooit laten gaan Diep in mij zal je voort bestaan Ik zag je natte traan, ik voelde je om mij heen Zachtjes wou ik je hand pakken en kussen Maar je verdween.. Je zult nooit meer zijn dan een droom Ik zal misschien zonder je leven Maar nooit zo veel om een ander geven Je gezicht zal nooit voor me vervagen ik zal verder…

Tranen van blijdschap, tranen van verdriet. Tranen van woede, tranen van een moeder. De dag dat ik mijn pasgeboren babies in mijn armen hield, huilde ik tranen van onmetelijk geluk. Toen mijn man onverwachts overleed huilde ik tranen van pijn en ongeloof. Door het verraad van een goede vriend huilde ik bittere tranen van woede. Deze…

mijn ogen liggen in de regen jouw voeten verloren in de nacht dragen mijn vragen weg op een spiegel onder mijn ogen diepzwarte schaduwen kleur van verbrande bloemen als krijtrotsen in zee breekt mijn stem brandt als een witte maan op de lippen jouw schouders dragen de schemering van straatlantaarns hun schijn vloeit in…

Vol met verdriet. Alles opgepropt. Maar toen, toen kwam jij. Bij jou kon ik alles kwijt. Alles heb ik los gelaten. En nu, nu is het stil van binnen. Heel stil. Maar daar kwam een einde aan. Jij, jij kon het niet meer aan. Teveel gehoord en gezien. En toen zat jij vol. Alles opgepropt. Ik wou nu degene zijn bij wie je alles kon loslaten.…

afgeschermd door fluweelzwarte nacht waar randen zwaar in horizon vallen hermetisch samenzweerderig het zwijgen muisstil de uren van een zomernacht luid tikkend in het niets aan de andere kant wordt snel door eerste tastende straal van de zon de klok geslagen zó dat de hemel dreunt taal als glanzende lichtcascade woordschuimend zich op…

Gedwongen om te blijven, In een gat opgesloten, Verdoofd en verzwakt. Meer is er niet! Geen woorden wil ik meer horen, Geen ruzies wil ik meer zien. Geen pijn wil ik meer voelen, Geen leven wil ik meer lijden. Alles is aan mijn neus voorbijgegaan, Het geluk, de hoop, het verleden. Omringd door mijn tranen, Gravend naar de zin.. De…

je was mijn familie je was voor mij mijn eigen bloed en vlees daarom kan ik het niet begrijpen en moet ik weer huilen als ik dit weer lees ik was nog klein ik had geen besef en laten we maar zwijgen over mijn lef ik durfde niets te zeggen, liet toe wat je deed het moment waarop het telkens gebeurde, is iets wat ik nooit vergeet ik…

Over de nerven van de houten vloer kruipt schuchter licht. Tevergeefs; jij zit daar met je ogen dicht. Resideer je nog steeds in je lege pauwenkamer gelijk de vorst van een voormalig rijk? De metronoom tikt verder. De musicus speelt niet. Zijn handen zijn verstard in uitvergroot verdriet.…

tranen ze worden geboren in de mooiste ogen. Ze leven op de zachste wangen, En ze sterven op de lekkerste lippen. O was ik maar een traan van jou...…

Soms knapt er iets in je leven En gaat ineens van alles mis Datgene wat je ooit zo lief was Verdwijnt in totale duisternis Verlies geen tijd met tranen Blijf niet hangen in je pijn Maak jezelf nu geen verwijten Over wat had kunnen zijn Het leven is het waard te leven Dus omarm het met heel je hart Want tussen al je pijn en tranen Wacht…

Jullie hadden het zo graag gewild het mocht echter niet zo zijn Een lange tijd overheerste vooral het gevoel van pijn Jullie verdienen het ook vindt een ieder en jullie zouden zeker goede ouders zijn Ik hoop dat jullie inmiddels inzien; zonder kids kun je óók gelukkig zijn En wie weet op een onverwacht moment gebeurt er toch ineens…

De klap was harder dan gisteren weet niet wat het is.. Praatte mezelf gisteren moed in dat het niet waar kon zijn.. De dag daarna beseffen dat het dus de harde waarheid is doet pijn.. Gemengde emoties, voel me verdrietig, boos maar vooral misbruikt.. Voel me vies waarom nog douchen, krijg de viezigheid er toch niet uit.. Zit nog allemaal in mijn…

kijk haar maar niet aan ogen vliegen alle kanten uit achter oogkassen geen houvast uitgesleten in kijken van de wereld beelden hangen te wiegen voor haar ogen onherkenbaar gaan ze voorbij objecten schitteren wazig in de mistigheid van beeld…

wat gaat de tijd toch snel de jaren gaan voorbij en herinneringen vervagen wel maar mijn gedachten, nee die staan niet stil nog steeds slaat mijn hoofd op tilt naar vroeger, naar alles met jou wat nu mijn leven beheerst mijn ziel aan stukken slaat maar niemand voelt mijn pijn waar was je toen? en wie, wie wil er nu voor me zijn? dacht…

Onze Liefde was sterk, Onze liefde was en is hard werk, Onze liefde was mooi, Onze liefde is de laatste tijd een rotzooi. Onze liefde was leuk, Onze liefde is nu bijna een breuk, Onze liefde gaf vaak problemen, Onze liefde had dit ons niet moeten ontnemen.. Het is mijn medeschuld, Maar van jou meer schuld, Want jij wilde er niet aan werken…

u weet wel zij ik die hier altijd samen kwamen ze friemelde zo lief met haar laarsjes terwijl ze in tolkien las we woonden in de baarsjes u weet toch wel jullie zeiden poeslief lekkerding die ik op het surinameplein opving terwijl ze haar gezicht kwijt was met al haar spulletjes om het er weer op te doen u weet wel de schat voor wie…

jij bent nog steeds in mijn hart maar jij laat mij niet los en ik weet niet meer, maar jij blijft toch altijd bij mij hoe ik alles wend of keer jij blijft bij mij als een stukje van mijzelf ben jij van mij en ik laat jou toch nooit meer gaan ook al ben je van mij weg en ziet niemand jou meer ik hou van je...…

Mijn wereld viel uit elkaar Toen jij mij zei dat het over is. Je was voor mij niet meer bereikbaar. Ik ben voor jou enkel een leuke belevenis. Slapen is er niet meer bij. Er is niks meer om wakker voor te zijn. Want dat van ons is voorbij. Want dat tussen ons was enkel schijn. Ik schreeuw maar heb geen stem. Ik kijk om me heen met m'n…

Kijk naar me, ook al zie je me niet. Kijk naar me, en zie het verdriet. Kijk naar me, ik weet dat je niet meer van mij houdt. Kijk naar me, want ik weet dat jij me nog wel vertrouwt. Kijk naar me, ook al doet het pijn. Kijk naar me, en ik zal bij je zijn.…