Alle inzendingen over actualiteit

ik heb de was waarin ik in jouw handen gesmolten ben er nooit meer af kunnen wassen zij plakte niet maar bleef ons verrassen je handen kenden mijn huid als geen ander vingers heelden cellen en vaten waarbij schade door het leven werd opgeheven nooit ben ik zo zacht geweest als bikkel kon ik genadeloos stuiten een gevaar voor…

Momenteel beid Ik mijn tijd In de luwte Van de strijd Tussen mannen Uit kiev odessa En donjetsk En denzel en Red blue and white Versus blue and yellow Met oranje boven Ste beste geheid Het lijdt Geen twijfel Dat europawijd Het Eka leidt Tot zapige Zongebrande zondige Broeiende en broekloze Minirok penisnijd Waar je ook…

De heer Pieter Omtzigt, u Komt voor mij Dicht in de buurt Van ‘De Christus’ U neem die C Van het CDA Dan ook mee In uw nieuwe partij Partij ‘Omzien” Waardoor De burgers Maximaal beschermd worden Tegen de fratsen De onfatsoenlijkheden De zonden van de overheid Hun schuld, hun schuld hun grote schuld En de Here, de Here Zag dat…

jij bent geen fantoom in een uiteenspattende droom van fragmentarische liefde jij had strelen en struwelen als hogere kunst in het assortiment adoreren jij zalfde preventief beurse en kapotte plekken die de levensspiegel liet zien sloeg bruggen van liefde als afgronden niet begaanbaar waren in heilzame ontmoetingen voelde…

we hebben de vingers gekruist elkaar in de ogen gekeken zijn daar gebleven zonder afscheid te nemen ik heb jouw energieën gevoeld in een aura van liefde de hemels bewoeld in een respectvol eindeloos genieten wij zijn niet voor elkaar geschapen in samen slapen kunnen wij als rolmodel er iets heel fantastisch van proberen te maken…

Het was een mooie dag Ik stond in een veld Er was iets dat ik zag En ik stond versteld Hoe vertaal ik dit naar woorden Was het eerste wat ik dacht Ik was even sprakeloos Door de onbeschrijfelijke pracht…

Gert en Hermien uit Ènske, Tukkers oord Bekeerden zich op vleugels van gezang Tot de EO, al duurde dat niet lang Ze vielen door de mand - maar wat mij stoort Is dat men Omtzigt, mede-Enschedeeër Bij 't CDA uitmaakt voor Farizeeër ................................................................ Al trok hun docu twintig…

het was of ik het zwart bruine rotsblok hoorde spreken in het aanwakkeren van een ijskoude wind er werd ons geen uitzicht op warmte gegeven in het donker ogende gat dat als opening sprak in strak staccato geselde wind het gesteente waar de vegetatie het liet afweten zonder enige vorm van houvast nog sluipen restanten over…

Kent u ze nog die duiven op de dam Ze namen snel een ongekende vlucht Er was geen vuiltje aan de blauwe lucht Totdat er bliksem en gedonder kwam Hun zwanenzang verstomde met de jaren Net als de eerbied voor hun grijze haren…

ik hoorde hoe haar aria brak en in een waterval muziek naar beneden stortte nog was haar lied niet teneinde omdat tonen meanderden tussen oevers van kunst juist die weidsheid en rust bleek het juiste antwoord te zijn op de apotheose die opgebouwd was boven daar in het ijle waar nevels in speelse composities kierden uit nog…

Met indrukwekkende Latijnse namen Is elke bloem of plant er opgesierd, En reken maar dat het er telig wiert Dankzij het werk van louter vakbekwamen. Elk raad ik aan om er eens rond te lopen: De Hortus Bonaticus is weer open.…

ik heb in je hand en pols lijnen zien lopen van alle sterrenbeelden in een niet te lezen schrift zonder enige uitleg in zachte rimpeling volgen zij huid en gewrichten ronden en kruisen elkaar op tal van manieren het lijkt alsof de schepper de belangrijkste delen van ons gezondheids dossier te kijk heeft gezet waar kleine wetenschappen…

Een vrouw belandt met auto In een sloot bij Simonshaven De lezer vraagt zich af 'Hoezo, Werd zij onwel, had zij dan dorst En wilde zij zich laven?' Schoon en amper twintig Op de voet gevolgd door raven Die niet weken, bumperklevend Tot zij plots gas gaven De lezer weet nu van de hoed Maar nog niet van de rand Hoe zij die dinsdagochtend…

ze schaduwden mij als donkere vlek een paar steelse vogels nog maar net vrij van hun nest geen driftig en schichtig op en neer gevlieg maar eindelijk een weer volwassen wiek ik zag heerlijk alerte koppies oogjes gefocust op een tweede huis de bruidsluier als thuis nog is er vaag een empty nest syndroom activiteiten zijn vaak…

Je hoeft geen monnik te worden, om Zen te kunnen waarderen. Zen is met aandacht leren. Is het leven proeven. Is mediteren. Laat elk terras uw Zendo zijn. Elke brasserie. Elk koffiehuis. Elk goed en beter restaurant. Elke winter- en zomertuin. Voel u er van harte thuis. Geniet van Panamese koffies, die barista's componeren. Van mooi…

heb weer eens lekker achterom gekeken en ben niet afgegleden maar het niveau waar ik toen op stond daarvoor heb ik teveel geleden in de tijden dat het goud in de morgenstond voor een nieuwe dag uitbundig blonk door afzien en wegkijken het nooit meer willen horen bij al die gedrogeerde lijken zonder sprankjes eigen wil…

word je rijk als je kindslaven met hun blote handjes laat graven naar kobalt word je rijk als je olie maar laat lekken in het vis- en drinkwater van arme lokale bewoners word je rijk als je vrouwen in Bangladesh in illegale brandgevaarlijke panden jouw kleren laat naaien word je rijk als zij dat tegen een hongerloon doen en jij…

ik zag je op strand gebruinde voeten in slippers je droomwinkeltje onder de parasol van riet waardoor het lied ritselde van winds warmte in een brandende zon jij verkocht niet maar samen met de klant een koude sangria in de hand verkenden jullie het spirituele verband van blauwgroen gekleurde golfjes op het mediterrane zand…

Ik laks? Mooi niet, ik heb juist goed geboerd Me parlevinkend in het zweet gewerkt In 't Verre Oosten, maar zoals u merkt Wordt mij als crimineel de mond gesnoerd Als iemand vraagt hoe zit het met die kappen Ga ik alvast een voorraad flappen tappen…

Wanneer weemoed me overvalt, in de holsten van de nachten. Wanneer angst niet wijken wil, voor hetgeen eeuwig is. Wanneer ik gedachten koester, die me laten herinneren, aan overleden tijden. Zoals oude kranten overlijden, in een overvolle krantenbak. Gestorven schelpen leven, op het stille strand. Zwaarmoedig leef ik naar heden, waar…

je schoof het water naar de kant met een verbeten trekje op de mond en een koude hand zand was er in overvloed ook de golfjes rolden aan en af het dijkje hield zich verder goed in het kleine gevecht leek de uitkomst beslist ons werken op strand miste de ervaren hand nog reikte ons bouwsel naar de hemel in blauw met rondom…

ik heb te vaak met lucht geschreven in de kleuren van het leven woorden wilden wel botten en al snel kwamen de mooiste knoppen zij ruizelden in zachte wind bloemen die je nooit ergens vindt ik mocht ze aan je geven om te weten hoe kleine boeketjes schoonheid beleefden jij verfriste het groen vernevelde intimiteit om zo…

de motor scheurde geluid in de lucht die dichtsloeg met een serie vacuüm klappers de blinde helm het patserpak met stoere laarzen pasten niet bij de frêle gestalte met bedeesde lach hij heeft de motor maar laten staan is via de achterdeur in alle stilte weggegaan aandacht en bewondering zijn niet zijn deel geworden was…

zij was alchemist kende het boek wist de namen van de meeste stoffen zo uit het onzichtbare te halen van base tot loog en alle metalen tijd etaleerde pipet en petrischaal in het donkere lab waar licht valse info gaf de stoffige receptuur voor een veelheid van elixers bedekte een hele boekenwand in chaos geordend zacht klonk…

lief lachten de demonen terug ze spiegelde vaak en als zij vervelend werden toonde zij hen de rug zij was gewend de stemmingsbeelden te bekijken voordat een meerderheid van vormen op herkenning begonnen te lijken dan zweemde rest heel traagjes naar normaal was aanspreekbaar waren reacties volkomen legaal een leven lang was…

ik was blij met mijn gezicht het was een warm en blij licht als ik in de spiegel keek ogen die sprankelden en een lach die schoonheid in samengaan verankerde toch ging het dramatisch mis in een niet van tevoren aangekondigd ogenblik mijn draaiboek miste wat luttele seconden voordat ik mij had hervonden na een kleine…

bemorst met het vuil van de adders strompel ik door de polariserende straten van mijn vaderland het ijzeren monster scheert rakelings boven mijn hoofd spant de aders strakker en strakker het bloed stolt de luciferdoos ligt op het witte kleed tussen de twee kandelaars meeuwen bouwen hun nest in mijn haar de olie verslapt…

ik zag je de laatste lentebloemen plukken uit de zomerwei volle pluizenbollen blies je nog leeg in een lange ademtocht toch speelden er vleugjes nostalgie in de lach die je achterliet hoe koude wind de bloei vertraagde en er nog een schitterend palet van maakte waar veilig geborgen de knoppen voor de zomer zich klaar maakten…

Wat werd er geroepen, alsook geklaagd de afgelopen dagen, of waren het weken, een ieder die je hoorde had het over: de regen die smakeloos naar beneden viel! Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt als er opnieuw een bui omlaag kwam de zoveelste al deze keer, jemig: wanneer stopt het eens een keer? Na dagen van miezer, harde stralen en…

je scherpte lucht sprankelde pigmenten om naast vele verbondenheden uniciteit ook zijn kansen te geven juist de kleur kent het onderscheid voor niet alleen het velletje maar ook gerelateerd aan het sociaal contract waar dan in tal van boekwerken alle ins en outs zo omstandig zijn beschreven dat het bijna lijkt op leven nog…